ثُمَّ اَمَاتَهٗ فَاَقْبَرَهٗۙ ( عبس: ٢١ )
Mandej atë e bëri të vdesë dhe atij i bëri varr (të varrosët)
ثُمَّ اِذَا شَاۤءَ اَنْشَرَهٗۗ ( عبس: ٢٢ )
Pastaj kur të dojë Ai e ringjallë atë
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَآ اَمَرَهٗۗ ( عبس: ٢٣ )
Jo! Ai nuk zbatoi atë që urdhëroi Ai
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِهٖٓ ۙ ( عبس: ٢٤ )
Njeriu le të shikoje ushqimin e vet
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَاۤءَ صَبًّاۙ ( عبس: ٢٥ )
Ne lëshuam shi të mjaftueshëm
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّاۙ ( عبس: ٢٦ )
Pastaj e çamë tokën sipas nevojës së bimës
فَاَنْۢبَتْنَا فِيْهَا حَبًّاۙ ( عبس: ٢٧ )
Dhe bëmë që në të të mbijnë drithëra
وَّعِنَبًا وَّقَضْبًاۙ ( عبس: ٢٨ )
Edhe rrush e perime
وَّزَيْتُوْنًا وَّنَخْلًاۙ ( عبس: ٢٩ )
Edhe ullinj e hurma
وَّحَدَاۤئِقَ غُلْبًا ( عبس: ٣٠ )
Edhe kopshte të dendura