Skip to main content

وَاَمَّآ اِذَا مَا ابْتَلٰىهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهٗ ەۙ فَيَقُوْلُ رَبِّيْٓ اَهَانَنِۚ  ( الفجر: ١٦ )

wa-ammā
وَأَمَّآ
But
و امّا
idhā
إِذَا
when
هنگامي كه
مَا
does
آزمود او را
ib'talāhu
ٱبْتَلَىٰهُ
He try him
آزمود او را
faqadara
فَقَدَرَ
and restricts
پس تنگ گرفت
ʿalayhi
عَلَيْهِ
for him
بر او
riz'qahu
رِزْقَهُۥ
his provision
روزیش
fayaqūlu
فَيَقُولُ
then he says
پس می گوید
rabbī
رَبِّىٓ
"My Lord
پروردگار من
ahānani
أَهَٰنَنِ
(has) humiliated me"
خوار کرد مرا

Wa ammaaa izaa mabtalaahu faqadara 'alaihi rizqahoo fa yaqoolu Rabbeee ahaanan

حسین تاجی گله داری:

و اما هنگامی‌که او را بیازماید، پس روزیش را بر او تنگ گیرد (ناامید می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است».

English Sahih:

But when He tries him and restricts his provision, he says, "My Lord has humiliated me." (Al-Fajr [89] : 16)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و اما هرگاه او را بیازماید و روزی‌اش را بر او تنگ گرداند، گمان می‌کند که این امر به خاطر خواری او در برابر پروردگارش است پس می‌گوید: پروردگارم مرا خوار کرده است.