Skip to main content

مَثَلُ الَّذِيْنَ اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ اَوْلِيَاۤءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوْتِۚ اِتَّخَذَتْ بَيْتًاۗ وَاِنَّ اَوْهَنَ الْبُيُوْتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوْتِۘ لَوْ كَانُوْا يَعْلَمُوْنَ   ( العنكبوت: ٤١ )

مَثَلُ
مَثَل
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ٱتَّخَذُوا۟
گرفتند
مِن
از
دُونِ
غير
ٱللَّهِ
خداوند
أَوْلِيَآءَ
سرپرستان (و دوستان)
كَمَثَلِ
همانند
ٱلْعَنكَبُوتِ
عنکبوت
ٱتَّخَذَتْ
گرفت
بَيْتًاۖ
خانه ای
وَإِنَّ
و همانا
أَوْهَنَ
سست ترین
ٱلْبُيُوتِ
خانه‌ها
لَبَيْتُ
خانه
ٱلْعَنكَبُوتِۖ
عنکبوت
لَوْ
اگر
كَانُوا۟
می دانستند
يَعْلَمُونَ
می دانستند

Masalul lazeenat takhazoo min doonil laahi awliyaaa'a kamasalil 'ankaboot, ittakhazat baitaa; wa inna awhanal buyooti la baitul 'ankaboot; law kaanoo ya'lamoon

مثل کسانی‌که بجای الله، اولیاء (و دوستانی برای خود) برگزیدند، همچون مثل عنکبوت است، که خانه‌ای (برای خود) برگزیده است، و بی‌گمان سست‌ترین خانه‌ها خانۀ عنکبوت است، اگر می‌دانستند. [یعنی همانگونه که خانه عنکبوت سست و ناپایدار و با کوچکترین اشارۀ دست از بین می‌رود، معبودان خود ساخته خود که آن را مشکل‌گشا و حاجت‌روا می‌پندارید بدینگونه تماماً بیهوده و پوچ می‌باشند، چرا که از هر لحاظ قادر به کاری نیستند، بدین سبب آن معبودان غیر از الله متعال مانند خانه عنکبوت ناپایدار می‌باشند و اگر واقعاً آن‌ها قادر به کاری و یا سودبخش بودند چرا نتوانستند ملت‌های گذشته را از نابودی نجات دهند.]

توضیح

اِنَّ اللّٰهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖ مِنْ شَيْءٍۗ وَهُوَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُ   ( العنكبوت: ٤٢ )

إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
يَعْلَمُ
مي‌داند
مَا
آن چه
يَدْعُونَ
می خوانند، می پرستند
مِن
از
دُونِهِۦ
غير او
مِن
از
شَىْءٍۚ
چيزي
وَهُوَ
و او
ٱلْعَزِيزُ
شكست ناپذير
ٱلْحَكِيمُ
حكيم

Innal laaha ya'lamu maa yad'oona min doonihee min shai'; wa Huwal 'Azeezul Hakeem

یقیناً الله هر آنچه را که به جای او می‌خوانند، می‌داند، و او پیروزمند حکیم است.

توضیح

وَتِلْكَ الْاَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِۚ وَمَا يَعْقِلُهَآ اِلَّا الْعَالِمُوْنَ   ( العنكبوت: ٤٣ )

وَتِلْكَ
و آن
ٱلْأَمْثَٰلُ
مثالها
نَضْرِبُهَا
می زنیم آن را
لِلنَّاسِۖ
براي مردم
وَمَا
درک نمی کند آن را
يَعْقِلُهَآ
درک نمی کند آن را
إِلَّا
مگر
ٱلْعَٰلِمُونَ
دانایان

Wa tilkal amsaalu nadribuhaa linnaasi wa maa ya'qiluhaaa illal 'aalimoon

و این مثال‌هایی است که آن‌ها را برای مردم می‌زنیم، و جز دانایان آن‌ها را در نمی‌یابند.

