وَاِنْ يَّكَادُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَيُزْلِقُوْنَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُوْلُوْنَ اِنَّهٗ لَمَجْنُوْنٌ ۘ ( القلم: ٥١ )
wa-in yakādu
وَإِن يَكَادُ
നിശ്ചയമായും ആകാറാകുന്നു
alladhīna kafarū
ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟
അവിശ്വസിച്ചവര്
layuz'liqūnaka
لَيُزْلِقُونَكَ
നിന്നെ വഴുക്കിവീഴ്ത്തുക (തന്നെ)
bi-abṣārihim
بِأَبْصَٰرِهِمْ
അവരുടെ ദൃഷ്ടികള്കൊണ്ട്
lammā samiʿū
لَمَّا سَمِعُوا۟
അവര് കേള്ക്കുന്ന അവസരം
l-dhik'ra
ٱلذِّكْرَ
ഉല്ബോധനം, പ്രമാണം, പ്രബോധനം, സ്മരണ
wayaqūlūna
وَيَقُولُونَ
അവര് പറയുകയും ചെയ്യും
innahu
إِنَّهُۥ
നിശ്ചയമായും അവന്
lamajnūnun
لَمَجْنُونٌ
ഭ്രാന്തന് തന്നെ
ഈ ഉദ്ബോധനം കേള്ക്കുമ്പോള് സത്യനിഷേധികള് നീ നിന്റെ കാലിടറി വീഴുമാറ് നിന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു. ഇവന് ഒരു മുഴു ഭ്രാന്തന് തന്നെയെന്ന് പുലമ്പുകയും ചെയ്യുന്നു.
وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِيْنَ ࣖ ( القلم: ٥٢ )
wamā huwa
وَمَا هُوَ
അതല്ലതാനും
illā dhik'run
إِلَّا ذِكْرٌ
ഉല്ബോധനമല്ലാതെ
lil'ʿālamīna
لِّلْعَٰلَمِينَ
ലോകര്ക്ക്, ലോകര്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള
എന്നാലിത് മുഴുലോകര്ക്കുമുള്ള ഒരുദ്ബോധനമല്ലാതൊന്നുമല്ല.