يُبَصَّرُوْنَهُمْۗ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِيْ مِنْ عَذَابِ يَوْمِىِٕذٍۢ بِبَنِيْهِۙ ( المعارج: ١١ )
Yubassaroonahum; ya waddul mujrimu law yaftadee min 'azaabi yawma'izim bibaneeh
(در حالیکه) آنان به یکدیگر نشان داده میشوند گناهکار (دوست دارد و) آرزو کند خویشتن را از عذاب آن روز باز خرد به فرزندانش.
وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِيْهِۙ ( المعارج: ١٢ )
Wa saahibatihee wa akheeh
و زنش و برادرش.
وَفَصِيْلَتِهِ الَّتِيْ تُـْٔوِيْهِۙ ( المعارج: ١٣ )
Wa faseelathil latee tu'weeh
و قبیلهاش که (همیشه) او را جای و پناه میداد.
وَمَنْ فِى الْاَرْضِ جَمِيْعًاۙ ثُمَّ يُنْجِيْهِۙ ( المعارج: ١٤ )
Wa man fil ardi jamee'an summa yunjeeh
و همۀ آنهایی که روی زمیناند (همگی فدا کند) سپس او نجات یابد.
كَلَّاۗ اِنَّهَا لَظٰىۙ ( المعارج: ١٥ )
Kallaa innahaa lazaa
(اما) هرگز چنین نیست، بیگمان آن شعلههای (آتش) سوزان است.
نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰىۚ ( المعارج: ١٦ )
Nazzaa'atal lishshawaa
پوست از سر و صورت بر میکند.
تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰىۙ ( المعارج: ١٧ )
Tad'oo man adbara wa tawallaa
کسانی را که (به فرمان الله) پشت کردند و (از حق) روی گرداندند، فرا میخواند.
وَجَمَعَ فَاَوْعٰى ( المعارج: ١٨ )
W jama'a fa aw'aa
و (نیز کسانی را که) اموال را جمع آوری و ذخیره کردند. (و حق آن را نپرداختند).
۞ اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًاۙ ( المعارج: ١٩ )
Innal insaana khuliqa haloo'aa
یقیناً انسان کم طاقت (و حریص) آفریده شده است.
اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًاۙ ( المعارج: ٢٠ )
Izaa massahush sharru jazoo'aa
هنگامیکه بدی (و مصیبتی) به او رسد، بیتابی میکند.