وَالسَّمَاۤءِ ذَاتِ الرَّجْعِۙ ( الطارق: ١١ )
وَٱلسَّمَآءِ
سوگند به آسمان
ذَاتِ
باران دار
ٱلرَّجْعِ
باران دار
Wassamaaa'i zaatir raj'
سوگند به آسمان پر باران.
وَالْاَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِۙ ( الطارق: ١٢ )
وَٱلْأَرْضِ
و زمين
ذَاتِ
شکاف پذیر در اثر باران، نفوذ پذیر
ٱلصَّدْعِ
شکاف پذیر در اثر باران، نفوذ پذیر
Wal ardi zaatis sad'
و سوگند به زمین پر شکاف.
اِنَّهٗ لَقَوْلٌ فَصْلٌۙ ( الطارق: ١٣ )
إِنَّهُۥ
همانا او
لَقَوْلٌ
سخن
فَصْلٌ
قاطع، فیصله دهنده
Innahoo laqawlun fasl
بیگمان این (قرآن) سخن جدا کنندۀ حق از باطل است.
وَّمَا هُوَ بِالْهَزْلِۗ ( الطارق: ١٤ )
وَمَا
و نیست
هُوَ
او
بِٱلْهَزْلِ
بیهوده
Wa maa huwa bil hazl
و آن (سخن) هزل و بیهوده نیست.
اِنَّهُمْ يَكِيْدُوْنَ كَيْدًاۙ ( الطارق: ١٥ )
إِنَّهُمْ
همانا آنان
يَكِيدُونَ
نقشه می کشند
كَيْدًا
نیرنگی
Innahum yakeedoona kaidaa
بیگمان آنها پیوسته حیله و نیرنگ میکنند.
وَّاَكِيْدُ كَيْدًاۖ ( الطارق: ١٦ )
وَأَكِيدُ
و کید می کنم
كَيْدًا
نیرنگی
Wa akeedu kaidaa
و من (هم) حیله (و تدبیر) میکنم.
فَمَهِّلِ الْكٰفِرِيْنَ اَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا ࣖ ( الطارق: ١٧ )
فَمَهِّلِ
پس مهلت بده، پس فرصت بده
ٱلْكَٰفِرِينَ
كافران
أَمْهِلْهُمْ
مهلت بده آنها را
رُوَيْدًۢا
اندکی ، کمی
Famahhilil kaafireena amhilhum ruwaidaa
پس کافران را مهلت بده، اندکی آنان را رها کن.