وَاِنْ يَّكَادُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَيُزْلِقُوْنَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُوْلُوْنَ اِنَّهٗ لَمَجْنُوْنٌ ۘ ( القلم: ٥١ )
wa-in
وَإِن
E
yakādu
يَكَادُ
gati sa
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
kafarū
كَفَرُوا۟
mohuan
layuz'liqūnaka
لَيُزْلِقُونَكَ
do të të zhduknin
bi-abṣārihim
بِأَبْصَٰرِهِمْ
me shikimet e tyre
lammā
لَمَّا
pasi që
samiʿū
سَمِعُوا۟
dëgjuan
l-dhik'ra
ٱلذِّكْرَ
përkujtimin (Kur'anin)
wayaqūlūna
وَيَقُولُونَ
dhe thanë
innahu
إِنَّهُۥ
"Vërtet ai (është)
lamajnūnun
لَمَجْنُونٌ
i çmendur".
E ata që nuk besuan gati sa të zhdukin me shikimet e tyre, kur dëgjuan Kur’anin, e (nga inati) thanë: “Ai është i marrë!”
وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِيْنَ ࣖ ( القلم: ٥٢ )
wamā
وَمَا
Dhe nuk (është)
huwa
هُوَ
ai (Kur'ani)
illā
إِلَّا
përveç
dhik'run
ذِكْرٌ
përkujtim
lil'ʿālamīna
لِّلْعَٰلَمِينَ
për botët.
Po ai (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botën (e njerëzve e të xhinëve)