Skip to main content

وَاَمَّا الَّذِيْنَ كَفَرُوْاۗ اَفَلَمْ تَكُنْ اٰيٰتِيْ تُتْلٰى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنْتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِيْنَ  ( الجاثية: ٣١ )

wa-ammā
وَأَمَّا
E sa u përket
alladhīna
ٱلَّذِينَ
atyre të cilët
kafarū
كَفَرُوٓا۟
mohuan
afalam
أَفَلَمْ
vallë a nuk
takun
تَكُنْ
ishin
āyātī
ءَايَٰتِى
ajetet e Mia
tut'lā
تُتْلَىٰ
(ju) recitoheshin
ʿalaykum
عَلَيْكُمْ
juve
fa-is'takbartum
فَٱسْتَكْبَرْتُمْ
e ju shfaqët arrogancë
wakuntum
وَكُنتُمْ
dhe ishit
qawman
قَوْمًا
një popull
muj'rimīna
مُّجْرِمِينَ
kriminel!

E, sa u përket atyre që nuk besuan (u thuhet): “A nuk ju patën lexuar argumentet e Mia; e ju bëtë mendjemadhësi de ishit popull i zhytur në mëkate!”

Tefsir

وَاِذَا قِيْلَ اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ وَّالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيْهَا قُلْتُمْ مَّا نَدْرِيْ مَا السَّاعَةُۙ اِنْ نَّظُنُّ اِلَّا ظَنًّا وَّمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِيْنَ   ( الجاثية: ٣٢ )

wa-idhā
وَإِذَا
Dhe kur
qīla
قِيلَ
thuhet
inna
إِنَّ
"Vërtet
waʿda
وَعْدَ
premtimi
l-lahi
ٱللَّهِ
i Allahut
ḥaqqun
حَقٌّ
(është) i vërtetë
wal-sāʿatu
وَٱلسَّاعَةُ
dhe Çasti
لَا
nuk (ka)
rayba
رَيْبَ
dyshim
fīhā
فِيهَا
në të"
qul'tum
قُلْتُم
ju thoni
مَّا
"Nuk
nadrī
نَدْرِى
dimë
مَا
ç'(është)
l-sāʿatu
ٱلسَّاعَةُ
Çasti!
in
إِن
Nuk
naẓunnu
نَّظُنُّ
hamendësojmë
illā
إِلَّا
veçse
ẓannan
ظَنًّا
një hamendje
wamā
وَمَا
dhe nuk
naḥnu
نَحْنُ
ne (jemi)
bimus'tayqinīna
بِمُسْتَيْقِنِينَ
të bindur plotësisht".

Edhe kur u thuhej se premtimi i All-llahut është dhe se do të vijë kijameti për të cilin s’ka dyshim, ju thatë: “Ne nuk dimë se ç’është kijameti, e ne me dyshim menduan për te dhe ne nuk jemi të bindur!”

Tefsir

وَبَدَا لَهُمْ سَيِّاٰتُ مَا عَمِلُوْا وَحَاقَ بِهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ يَسْتَهْزِءُوْنَ  ( الجاثية: ٣٣ )

wabadā
وَبَدَا
Dhe (u) shpalosen
lahum
لَهُمْ
atyre
sayyiātu
سَيِّـَٔاتُ
të këqijat
مَا
e asaj çfarë
ʿamilū
عَمِلُوا۟
ata punuan
waḥāqa
وَحَاقَ
dhe i mbërtheu
bihim
بِهِم
ata
مَّا
ajo çfarë
kānū
كَانُوا۟
ata ishin
bihi
بِهِۦ
me të
yastahziūna
يَسْتَهْزِءُونَ
duke u tallur.

