يُبَصَّرُوْنَهُمْۗ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِيْ مِنْ عَذَابِ يَوْمِىِٕذٍۢ بِبَنِيْهِۙ ( المعارج: ١١ )
അവരന്യോന്യം കാണുന്നുണ്ടാകും. അപ്പോള് കുറ്റവാളി കൊതിച്ചുപോകും: അന്നാളിലെ ശിക്ഷയില്നിന്നൊഴിവാകാന് മക്കളെ പണയം നല്കിയാലോ!
وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِيْهِۙ ( المعارج: ١٢ )
സഹധര്മിണിയെയും സഹോദരനെയും നല്കിയാലോ!
وَفَصِيْلَتِهِ الَّتِيْ تُـْٔوِيْهِۙ ( المعارج: ١٣ )
തനിക്ക് അഭയമേകിപ്പോന്ന കുടുംബത്തെയും.
وَمَنْ فِى الْاَرْضِ جَمِيْعًاۙ ثُمَّ يُنْجِيْهِۙ ( المعارج: ١٤ )
ഭൂമിയിലുള്ള മറ്റെല്ലാറ്റിനെയും. അങ്ങനെ താന് രക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കില്!
كَلَّاۗ اِنَّهَا لَظٰىۙ ( المعارج: ١٥ )
വേണ്ട! അത് കത്തിക്കാളുന്ന നരകത്തീയാണ്.
نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰىۚ ( المعارج: ١٦ )
തൊലി ഉരിച്ചു കളയുന്ന തീ!
تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰىۙ ( المعارج: ١٧ )
സത്യത്തോട് പുറം തിരിയുകയും പിന്തിരിഞ്ഞു പോവുകയും ചെയ്തവരെ അത് വിളിച്ചുവരുത്തും.
وَجَمَعَ فَاَوْعٰى ( المعارج: ١٨ )
ധനം ശേഖരിച്ച് സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചവരെയും.
۞ اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًاۙ ( المعارج: ١٩ )
മനുഷ്യന് ക്ഷമ കെട്ടവനായാണ് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടത്.
اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًاۙ ( المعارج: ٢٠ )
വിപത്ത് വരുമ്പോള് അവന് വെപ്രാളം കാട്ടും.