Skip to main content

ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு வசனம் ௧௦௧

ۨالَّذِيْنَ كَانَتْ اَعْيُنُهُمْ فِيْ غِطَاۤءٍ عَنْ ذِكْرِيْ وَكَانُوْا لَا يَسْتَطِيْعُوْنَ سَمْعًا ࣖ  ( الكهف: ١٠١ )

Those
ٱلَّذِينَ
எவர்கள்
had been
كَانَتْ
இருந்தன
their eyes
أَعْيُنُهُمْ
அவர்களுடைய கண்கள்
within a cover
فِى غِطَآءٍ
திரைக்குள்
from My remembrance
عَن ذِكْرِى
என் நல்லுப தேசங்களை விட்டு
and were
وَكَانُوا۟
இன்னும் இருந்தனர்
not able
لَا يَسْتَطِيعُونَ
இயலாதவர்களாக
(to) hear
سَمْعًا
செவியுற

Allazeena kaanat a'yunuhum fee ghitaaa'in 'an zikree wa kaanoo la yastatee'oona sam'aa (al-Kahf 18:101)

Abdul Hameed Baqavi:

(அவர்கள் எத்தகையவரென்றால் நம்முடைய) நல்லுபதேசங்களைப் பார்க்காது அவர்களுடைய கண்களுக்குத் திரையிடப்பட்டுவிட்டன; ஆகவே, அவர்கள் (நல்லுபதேசங்களைச்) செவியுற சக்தியற்று விட்டனர்.

English Sahih:

Those whose eyes had been within a cover [removed] from My remembrance, and they were not able to hear. ([18] Al-Kahf : 101)

1 Jan Trust Foundation

அவர்கள் எத்தகையோர் (என்றால்) என் நினைவை விட்டும் அவர்களுடைய கண்களில் திரையிடப் பட்டிருந்தன; இன்னும் (நல்லுபதேசங்களைச்) செவிமடுக்கவும் அவர்கள் சக்தியற்றுப் போயினர்.