فَمَا كَانَ دَعْوٰىهُمْ اِذْ جَاۤءَهُمْ بَأْسُنَآ اِلَّآ اَنْ قَالُوْٓا اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِيْنَ ( الأعراف: ٥ )
famā
فَمَا
Then not
Atëherë nuk
kāna
كَانَ
was
ishte
daʿwāhum
دَعْوَىٰهُمْ
their plea
thirrja e tyre
idh
إِذْ
when
kur
jāahum
جَآءَهُم
came to them
erdhi tek ta
basunā
بَأْسُنَآ
Our punishment
ndëshkimi Ynë
illā
إِلَّآ
except
përveç
an
أَن
that
që
qālū
قَالُوٓا۟
they said
ata thanë
innā
إِنَّا
"Indeed we
"Vërtet ne
kunnā
كُنَّا
were
ishim
ẓālimīna
ظَٰلِمِينَ
wrongdoers"
zullumqarë".
Famaa kaana da'waahum iz jaaa'ahum baasunaa illaaa an qaalooo innaa kunnaa zaalimeen (al-ʾAʿrāf 7:5)
English Sahih:
And their declaration when Our punishment came to them was only that they said, "Indeed, we were wrongdoers!" (Al-A'raf [7] : 5)
Sherif Ahmeti:
Kur u erdhi atyre dënimi Jonë, s’kishin ç’të kërkonin tjetër, vetëm të thonë: “Vërtet, ne ishim zullumqarë” (të pranojmë gabimin) (Al-A'raf [7] : 5)