مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰى ( النجم: ١١ )
Maa kazabal fu'aadu maa ra aa
قلب (پیامبر) آنچه را دید، دروغ نگفت.
اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰى مَا يَرٰى ( النجم: ١٢ )
Afatumaaroonahoo 'alaa maayaraa
آیا با او دربارۀ آنچه میبیند مجادله میکنید؟!.
وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰىۙ ( النجم: ١٣ )
Wa laqad ra aahu nazlatan ukhraa
و به راستی بار دیگر (نیز) او را دید [ جبرئیل علیه السلام را در صورت حقیقی، در حالیکه ششصد بال داشت دیدند. (صحیح بخاری 3232 و تفسیر ابن کثیر)].
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰى ( النجم: ١٤ )
'Inda sidratil muntaha
نزد «سدرة المنتهی» [ درخت سدر عظیمی که در آسمان هفتم است و علم هیچ کس از آن فراتر نرود. (تفسیر طبری)].
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوٰىۗ ( النجم: ١٥ )
'Indahaa jannatul maawaa
که «جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ» نزد آن (درخت) است.
اِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشٰىۙ ( النجم: ١٦ )
Iz yaghshas sidrata maa yaghshaa
چون (درخت) «سدره» را چیزی (= نوری) پوشاند.
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰى ( النجم: ١٧ )
Maa zaaghal basaru wa maa taghaa
چشم (پیامبر) خطا نکرد و (از حد) در نگذشت.
لَقَدْ رَاٰى مِنْ اٰيٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰى ( النجم: ١٨ )
Laqad ra aa min aayaati Rabbihil kubraaa
به راستی (او) پارهای از نشانههای بزرگ پروردگارش را دید [ این آیه دربارۀ معراج پیامبر صلی الله علیه وسلم میباشد که رسول الله صلی الله علیه وسلم با روح و جسد به آسمانها رفتند. (اختصار از صحیح بخاری شماره 3207).].
اَفَرَءَيْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰى ( النجم: ١٩ )
Afara'aytumul laata wal 'uzzaa
آیا «لات» و «عزّی» را دیدهاید؟!
وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰى ( النجم: ٢٠ )
Wa manaatas saalisatal ukhraa
و «منات» (بت) سومی بیارزش را؟.