اِنَّ لِلْمُتَّقِيْنَ مَفَازًاۙ ( النبإ: ٣١ )
S’ka dyshim se të devotshmit kanë fitime të mëdha
حَدَاۤىِٕقَ وَاَعْنَابًاۙ ( النبإ: ٣٢ )
Kopshte e vreshta rrushi
وَّكَوَاعِبَ اَتْرَابًاۙ ( النبإ: ٣٣ )
Edhe vasha të një moshe
وَّكَأْسًا دِهَاقًاۗ ( النبإ: ٣٤ )
Edhe gota të mbushura plot verë
لَا يَسْمَعُوْنَ فِيْهَا لَغْوًا وَّلَا كِذَّابًا ( النبإ: ٣٥ )
Aty nuk dëgjojnë fjalë të kota, as gënjeshtra
جَزَاۤءً مِّنْ رَّبِّكَ عَطَاۤءً حِسَابًاۙ ( النبإ: ٣٦ )
Shpërblime e dhurata të shumta dhënë nga Zoti yt
رَّبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لَا يَمْلِكُوْنَ مِنْهُ خِطَابًاۚ ( النبإ: ٣٧ )
Zoti i qiejve e i tokës, dhe çka ka ndërmjet tyre, që është mëshirues, të cilit nuk kanë të drejtë t’i bëjnë vërejtje
يَوْمَ يَقُوْمُ الرُّوْحُ وَالْمَلٰۤىِٕكَةُ صَفًّاۙ لَّا يَتَكَلَّمُوْنَ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ( النبإ: ٣٨ )
Atë ditë Xibrili dhe engjëjt qëndrojnë të rreshtuar, askush nuk flet pos atij që e lejon Mëshiruesi, dhe i cili e thotë të vërtetën
ذٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّۚ فَمَنْ شَاۤءَ اتَّخَذَ اِلٰى رَبِّهٖ مَاٰبًا ( النبإ: ٣٩ )
Ajo është dita e vërtetë, e kush dëshiron le të kthehet rrugës te Zoti i vet
اِنَّآ اَنْذَرْنٰكُمْ عَذَابًا قَرِيْبًا ەۙ يَّوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُوْلُ الْكٰفِرُ يٰلَيْتَنِيْ كُنْتُ تُرَابًا ࣖ ( النبإ: ٤٠ )
Ne ua tërhoqëm juve (idhujtarëve) vërejtjen për një dënim të afërt, në ditën kur njeriu (besimtar) shikon se çka i kanë sjellë duart e veta, e jobesimtari thotë: “Ah, sa mirë do të ishte për mua sikur të isha dhe