Skip to main content

وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَّكَانٍ قَرِيْبٍ   ( ق: ٤١ )

وَٱسْتَمِعْ
و گوش فرا دار
يَوْمَ
روز
يُنَادِ
ندا می دهد
ٱلْمُنَادِ
ندا کننده
مِن
از
مَّكَانٍ
مکان
قَرِيبٍ
نزدیک

Wastami' yawma yunaa dil munaadi mim makaanin qareeb

و (ای پیامبر) گوش فرا ده، روزی‌که منادی از مکانی نزدیک ندا می‌دهد.

توضیح

يَوْمَ يَسْمَعُوْنَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۗذٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوْجِ   ( ق: ٤٢ )

يَوْمَ
روز
يَسْمَعُونَ
می شنوند
ٱلصَّيْحَةَ
صیحه(رستاخیز)
بِٱلْحَقِّۚ
به حق
ذَٰلِكَ
اين
يَوْمُ
روز
ٱلْخُرُوجِ
بیرون شدن

Yawma yasmaoonas sai hata bilhaqq zaalika yawmul khurooj

روزی‌که همگان صیحه (= بانگ سهمناک رستاخیز) را بحق می‌شنوند، آن روز خروج (از گورها) است.

توضیح

اِنَّا نَحْنُ نُحْيٖ وَنُمِيْتُ وَاِلَيْنَا الْمَصِيْرُۙ  ( ق: ٤٣ )

إِنَّا
همانا ما
نَحْنُ
ما
نُحْىِۦ
زنده می کنیم
وَنُمِيتُ
و می میرانیم
وَإِلَيْنَا
و به سوی ما
ٱلْمَصِيرُ
(آن) سرانجام

Innaa Nahnu nuhyee wa numeetu wa ilainal maseer

همانا ماییم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم، و بازگشت (همگان) به سوی ماست.

توضیح

يَوْمَ تَشَقَّقُ الْاَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۗذٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيْرٌ   ( ق: ٤٤ )

يَوْمَ
روز
تَشَقَّقُ
پاره پاره می شود
ٱلْأَرْضُ
زمين
عَنْهُمْ
از آنها
سِرَاعًاۚ
شتابان
ذَٰلِكَ
اين
حَشْرٌ
گردآوری
عَلَيْنَا
بر ما
يَسِيرٌ
سبک و اندک

Yawma tashaqqaqul ardu 'anhum siraa'aa; zaalika hashrun 'alainaa yaseer

روزی‌که زمین از (روی) آن‌ها شکافته شود، (و آن‌ها) شتابان (از گورها بیرون آیند)، این گرد آوری برای ما آسان است.

توضیح

نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا يَقُوْلُوْنَ وَمَآ اَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍۗ فَذَكِّرْ بِالْقُرْاٰنِ مَنْ يَّخَافُ وَعِيْدِ ࣖ   ( ق: ٤٥ )

نَّحْنُ
ما
أَعْلَمُ
آگاه تر
بِمَا
به آن چه
يَقُولُونَۖ
می گویند
وَمَآ
و نیستی
أَنتَ
تو
عَلَيْهِم
بر آنها
بِجَبَّارٍۖ
مجبور کننده، مسلط
فَذَكِّرْ
پس به یاد بیاور، پس پند ده
بِٱلْقُرْءَانِ
به خواندن قرآن
مَن
کسی که
يَخَافُ
می ترسد
وَعِيدِ
تهدید من

Nahnu a'lamu bimaa yaqooloona wa maaa anta 'alihim bijabbaarin fazakkir bil quraani many yakhaafu wa'eed

ما به آنچه (مشرکان) می‌گویند داناتریم، و تو (ای پیامبر) بر آن‌ها زورگو نیستی (که آن‌ها را به ایمان آوردن اجبار کنی) پس کسی را که از عذاب (و هشدار) من می‌ترسد، به (وسیلۀ) قرآن پند (و اندرز) بده.

توضیح