Skip to main content

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِيْ وَنُذُرِ  ( القمر: ٢١ )

فَكَيْفَ
پس چگونه
كَانَ
بود
عَذَابِى
عذاب من
وَنُذُرِ
و هشدارهای من

'Fakaifa kaana 'azaabee wa nuzur

پس (بنگرید) عذاب و هشدار‌های من چگونه بود؟!

توضیح

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ࣖ   ( القمر: ٢٢ )

وَلَقَدْ
و بي‌ترديد
يَسَّرْنَا
آسان کردیم
ٱلْقُرْءَانَ
قرآن
لِلذِّكْرِ
برای پند آموزی
فَهَلْ
پس آیا
مِن
از
مُّدَّكِرٍ
پندگیرنده

Wa laqad yassamal Quraana liz zikri fahal mim muddakir

و یقیناً ما قرآن را برای تذکر آسان نمودیم، پس آیا کسی هست که متذکر شود؟!

توضیح

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ بِالنُّذُرِ  ( القمر: ٢٣ )

كَذَّبَتْ
تکذیب کردند
ثَمُودُ
ثمود
بِٱلنُّذُرِ
بیم رسانان را

Kazzabat Samoodu binnuzur

(قوم) ثمود (نیز) هشدار دهندگان را تکذیب کردند.

توضیح

فَقَالُوْٓا اَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهٗٓ ۙاِنَّآ اِذًا لَّفِيْ ضَلٰلٍ وَّسُعُرٍ  ( القمر: ٢٤ )

فَقَالُوٓا۟
پس گفتند
أَبَشَرًا
آیا بشری
مِّنَّا
از ما
وَٰحِدًا
يگانه
نَّتَّبِعُهُۥٓ
پیروی کنیم او را
إِنَّآ
همانا ما
إِذًا
در اين صورت
لَّفِى
قطعاً در
ضَلَٰلٍ
گمراهي
وَسُعُرٍ
و جنون

Faqaalooo a-basharam minnaa waahidan nattabi'uhooo innaa izal lafee dalaalinw wa su'ur

و گفتند: «آیا از یک بشری از (جنس) خودمان پیروی کنیم؟! (اگر چنین کنیم) آنگاه ما در گمراهی و دیوانگی خواهیم بود،

توضیح

ءَاُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْۢ بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ اَشِرٌ   ( القمر: ٢٥ )

أَءُلْقِىَ
آیا افکنده شده، آیا القا شده
ٱلذِّكْرُ
قرآن
عَلَيْهِ
بر او
مِنۢ
از
بَيْنِنَا
بین ما
بَلْ
بلكه
هُوَ
او
كَذَّابٌ
دروغ پرداز
أَشِرٌ
مغرور و خودخواه

'A-ulqiyaz zikru 'alaihi mim baininaa bal huwa kazzaabun ashir

آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده است؟ (خیر) بلکه او دروغگوی خود پسند است».

توضیح

سَيَعْلَمُوْنَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْاَشِرُ   ( القمر: ٢٦ )

سَيَعْلَمُونَ
به زودی خواهند دانست
غَدًا
فردا
مَّنِ
چه کسی
ٱلْكَذَّابُ
دروغگو
ٱلْأَشِرُ
مغرور و خودخواه

Sa-ya'lamoona ghadam manil kazzaabul ashir

فردا خواهند دانست چه کسی دروغگوی خود پسند است.

توضیح

اِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْۖ   ( القمر: ٢٧ )

إِنَّا
همانا ما
مُرْسِلُوا۟
فرستندگان
ٱلنَّاقَةِ
ماده شتر
فِتْنَةً
آزمایش
لَّهُمْ
برای آنها
فَٱرْتَقِبْهُمْ
پس مراقب آنها باش
وَٱصْطَبِرْ
و شکیبا باش

Innaa mursilun naaqati fitnatal lahum fartaqibhum wastabir

بی‌گمان ما ماده شتر را برای آزمایش آن‌ها می‌فرستیم، پس (ای صالح) منتظر (پایان کار) شان باش و صبر پیشه کن. [بیرون آوردن ماده شتر از دل کوه معجزه‌ای بود که قوم صالح از پیامبر خود درخواست کرده بودند، و این معجزه تحقق یافت ولی باز هم انکار کردند و ماده شتر را پی کردند.]

توضیح

وَنَبِّئْهُمْ اَنَّ الْمَاۤءَ قِسْمَةٌ ۢ بَيْنَهُمْۚ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ   ( القمر: ٢٨ )

وَنَبِّئْهُمْ
و خبر ده آنها را
أَنَّ
كه
ٱلْمَآءَ
آب
قِسْمَةٌۢ
تقسیم شده
بَيْنَهُمْۖ
ميان آنان
كُلُّ
هر
شِرْبٍ
نوبت آب
مُّحْتَضَرٌ
حضور یافته

Wa nabbi'hum annal maaa'a qismatum bainahum kullu shirbim muhtadar

و به آن‌ها خبر ده که همانا آب (قریه) در میان آن‌ها (و ناقه) تقسیم شده است، هرکه در نوبت خود باید حاضر شود.

توضیح

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطٰى فَعَقَرَ   ( القمر: ٢٩ )

فَنَادَوْا۟
پس ندا دادند، پس به فریاد خواندند
صَاحِبَهُمْ
دوستشان
فَتَعَاطَىٰ
پس دست به کار شد
فَعَقَرَ
پس پی کرد

Fanaadaw saahibahum fata'aataa fa'aqar

پس آن‌ها یار خود را صدا زدند، آنگاه (آمد و) دست بکار شد و (شتر را) پی کرد.

توضیح

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِيْ وَنُذُرِ   ( القمر: ٣٠ )

فَكَيْفَ
پس چگونه
كَانَ
بود
عَذَابِى
عذاب من
وَنُذُرِ
و هشدارهای من

Fakaifa kaana 'azaabee wa nuzur

پس (بنگرید) عذاب و هشدار‌های من چگونه بود؟!

توضیح