قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْۗ سَنُعِيْدُهَا سِيْرَتَهَا الْاُوْلٰى ( طه: ٢١ )
Qaala khuzhaa wa laa ta khaf sanu'eeduhaa seeratahal oolaa
فرمود: «آن را بگیر و نترس، به زودی آن را به صورت اولش باز می‌گردانیم.
وَاضْمُمْ يَدَكَ اِلٰى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاۤءَ مِنْ غَيْرِ سُوْۤءٍ اٰيَةً اُخْرٰىۙ ( طه: ٢٢ )
Wadmum yadaka ilaa janaahika takhruj baidaaa'a min ghairi sooo'in Aayatan ukhraa
و دستت را در بغل خود داخل کن، تا سفید (و) بی عیب بیرون آید، (این نیز) معجزۀ دیگری است.
لِنُرِيَكَ مِنْ اٰيٰتِنَا الْكُبْرٰى ۚ ( طه: ٢٣ )
Linuriyaka min Aayaatinal Kubra
تا آیات (و نشانه‌های) بزرگ خود را به تو نشان دهیم.
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰى ࣖ ( طه: ٢٤ )
Izhab ilaa Fir'awna innahoo taghaa
(اینک) به سوی فرعون برو، بی‌گمان او سرکشی کرده است».
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِيْ صَدْرِيْ ۙ ( طه: ٢٥ )
Qaala Rabbish rah lee sadree
(موسی) گفت: «پروردگارا! سینه‌ام را برایم بگشا.
وَيَسِّرْ لِيْٓ اَمْرِيْ ۙ ( طه: ٢٦ )
Wa yassir leee amree
و کارم را برایم آسان گردان.
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّنْ لِّسَانِيْ ۙ ( طه: ٢٧ )
Wahlul 'uqdatam milli saanee
و گره از زبانم باز کن.
يَفْقَهُوْا قَوْلِيْ ۖ ( طه: ٢٨ )
Yafqahoo qawlee
تا سخنانم را بفهمند.
وَاجْعَلْ لِّيْ وَزِيْرًا مِّنْ اَهْلِيْ ۙ ( طه: ٢٩ )
Waj'al lee wazeeram min ahlee
و برای من (یاور و) وزیری از خاندانم قرار ده.