Skip to main content

وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَاِنَّهٗ يَتُوْبُ اِلَى اللّٰهِ مَتَابًا   ( الفرقان: ٧١ )

وَمَن
و هر كس
تَابَ
توبه کند
وَعَمِلَ
و انجام دهد
صَٰلِحًا
(كار) شايسته
فَإِنَّهُۥ
پس همانا او
يَتُوبُ
روی می کند، توبه می کند
إِلَى
به سوی
ٱللَّهِ
خداوند
مَتَابًا
بازگشتن، انصراف از گناه

Wa man taaba wa 'amila saalihan fa innnahoo yatoobu ilal laahi mataabaa

و کسی‌که توبه کند و عمل صالح انجام دهد، پس بی‌گمان او چنانکه باید به سوی الله بازگشت می‌کند.

توضیح

وَالَّذِيْنَ لَا يَشْهَدُوْنَ الزُّوْرَۙ وَاِذَا مَرُّوْا بِاللَّغْوِ مَرُّوْا كِرَامًا   ( الفرقان: ٧٢ )

وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
لَا
گواهی نمی دهند
يَشْهَدُونَ
گواهی نمی دهند
ٱلزُّورَ
باطل
وَإِذَا
و هنگامي كه
مَرُّوا۟
عبور کردند
بِٱللَّغْوِ
به لغو، به ناپسند
مَرُّوا۟
عبور کردند
كِرَامًا
بزرگوارانه

Wallazeena laa yash hadoonaz zoora wa izaa marroo billaghwi marroo kiraamaa

و کسانی‌که شهادت دروغ نمی‌دهند، و چون بر (کار) لغو (و بیهوده) بگذرند، بزرگوارانه (از آن) می‌گذرند.

توضیح

وَالَّذِيْنَ اِذَا ذُكِّرُوْا بِاٰيٰتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوْا عَلَيْهَا صُمًّا وَّعُمْيَانًا   ( الفرقان: ٧٣ )

وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
إِذَا
هنگامي كه
ذُكِّرُوا۟
یاد آوری شدند
بِـَٔايَٰتِ
به آيات
رَبِّهِمْ
پروردگارشان
لَمْ
فرو نمی افتند
يَخِرُّوا۟
فرو نمی افتند
عَلَيْهَا
بر آن
صُمًّا
کران
وَعُمْيَانًا
و کوران

Wallazeena izaa zukkiroo bi Aayaati Rabbihim lam yakhirroo 'alaihaa summanw wa'umyaanaa

و کسانی‌که چون به آیات پروردگارشان پند داده شدند، کر و کور بر روی آن نمی‌افتند.

توضیح

وَالَّذِيْنَ يَقُوْلُوْنَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ اَزْوَاجِنَا وَذُرِّيّٰتِنَا قُرَّةَ اَعْيُنٍ وَّاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِيْنَ اِمَامًا   ( الفرقان: ٧٤ )

وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
يَقُولُونَ
مي‌گويند
رَبَّنَا
پروردگار ما
هَبْ
عطا كن
لَنَا
براي ما
مِنْ
از
أَزْوَٰجِنَا
همسرانمان
وَذُرِّيَّٰتِنَا
و فرزندانمان
قُرَّةَ
روشنی
أَعْيُنٍ
چشمها
وَٱجْعَلْنَا
و قرار بده ما را
لِلْمُتَّقِينَ
براي پرهيزكاران
إِمَامًا
پیشوا

Wallazeena yaqooloona Rabbanaa hab lanaa min azwaajinaa wa zurriyaatinaa qurrata a'yuninw waj 'alnaa lilmuttaqeena Imaamaa

و کسانی‌که می‌گویند: «پروردگارا! از همسران‌مان، و فرزندان‌مان مایۀ روشنی چشم به ما عطا فرما، و ما را برای پرهیزگاران پیشوا قرار بده».

توضیح

اُولٰۤىِٕكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوْا وَيُلَقَّوْنَ فِيْهَا تَحِيَّةً وَّسَلٰمًا ۙ  ( الفرقان: ٧٥ )

أُو۟لَٰٓئِكَ
آنان
يُجْزَوْنَ
جزا داده می شوند
ٱلْغُرْفَةَ
غرفه(های بهشت)
بِمَا
به آن چه
صَبَرُوا۟
صبر کردند
وَيُلَقَّوْنَ
و مواجه می شوند، استقبال می شوند
فِيهَا
در آن جا
تَحِيَّةً
درودی
وَسَلَٰمًا
و سلامت، و بی آسیب

Ulaaa'ika yujzawnal ghurfata bimaa sabaroo wa yulaqqawna feehaa tahiyyatanw wa salaamaa

(آری) اینان به (خاطر) صبری‌که کرده‌اند درجات (و منازل) عالی (بهشت) به آن‌ها پاداش داده می‌شود، و در آن با تحیت و سلام استقبال می‌شوند.

توضیح

خٰلِدِيْنَ فِيْهَاۗ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَّمُقَامًا   ( الفرقان: ٧٦ )

خَٰلِدِينَ
جاويدان
فِيهَاۚ
در آن
حَسُنَتْ
نیکو است
مُسْتَقَرًّا
جایگاه
وَمُقَامًا
و مقام

Khaalideena feehaa; hasunat mustaqarranw wa muqaamaa

در آن جاودانه خواهند ماند، چه نیکو قرارگاه و (نیکو) اقامت‌گاهی است.

توضیح

قُلْ مَا يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّيْ لَوْلَا دُعَاۤؤُكُمْۚ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُوْنُ لِزَامًا ࣖ  ( الفرقان: ٧٧ )

قُلْ
بگو
مَا
اهمیت نمی دهد، اعتنا نمی کند
يَعْبَؤُا۟
اهمیت نمی دهد، اعتنا نمی کند
بِكُمْ
به شما
رَبِّى
پروردگار من
لَوْلَا
اگر نه
دُعَآؤُكُمْۖ
عبادت و نیایش شما
فَقَدْ
پس بي‌ترديد
كَذَّبْتُمْ
نسبت دروغ داديد
فَسَوْفَ
پس به زودي
يَكُونُ
می شود
لِزَامًۢا
واجب

Qul maa ya'ba'u bikum Rabbee law laa du'aaa'ukum faqad kazzabtum fasawfa yakoonu lizaamaa

(ای پیامبر!) بگو: «پروردگار به شما اعتنایی ندارد؛ اگر دعای شما نباشد، به راستی شما (حق را) تکذیب کردید، پس به زودی (کیفرش، گردن گیر و) ملازم‌تان خواهد بود.

توضیح