لَا يَسْمَعُوْنَ حَسِيْسَهَاۚ وَهُمْ فِيْ مَا اشْتَهَتْ اَنْفُسُهُمْ خٰلِدُوْنَ ۚ ( الأنبياء: ١٠٢ )
Not they will hear
لَا يَسْمَعُونَ
செவியுறமாட்டார்கள்
(the) slightest sound of it
حَسِيسَهَاۖ
அதனுடைய சப்தத்தை
and they
وَهُمْ
அவர்கள்
in what desire
فِى مَا ٱشْتَهَتْ
விரும்பியவற்றில்
their souls
أَنفُسُهُمْ
தங்களது உள்ளங்கள்
will abide forever
خَٰلِدُونَ
நிரந்தரமாக இருப்பார்கள்
Laa yasma'oona hasee sahaa wa hum fee mash tahat anfusuhum khaalidoon (al-ʾAnbiyāʾ 21:102)
Abdul Hameed Baqavi:
அதன் இரைச்சலையும் அவர்கள் (தங்கள் காதால்) கேட்கமாட்டார்கள். அன்றி, அவர்கள் தாங்கள் விரும்பிய சுகபோகங்களை(ச் சுவனபதியில்) என்றென்றும் அனுபவித்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.
English Sahih:
They will not hear its sound, while they are, in that which their souls desire, abiding eternally. ([21] Al-Anbya : 102)