كَلَّآ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۚ ( عبس: ١١ )
Kalla innaha tazkirah
هرگز چنین نیست، بی‌گمان این (سوره) تذکر و یاد آوری است.
فَمَنْ شَاۤءَ ذَكَرَهٗ ۘ ( عبس: ١٢ )
Faman shaa a zakarah
پس هرکس بخواهد از آن پند گیرد.
فِيْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍۙ ( عبس: ١٣ )
Fi suhufim mukar rama,
در صحیفه‌‌های پر ارزشی (ثبت) است.
مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ۢ ۙ ( عبس: ١٤ )
Marfoo'atim mutah hara,
بلند پایه و پاکیزه.
بِاَيْدِيْ سَفَرَةٍۙ ( عبس: ١٥ )
Bi'aidee safara
به دست (فرشتگان =) سفیران (وحی است).
كِرَامٍۢ بَرَرَةٍۗ ( عبس: ١٦ )
Kiraamim bararah.
بزرگوار و نیکوکار.
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَآ اَكْفَرَهٗۗ ( عبس: ١٧ )
Qutilal-insanu maa akfarah.
مرگ بر (این) انسان، چقدر ناسپاس است؟!
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهٗۗ ( عبس: ١٨ )
Min aiyyi shai-in Khalaq
(الله) او را از چه چیز آفریده است؟
مِنْ نُّطْفَةٍۗ خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗۗ ( عبس: ١٩ )
Min nutfah; khalaqahu faqad-darah.
او را از نطفۀ (ناچیز) آفریده است، آنگاه او را موزون ساخت.
ثُمَّ السَّبِيْلَ يَسَّرَهٗۙ ( عبس: ٢٠ )
Thummas sabeela yas-sarah
سپس راه را برای او آسان نمود.