اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَّاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خَامِدُوْنَ ( يس: ٢٩ )
in kānat
إِن كَانَتْ
Not it was
അതായിരുന്നില്ല
illā ṣayḥatan
إِلَّا صَيْحَةً
but a shout
ഒരു അട്ടഹാസം (ഘോരശബ്ദം) അല്ലാതെ
wāḥidatan
وَٰحِدَةً
one
ഒറ്റ
fa-idhā hum
فَإِذَا هُمْ
then behold! They
അപ്പോഴതാ അവര്
khāmidūna
خَٰمِدُونَ
(were) extinguished
കെട്ടടങ്ങിയ (നശിച്ച) വരായിരിക്കുന്നു
In kaanat illaa saihatanw waahidatan fa-izaa hum khaamidoon (Yāʾ Sīn 36:29)
English Sahih:
It was not but one shout, and immediately they were extinguished. (Ya-Sin [36] : 29)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
അതൊരു ഘോരഗര്ജനം മാത്രമായിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും അവരൊക്കെയും നാമാവശേഷമായി. (യാസീന് [36] : 29)