Dhe u dalin në shesh të këqijat që i kanë punuar, dhe i përfshinë ajo me të cilën talleshin

Tefsir

وَقِيْلَ الْيَوْمَ نَنْسٰىكُمْ كَمَا نَسِيْتُمْ لِقَاۤءَ يَوْمِكُمْ هٰذَاۙ وَمَأْوٰىكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِّنْ نّٰصِرِيْنَ  ( الجاثية: ٣٤ )

waqīla
وَقِيلَ
Dhe thuhet
l-yawma
ٱلْيَوْمَ
"Sot
nansākum
نَنسَىٰكُمْ
Ne do t'ju harrojmë ju
kamā
كَمَا
ashtu siç
nasītum
نَسِيتُمْ
ju harruat
liqāa
لِقَآءَ
takimin
yawmikum
يَوْمِكُمْ
e ditës suaj
hādhā
هَٰذَا
këtë
wamawākumu
وَمَأْوَىٰكُمُ
dhe vendqëndrimi juaj
l-nāru
ٱلنَّارُ
(është) zjarri
wamā
وَمَا
dhe nuk (ka)
lakum
لَكُم
për ju
min
مِّن
asnjë
nāṣirīna
نَّٰصِرِينَ
ndihmës".

E u thuhet: “Sot po u lëmë të harruar, ashtu sikurse ju e harruat takimin e kësaj dite, vendi juaj është zjarri, për ju nuk ka ndihmëtarë”

Tefsir

ذٰلِكُمْ بِاَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ اٰيٰتِ اللّٰهِ هُزُوًا وَّغَرَّتْكُمُ الْحَيٰوةُ الدُّنْيَا ۚفَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُوْنَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُوْنَ  ( الجاثية: ٣٥ )

dhālikum
ذَٰلِكُم
Ajo (është)
bi-annakumu
بِأَنَّكُمُ
për shkak se ju
ittakhadhtum
ٱتَّخَذْتُمْ
i morët
āyāti
ءَايَٰتِ
ajetet
l-lahi
ٱللَّهِ
e Allahut
huzuwan
هُزُوًا
për tallje
wagharratkumu
وَغَرَّتْكُمُ
dhe ju mashtroi
l-ḥayatu
ٱلْحَيَوٰةُ
jeta
l-dun'yā
ٱلدُّنْيَاۚ
e kësaj bote.
fal-yawma
فَٱلْيَوْمَ
Prandaj sot
لَا
nuk
yukh'rajūna
يُخْرَجُونَ
do të dalin
min'hā
مِنْهَا
prej tij
walā
وَلَا
dhe as
hum
هُمْ
atyre
yus'taʿtabūna
يُسْتَعْتَبُونَ
do t'u jepet mundësia për arsyetim.

Këtë (dënim) për shkak se ju u tallët me ajetet e All-llahut, juve u mashtroi jeta e dynjasë. Sot, pra, nuk do të nxirreni prej tij (zjarrit), e as nuk kërkohet që ata t’i kthehen pendimit të All-llahut

Tefsir

فَلِلّٰهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَرَبِّ الْاَرْضِ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ  ( الجاثية: ٣٦ )

falillahi
فَلِلَّهِ
Pra Allahut i përket
l-ḥamdu
ٱلْحَمْدُ
falënderimi
rabbi
رَبِّ
Zotit
l-samāwāti
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
të qiejve
warabbi
وَرَبِّ
dhe Zotit
l-arḍi
ٱلْأَرْضِ
të tokës
rabbi
رَبِّ
Zotit
l-ʿālamīna
ٱلْعَٰلَمِينَ
të botëve.

Pra, falënderimi i qoftë vetëm All-llahut, Zotit të qiejve, Zotit të tokës, Zotit të gjithësisë

Tefsir

وَلَهُ الْكِبْرِيَاۤءُ فِى السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۗوَهُوَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُ ࣖ ۔  ( الجاثية: ٣٧ )

walahu
وَلَهُ
Dhe Atij (i takon)
l-kib'riyāu
ٱلْكِبْرِيَآءُ
Madhështia
فِى
l-samāwāti
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
qiej
wal-arḍi
وَٱلْأَرْضِۖ
dhe tokë
wahuwa
وَهُوَ
dhe Ai (është)
l-ʿazīzu
ٱلْعَزِيزُ
i Pamposhturi
l-ḥakīmu
ٱلْحَكِيمُ
i Urti.

Vetëm Atij i takon lartëmadhëria në qiej e n tokë dhe Ai është ngadhënjyesi, më i urti

Tefsir