توضیح

خَلَقَ اللّٰهُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّۗ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِّلْمُؤْمِنِيْنَ ࣖ ۔  ( العنكبوت: ٤٤ )

خَلَقَ
آفريد
ٱللَّهُ
خداوند
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
آسمان‌ها
وَٱلْأَرْضَ
و زمین
بِٱلْحَقِّۚ
به حق
إِنَّ
همانا
فِى
در
ذَٰلِكَ
اين
لَءَايَةً
قطعاً نشانه‌اي
لِّلْمُؤْمِنِينَ
براي مؤمنين

Khalaqal laahus samaawaati wal arda bilhaqq; inna fee zaalika la aayatal lilmu mineen

الله آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید، بی‌گمان در این نشانه‌ای (بزرگ) برای مؤمنان است.

توضیح

اُتْلُ مَآ اُوْحِيَ اِلَيْكَ مِنَ الْكِتٰبِ وَاَقِمِ الصَّلٰوةَۗ اِنَّ الصَّلٰوةَ تَنْهٰى عَنِ الْفَحْشَاۤءِ وَالْمُنْكَرِ ۗوَلَذِكْرُ اللّٰهِ اَكْبَرُ ۗوَاللّٰهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُوْنَ  ( العنكبوت: ٤٥ )

ٱتْلُ
تلاوت کن
مَآ
آن چه
أُوحِىَ
وحی شد
إِلَيْكَ
به سوي تو
مِنَ
از
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
وَأَقِمِ
و بر پادار
ٱلصَّلَوٰةَۖ
نماز
إِنَّ
همانا
ٱلصَّلَوٰةَ
نماز
تَنْهَىٰ
باز می دارد
عَنِ
از
ٱلْفَحْشَآءِ
کار زشت و ناپسند
وَٱلْمُنكَرِۗ
و انکار شده،و زشت و منفور
وَلَذِكْرُ
و قطعاً یاد خدا
ٱللَّهِ
خداوند
أَكْبَرُۗ
بزرگتر
وَٱللَّهُ
و خداوند
يَعْلَمُ
مي‌داند
مَا
آن چه
تَصْنَعُونَ
انجام می دهید

Utlu maaa oohiya ilaika mional Kitaabi wa aqimis Salaata innas Salaata tanhaa 'anil fahshaaa'i wal munkar; wa lazikrul laahi akbar; wal laahu ya'lamu maa tasna'oon

(ای پیامبر!) آنچه را از (این) کتاب بر تو وحی شده است تلاوت کن، و نماز را بر پا دار، یقیناً نماز (انسان را) از زشتی‌ها و منکر باز می‌دارد، و البته یاد الله بزرگ‌تر است، و الله آنچه را انجام می‌دهید؛ می‌داند.

توضیح

۞ وَلَا تُجَادِلُوْٓا اَهْلَ الْكِتٰبِ اِلَّا بِالَّتِيْ هِيَ اَحْسَنُۖ اِلَّا الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا مِنْهُمْ وَقُوْلُوْٓا اٰمَنَّا بِالَّذِيْٓ اُنْزِلَ اِلَيْنَا وَاُنْزِلَ اِلَيْكُمْ وَاِلٰهُنَا وَاِلٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَّنَحْنُ لَهٗ مُسْلِمُوْنَ  ( العنكبوت: ٤٦ )

وَلَا
و مجادله نکنید
تُجَٰدِلُوٓا۟
و مجادله نکنید
أَهْلَ
اهل
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
إِلَّا
مگر
بِٱلَّتِى
به آنچه
هِىَ
آن
أَحْسَنُ
نيكوتر
إِلَّا
مگر
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ظَلَمُوا۟
ستم كردند
مِنْهُمْۖ
از آن‌ها
وَقُولُوٓا۟
و بگوييد
ءَامَنَّا
ايمان آورديم
بِٱلَّذِىٓ
به آن چه كه
أُنزِلَ
نازل شد
إِلَيْنَا
به سوي ما
وَأُنزِلَ
و نازل شد
إِلَيْكُمْ
به سوی شما
وَإِلَٰهُنَا
و معبود ما
وَإِلَٰهُكُمْ
و معبود شما
وَٰحِدٌ
یگانه
وَنَحْنُ
در حالي كه ما
لَهُۥ
براي او
مُسْلِمُونَ
تسليم شدگان

