وَفَاكِهَةً وَّاَبًّا ( عبس: ٣١ )
Dhe pemë e kullosa
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۗ ( عبس: ٣٢ )
Si mjete gjallërimi për ju dhe për bagëtinë tuaj
فَاِذَا جَاۤءَتِ الصَّاۤخَّةُ ۖ ( عبس: ٣٣ )
E kur të vijë ushtima (krisma e kijametit)
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِيْهِۙ ( عبس: ٣٤ )
Atë ditë njeriu ikën prej vëllait të vet
وَاُمِّهٖ وَاَبِيْهِۙ ( عبس: ٣٥ )
Prej nënës dhe prej babait të vet
وَصَاحِبَتِهٖ وَبَنِيْهِۗ ( عبس: ٣٦ )
Prej gruas dhe prej fëmjëve të vet
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَىِٕذٍ شَأْنٌ يُّغْنِيْهِۗ ( عبس: ٣٧ )
Atë ditë secilit njeri i mjafton çështja e vet
وُجُوْهٌ يَّوْمَىِٕذٍ مُّسْفِرَةٌۙ ( عبس: ٣٨ )
Atë ditë do të ketë fytyra të shndritura
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ۚ ( عبس: ٣٩ )
Të buzëqeshura e të gëzuara
وَوُجُوْهٌ يَّوْمَىِٕذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ ( عبس: ٤٠ )
Atë ditë do të ketë edhe fytyra të pluhëruara