Skip to main content

اِنَّ الَّذِيْنَ اتَّقَوْا اِذَا مَسَّهُمْ طٰۤىِٕفٌ مِّنَ الشَّيْطٰنِ تَذَكَّرُوْا فَاِذَا هُمْ مُّبْصِرُوْنَۚ   ( الأعراف: ٢٠١ )

إِنَّ
همانا
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ٱتَّقَوْا۟
پرهيزكاري كردند
إِذَا
هنگامي كه
مَسَّهُمْ
رسید به آنها
طَٰٓئِفٌ
خیال بد
مِّنَ
از
ٱلشَّيْطَٰنِ
شيطان
تَذَكَّرُوا۟
متذکّر شدند
فَإِذَا
پس به ناگاه
هُم
ایشان
مُّبْصِرُونَ
بصیرت یافتگان

Innal lazeenat taqaw izaa massahum taaa'ifum minash Shaitaani tazakkaroo fa izaa hum mubsiroon

همانا کسانی‌که پرهیزگاری می‌کنند، چون (خاطره و) وسوسه‌ای از شیطان به آن‌ها برسد، به یاد (الله) می‌افتند (و الله را یاد می‌کنند) پس ناگهان بینا می‌گردند.

توضیح

وَاِخْوَانُهُمْ يَمُدُّوْنَهُمْ فِى الْغَيِّ ثُمَّ لَا يُقْصِرُوْنَ  ( الأعراف: ٢٠٢ )

وَإِخْوَٰنُهُمْ
و برادرانشا
يَمُدُّونَهُمْ
کمک می کنند به ایشان
فِى
در
ٱلْغَىِّ
گمراهی
ثُمَّ
سپس
لَا
کوتاهی نمی کنند
يُقْصِرُونَ
کوتاهی نمی کنند

Wa ikhwaanuhum yamuddoonahum fil ghaiyi summa laa yuqsiroon

و برادران‌شان (از شیطان) آنان را به گمراهی می‌کشانند، سپس (در این زمینه) کوتاهی نمی‌کنند.

توضیح

وَاِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِاٰيَةٍ قَالُوْا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَاۗ قُلْ اِنَّمَآ اَتَّبِعُ مَا يُوْحٰٓى اِلَيَّ مِنْ رَّبِّيْۗ هٰذَا بَصَاۤىِٕرُ مِنْ رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَّرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُّؤْمِنُوْنَ  ( الأعراف: ٢٠٣ )

وَإِذَا
و هنگامي كه
لَمْ
نیاوردی برایشان
تَأْتِهِم
نیاوردی برایشان
بِـَٔايَةٍ
با نشانه‌اي
قَالُوا۟
گفتند
لَوْلَا
چرا خود آن را بر نگزیدی
ٱجْتَبَيْتَهَاۚ
چرا خود آن را بر نگزیدی
قُلْ
بگو
إِنَّمَآ
جز اين نيست كه
أَتَّبِعُ
پیروی می کنم
مَا
آن چه
يُوحَىٰٓ
وحی می شود
إِلَىَّ
به سوي من
مِن
از
رَّبِّىۚ
پروردگارم
هَٰذَا
اين
بَصَآئِرُ
حجت های روشن
مِن
از
رَّبِّكُمْ
پروردگارتان
وَهُدًى
و هدايت
وَرَحْمَةٌ
و رحمتي
لِّقَوْمٍ
براي گروهي
يُؤْمِنُونَ
ايمان مي‌آورند

Wa izaa lam taatihim bi aayatin qaaloo law lajtabai tahaa; qul innamaaa attabi'u maa yoohaaa ilaiya mir Rabbee; haazaa basaaa'iru mir Rabbikum wa hudanw wa rahmatul liqawminy yu'minoon

و چون آیه (و معجزه‌ای که آن‌ها می‌خواهند) برای آنان نیاوری، گویند: «چرا خودت آن را بر نگزیدی؟!». بگو: «من فقط از چیزی پیروی می‌کنم که از پروردگارم به من وحی می‌شود، این (قرآن) حجت‌ها (و بینا)یی از طرف پروردگارتان، و مایۀ هدایت و رحمت است برای گروهی که ایمان می‌آورند».

توضیح

وَاِذَا قُرِئَ الْقُرْاٰنُ فَاسْتَمِعُوْا لَهٗ وَاَنْصِتُوْا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ  ( الأعراف: ٢٠٤ )

وَإِذَا
و هنگامي كه
قُرِئَ
خوانده شود
ٱلْقُرْءَانُ
قرآن
فَٱسْتَمِعُوا۟
پس گوش بسپارید
لَهُۥ
به آن
وَأَنصِتُوا۟
و سکوت کنید
لَعَلَّكُمْ
شايد (كه) شما
تُرْحَمُونَ
مشمول رحمت شويد

Wa izaa quri'al Quraanu fastami'oo lahoo wa ansitoo la 'allakum turhamoon

و چون قرآن خوانده شود، پس به آن گوش فرا دهید، و خاموش باشید، تا مشمول رحمت شوید.

توضیح

وَاذْكُرْ رَّبَّكَ فِيْ نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَّخِيْفَةً وَّدُوْنَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْاٰصَالِ وَلَا تَكُنْ مِّنَ الْغٰفِلِيْنَ  ( الأعراف: ٢٠٥ )

وَٱذْكُر
و ياد كن
رَّبَّكَ
پروردگارت
فِى
در
نَفْسِكَ
دل خویش
تَضَرُّعًا
با اظهار تذلل و تسلیم شدن
وَخِيفَةً
و حالت ترس
وَدُونَ
و صدای آهسته
ٱلْجَهْرِ
و صدای آهسته
مِنَ
از
ٱلْقَوْلِ
سخن
بِٱلْغُدُوِّ
بامدادان
وَٱلْءَاصَالِ
و شامگاهان
وَلَا
و نباش
تَكُن
و نباش
مِّنَ
از
ٱلْغَٰفِلِينَ
غافلان

Wazkur Rabbaka fee nafsika tadarru'anw wa kheefatanw wa doonal jahri minal qawli bilghuduwwi wal aasali wa laa takum minal ghaafileen

و پروردگارت را در دل خود، با تضرع و بیم، نه با صدای بلند، در صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن، و از غافلان مباش.

توضیح

اِنَّ الَّذِيْنَ عِنْدَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُوْنَ عَنْ عِبَادَتِهٖ وَيُسَبِّحُوْنَهٗ وَلَهٗ يَسْجُدُوْنَ ࣖ ۩  ( الأعراف: ٢٠٦ )

إِنَّ
به یقین
ٱلَّذِينَ
كساني كه
عِندَ
نزد
رَبِّكَ
پروردگار تو
لَا
تکبر نمی ورزند
يَسْتَكْبِرُونَ
تکبر نمی ورزند
عَنْ
از
عِبَادَتِهِۦ
عبادت او
وَيُسَبِّحُونَهُۥ
و تسبیح می کنند او را
وَلَهُۥ
و براي او
يَسْجُدُونَ۩
سجده می کنند

Innal lazeena 'inda Rabbika laa yastakbiroona 'an 'ibaadatihee wa yusabbihoonahoo wa lahoo yasjudoon

همانا کسانی‌که در نزد پروردگار تو هستند، از عبادتش تکبر نمی ‌ورزند، و او را به پاکی یاد می‌کنند، و برایش سجده می‌کنند.

توضیح