لَّا تَسْمَعُ فِيْهَا لَاغِيَةً ۗ ( الغاشية: ١١ )
Laa tasma'u feehaa laaghiyah
در آن هیچ سخن بیهودهای نمیشنوند.
فِيْهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ۘ ( الغاشية: ١٢ )
Feehaa 'aynun jaariyah
در آن چشمه(های آب) روان باشد.
فِيْهَا سُرُرٌ مَّرْفُوْعَةٌ ۙ ( الغاشية: ١٣ )
Feehaa sururum marfoo'ah
در آن تختهای (زیبای) بلند (پایه) است.
وَّاَكْوَابٌ مَّوْضُوْعَةٌ ۙ ( الغاشية: ١٤ )
Wa akwaabum mawdoo 'ah
و جامهایی (که در کنار چشمهها) نهاده شده.
وَّنَمَارِقُ مَصْفُوْفَةٌ ۙ ( الغاشية: ١٥ )
Wa namaariqu masfoofah
و پشتیها بالشهای منظم چیده شده،
وَّزَرَابِيُّ مَبْثُوْثَةٌ ۗ ( الغاشية: ١٦ )
Wa zaraabiyyu mabsoosah
و (نیز) فرشهای گرانبها گسترده شده است.
اَفَلَا يَنْظُرُوْنَ اِلَى الْاِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْۗ ( الغاشية: ١٧ )
Afalaa yanzuroona ilalibili kaifa khuliqat
آیا (کافران) به شتر نمینگرند، گه چگونه آفریده شده است؟
وَاِلَى السَّمَاۤءِ كَيْفَ رُفِعَتْۗ ( الغاشية: ١٨ )
Wa ilas samaaa'i kaifa rufi'at
و به آسمان (نمی نگرند،) که چگونه بر افراشته شده است؟
وَاِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْۗ ( الغاشية: ١٩ )
Wa ilal jibaali kaifa nusibat
و به کوهها (نگاه نمیکنند) که چگونه (محکم بر زمین محکم) نصب شده است؟
وَاِلَى الْاَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْۗ ( الغاشية: ٢٠ )
Wa ilal ardi kaifa sutihat
و به زمین (نمینگرند،) که چگونه گسترده شده است؟