Skip to main content

وَاِنْ فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْ اِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَاٰتُوا الَّذِيْنَ ذَهَبَتْ اَزْوَاجُهُمْ مِّثْلَ مَآ اَنْفَقُوْاۗ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْٓ اَنْتُمْ بِهٖ مُؤْمِنُوْنَ   ( الممتحنة: ١١ )

وَإِن
و اگر
فَاتَكُمْ
از دست شما رفت
شَىْءٌ
چيزي
مِّنْ
از
أَزْوَٰجِكُمْ
همسرانتان
إِلَى
به سوی
ٱلْكُفَّارِ
کافران
فَعَاقَبْتُمْ
پس عقوبت کردید
فَـَٔاتُوا۟
پس بدهید
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ذَهَبَتْ
رفته
أَزْوَٰجُهُم
همسرانشان
مِّثْلَ
مانند
مَآ
آن چه
أَنفَقُوا۟ۚ
انفاق کردند
وَٱتَّقُوا۟
و پروا كنيد
ٱللَّهَ
خداوند
ٱلَّذِىٓ
كسي كه
أَنتُم
شما
بِهِۦ
به آن
مُؤْمِنُونَ
مؤمنان

Wa in faatakum shai'um min azwaajikum ilal kuffaari fa'aaqabtum fa aatul lazeena zahabat azwaajuhum misla maaa anfaqoo; wattaqul laahal lazeee antum bihee mu'minoon

و اگر یکی از همسران شما به سوی کافران رفت آنگاه شما (در جنگ بر آنان پیروز شدید و) به انتقام از کافران برخاستید، پس به کسانی‌که همسران‌شان رفته‌اند، همانند آنچه خرج کرده‌اند بدهید، و از الهی که شما به او ایمان دارید بترسید.

توضیح

يٰٓاَيُّهَا النَّبِيُّ اِذَا جَاۤءَكَ الْمُؤْمِنٰتُ يُبَايِعْنَكَ عَلٰٓى اَنْ لَّا يُشْرِكْنَ بِاللّٰهِ شَيْـًٔا وَّلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِيْنَ وَلَا يَقْتُلْنَ اَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِيْنَ بِبُهْتَانٍ يَّفْتَرِيْنَهٗ بَيْنَ اَيْدِيْهِنَّ وَاَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِيْنَكَ فِيْ مَعْرُوْفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللّٰهَ ۗاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   ( الممتحنة: ١٢ )

يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلنَّبِىُّ
پيامبر
إِذَا
هنگامي كه
جَآءَكَ
آمد (براي) تو
ٱلْمُؤْمِنَٰتُ
زنان مؤمن
يُبَايِعْنَكَ
بیعت می کنند با تو(زنان)
عَلَىٰٓ
بر
أَن
اینکه
لَّا
شرک نورزند
يُشْرِكْنَ
شرک نورزند
بِٱللَّهِ
به خداوند
شَيْـًٔا
چيزي
وَلَا
و دزدی نکنند
يَسْرِقْنَ
و دزدی نکنند
وَلَا
و زنا نکنند
يَزْنِينَ
و زنا نکنند
وَلَا
و قتل نفس نکنند
يَقْتُلْنَ
و قتل نفس نکنند
أَوْلَٰدَهُنَّ
فرزندانشان
وَلَا
و نیاورند
يَأْتِينَ
و نیاورند
بِبُهْتَٰنٍ
(مایه)بهتان و تهمت
يَفْتَرِينَهُۥ
که آن را به دروغ نسبت دهند
بَيْنَ
بين
أَيْدِيهِنَّ
دستانشان
وَأَرْجُلِهِنَّ
و پاهایشان
وَلَا
و نافرمانی نکنند تو را
يَعْصِينَكَ
و نافرمانی نکنند تو را
فِى
در
مَعْرُوفٍۙ
کار خوب
فَبَايِعْهُنَّ
پس بیعت کن با ایشان
وَٱسْتَغْفِرْ
و آمرزش بخواه
لَهُنَّ
براي آن‌ها
ٱللَّهَۖ
خداوند
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
غَفُورٌ
آمرزنده
رَّحِيمٌ
مهربان

Yaaa ayyuhan nabbiyyu izaa jaaa'akal mu'minaau yubaai naka 'alaaa allaa yushrikna billaahi shai 'anw wa laa yasriqna wa laa yazneena wa laa yaqtulna awlaadahunna wa laa yaateena bibuhtaaniny yaftaree nahoo baina aydeehinna wa arjulihinna wa laa ya'seenaka fee ma'roofin fabaayi'hunna wastaghfir lahunnal laaha innnal laaha ghafoorur raheem

ای پیامبر! هنگامی‌که زنان مؤمن نزد تو آمدند تا با تو بیعت کنند بر آن که چیزی را با الله شریک نسازند، و دزدی نکنند، و مرتکب زنا نشوند، و فرزندان خود را نکشند، و بهتان و افترایی را پیش دست و پای خود نیاورند (که فرزندی را به دروغ به شوهران‌شان نسبت دهند)، و در کارهای نیک نافرمانی تو نکنند، پس با آن‌ها بیعت کن و از الله برای آن‌ها آمرزش بخواه، بی‌گمان الله آمرزندۀ مهربان است.

توضیح

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَىِٕسُوْا مِنَ الْاٰخِرَةِ كَمَا يَىِٕسَ الْكُفَّارُ مِنْ اَصْحٰبِ الْقُبُوْرِ ࣖ   ( الممتحنة: ١٣ )

يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آوردند
لَا
رومگردانید
تَتَوَلَّوْا۟
رومگردانید
قَوْمًا
گروهي
غَضِبَ
خشم کرد
ٱللَّهُ
خداوند
عَلَيْهِمْ
به آن‌ها
قَدْ
البته
يَئِسُوا۟
مأیوس شدند
مِنَ
از
ٱلْءَاخِرَةِ
آخرت
كَمَا
همان گونه كه
يَئِسَ
مایوس شد
ٱلْكُفَّارُ
کافران
مِنْ
از
أَصْحَٰبِ
اهالي
ٱلْقُبُورِ
گورها

Yaaa ayyuhal lazeena amanoo laa tatawallaw qawman ghadibal laahu 'alaihim qad ya'isoo minal aakhirati kamaa ya'isal kuffaaru min as haabil quboor

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! با قومی که الله برآنان خشم (و غضب) گرفته است دوستی نکنید، آن‌ها از آخرت مأیوسند همان‌گونه که کفار از گور خفتگان مأیوس هستند.

توضیح