اِلَّا عَجُوْزًا فِى الْغٰبِرِيْنَ ۚ ( الشعراء: ١٧١ )
Illaa 'ajoozan filghaabireen
مگر پیر زنی که در میان بازماندگان بود.
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِيْنَ ۚ ( الشعراء: ١٧٢ )
Summa dammarnal aa khareen
سپس دیگران را نابود ساختیم.
وَاَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَّطَرًاۚ فَسَاۤءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِيْنَ ( الشعراء: ١٧٣ )
Wa amtarnaa 'alaihim mataran fasaaa'a matarul munzareen
و بر آنها بارانی (از سنگ) بارانیدیم، پس باران بیم داده شدگان چه بد بود.
اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً ۗوَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِيْنَ ( الشعراء: ١٧٤ )
Inna fee zaalika la Aayah; wa maa kaana aksaruhum mu'mineen
بیگمان در این (ماجرا) نشانهای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيْزُ الرَّحِيْمُ ࣖ ( الشعراء: ١٧٥ )
Wa inna Rabbaka la Huwal 'Azeezur Raheem
و بیتردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.
كَذَّبَ اَصْحٰبُ لْـَٔيْكَةِ الْمُرْسَلِيْنَ ۖ ( الشعراء: ١٧٦ )
Kazzaba As haabul Aykatil mursaleen
اصحاب ایکه (= قوم شعیب) پیامبران (الله) را تکذیب کردند.
اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۚ ( الشعراء: ١٧٧ )
Iz qaala lahum Shu'aybun alaa tattaqoon
هنگامیکه شعیب به آنها گفت: «آیا (از الله) نمیترسید؟!
اِنِّيْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِيْنٌ ۙ ( الشعراء: ١٧٨ )
Innee lakum Rasoolun ameen
همانا من برای شما پیامبری امین هستم.
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوْنِ ۚ ( الشعراء: ١٧٩ )
Fattaqul laaha wa atee'oon
پس از الله بترسید، و مرا اطاعت کنید.
وَمَآ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٨٠ )
Wa maaa as'alukum 'alaihi min ajrin in ajriya illaa 'alaa Rabbil 'aalameen
و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمیطلبم، مزد من تنها بر (عهدۀ) پروردگار جهانیان است.