Skip to main content

وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَاِنَّهٗ يَتُوْبُ اِلَى اللّٰهِ مَتَابًا   ( الفرقان: ٧١ )

waman
وَمَن
E kushdo që
tāba
تَابَ
pendohet
waʿamila
وَعَمِلَ
dhe punon
ṣāliḥan
صَٰلِحًا
të mira
fa-innahu
فَإِنَّهُۥ
atëherë vërtet ai
yatūbu
يَتُوبُ
kthehet
ilā
إِلَى
tek
l-lahi
ٱللَّهِ
Allahu
matāban
مَتَابًا
(me) kthim.

Ai që është penduar dhe ka bërë mirë, në të vërtet, ai është kthyer te All-llahu dhe është i pranishëm

Tefsir

وَالَّذِيْنَ لَا يَشْهَدُوْنَ الزُّوْرَۙ وَاِذَا مَرُّوْا بِاللَّغْوِ مَرُّوْا كِرَامًا   ( الفرقان: ٧٢ )

wa-alladhīna
وَٱلَّذِينَ
Dhe ata të cilët
لَا
nuk
yashhadūna
يَشْهَدُونَ
dëshmojnë
l-zūra
ٱلزُّورَ
trilimin
wa-idhā
وَإِذَا
dhe kur
marrū
مَرُّوا۟
kalojnë
bil-laghwi
بِٱللَّغْوِ
pranë llomotitjes
marrū
مَرُّوا۟
kalojnë
kirāman
كِرَامًا
të dinjitetshëm.

(Robërit e Zotit janë) Edhe ata që nuk dëshmojnë rrejshëm dhe kur (rastësisht) kalojnë pranë së keqes, kalojnë duke e ruajtur karakterin e vet

Tefsir

وَالَّذِيْنَ اِذَا ذُكِّرُوْا بِاٰيٰتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوْا عَلَيْهَا صُمًّا وَّعُمْيَانًا   ( الفرقان: ٧٣ )

wa-alladhīna
وَٱلَّذِينَ
Dhe ata të cilët
idhā
إِذَا
kur
dhukkirū
ذُكِّرُوا۟
përkujtohen
biāyāti
بِـَٔايَٰتِ
me ajetet
rabbihim
رَبِّهِمْ
e Zotit të tyre
lam
لَمْ
nuk
yakhirrū
يَخِرُّوا۟
bijnë
ʿalayhā
عَلَيْهَا
mbi to
ṣumman
صُمًّا
të shurdhër
waʿum'yānan
وَعُمْيَانًا
dhe të verbër.

Edhe ata që kur këshillohen me ajetet e Kur’anit të Zotit të tyre, nuk u kthejnë shpinën si të shurdhët e të verbër

Tefsir

وَالَّذِيْنَ يَقُوْلُوْنَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ اَزْوَاجِنَا وَذُرِّيّٰتِنَا قُرَّةَ اَعْيُنٍ وَّاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِيْنَ اِمَامًا   ( الفرقان: ٧٤ )

wa-alladhīna
وَٱلَّذِينَ
Dhe ata të cilët
yaqūlūna
يَقُولُونَ
thonë
rabbanā
رَبَّنَا
"Zoti ynë
hab
هَبْ
(na) dhuro
lanā
لَنَا
ne
min
مِنْ
prej
azwājinā
أَزْوَٰجِنَا
grave tona
wadhurriyyātinā
وَذُرِّيَّٰتِنَا
dhe pasardhësve tonë
qurrata
قُرَّةَ
kënaqësinë
aʿyunin
أَعْيُنٍ
e syve
wa-ij'ʿalnā
وَٱجْعَلْنَا
dhe na bëj ne
lil'muttaqīna
لِلْمُتَّقِينَ
për të druajturit
imāman
إِمَامًا
prijës".

Edhe ata që thonë: “Zoti ynë, na bën që të jemi të gëzuar me (punën) e grave tona dhe pasardhsve tanë, neve na bën shembull për të devotshmit”

Tefsir

اُولٰۤىِٕكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوْا وَيُلَقَّوْنَ فِيْهَا تَحِيَّةً وَّسَلٰمًا ۙ  ( الفرقان: ٧٥ )

ulāika
أُو۟لَٰٓئِكَ
Të tillët
yuj'zawna
يُجْزَوْنَ
(do të) shpërblehen
l-ghur'fata
ٱلْغُرْفَةَ
me dhomë të lartë
bimā
بِمَا
për atë se
ṣabarū
صَبَرُوا۟
duruan
wayulaqqawna
وَيُلَقَّوْنَ
dhe do të priten
fīhā
فِيهَا
në të
taḥiyyatan
تَحِيَّةً
me përshëndetje
wasalāman
وَسَلَٰمًا
dhe paqe.

Për shkak se duruan, të tillët shpërblehen me një shkallë të lartë (Xhennet) dhe aty priten me përshëndetje të selamit

Tefsir

خٰلِدِيْنَ فِيْهَاۗ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَّمُقَامًا   ( الفرقان: ٧٦ )

khālidīna
خَٰلِدِينَ
Të gjithmonshëm
fīhā
فِيهَاۚ
në të.
ḥasunat
حَسُنَتْ
Sa i mirë është ai
mus'taqarran
مُسْتَقَرًّا
vendqëndrim
wamuqāman
وَمُقَامًا
dhe pushimore.

Aty janë përgjithmonë, e sa vendqëndrim dhe vendbanim i mirë është ai

Tefsir

قُلْ مَا يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّيْ لَوْلَا دُعَاۤؤُكُمْۚ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُوْنُ لِزَامًا ࣖ  ( الفرقان: ٧٧ )

qul
قُلْ
Thuaj
مَا
"Nuk
yaʿba-u
يَعْبَؤُا۟
do të kujdeset
bikum
بِكُمْ
për ju
rabbī
رَبِّى
Zoti im
lawlā
لَوْلَا
po të mos (ishte)
duʿāukum
دُعَآؤُكُمْۖ
lutja juaj.
faqad
فَقَدْ
Por sigurisht
kadhabtum
كَذَّبْتُمْ
ju përgënjeshtruat
fasawfa
فَسَوْفَ
prandaj do të
yakūnu
يَكُونُ
jetë
lizāman
لِزَامًۢا
(ndëshkim) i parevokueshëm.

Thuaj: “zoti im as nuk do të kujdesej për ju, sikur të mos ishte lutja juaj (kur gjendeni në vështirësi, ose sikur të mos ishit të thirur të besoni), e ju përgënjeshtruat, andaj dënnimi do t’ju jetë i pandërprerë”

Tefsir