Wa laa tujaadilooo Ahlal Kitaabi illaa billatee hiya ahsanu illal lazeena zalamoo minhum wa qoolooo aamannaa billazeee unzila ilainaa wa unzila ilaikum wa illaahunna wa illahukum waahidunw-wa nahnu lahoo muslimoon

و با اهل کتاب جز به روشی‌که آن بهتر است مجادله نکنید، مگر کسانی از آنان که ستم کردند، و بگویید: «به آنچه (از سوی الله) بر ما نازل شده و آنچه بر شما نازل شده، ایمان آورده‌ایم، و معبود ما و معبود شما یکی است، و ما برای او تسلیم هستیم».

توضیح

وَكَذٰلِكَ اَنْزَلْنَآ اِلَيْكَ الْكِتٰبَۗ فَالَّذِيْنَ اٰتَيْنٰهُمُ الْكِتٰبَ يُؤْمِنُوْنَ بِهٖۚ وَمِنْ هٰٓؤُلَاۤءِ مَنْ يُّؤْمِنُ بِهٖۗ وَمَا يَجْحَدُ بِاٰيٰتِنَآ اِلَّا الْكٰفِرُوْنَ  ( العنكبوت: ٤٧ )

وَكَذَٰلِكَ
و اين چنين
أَنزَلْنَآ
نازل كرديم
إِلَيْكَ
به سوي تو
ٱلْكِتَٰبَۚ
كتاب (الهي)
فَٱلَّذِينَ
پس كساني كه
ءَاتَيْنَٰهُمُ
به آن‌ها داديم
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب
يُؤْمِنُونَ
ايمان مي‌آورند
بِهِۦۖ
به آن
وَمِنْ
و از
هَٰٓؤُلَآءِ
اين‌ها
مَن
کسی که
يُؤْمِنُ
ايمان دارد
بِهِۦۚ
به آن
وَمَا
و انکار نمی کند
يَجْحَدُ
و انکار نمی کند
بِـَٔايَٰتِنَآ
آیات ما را
إِلَّا
مگر
ٱلْكَٰفِرُونَ
کافران

Wa kazaalika anzalnaaa ilaikal Kitaab; fallazeena aatainaahumul kitaaba yu'minoona bihee wa min haaa'ulaaa'i many yu'minu bih; wa maa yajhadu bi'Aayaatinaa illal kaafiroon

و این گونه کتاب (= قرآن) را بر تو نازل کردیم، پس کسانی‌که به آن‌ها کتاب (آسمانی) دادیم، به آن ایمان می‌آورند، و از همین گروه (مشرکان نیز) کسی است که به آن ایمان می‌آورد، و آیات ما را جز کافران انکار نمی‌کنند.

توضیح

وَمَا كُنْتَ تَتْلُوْا مِنْ قَبْلِهٖ مِنْ كِتٰبٍ وَّلَا تَخُطُّهٗ بِيَمِيْنِكَ اِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُوْنَ  ( العنكبوت: ٤٨ )

وَمَا
و نمی خواندی
كُنتَ
و نمی خواندی
تَتْلُوا۟
و نمی خواندی
مِن
از
قَبْلِهِۦ
قبل آن
مِن
از
كِتَٰبٍ
كتاب
وَلَا
نمی نوشتی آن را
تَخُطُّهُۥ
نمی نوشتی آن را
بِيَمِينِكَۖ
با دست راستت
إِذًا
در اين صورت
لَّٱرْتَابَ
قطعاً به تردید می افتادند
ٱلْمُبْطِلُونَ
اهل باطل

Wa maa kunta tatloo min qablihee min kitaabinw wa laa takhuttubhoo bi yameenika izal lartaabal mubtiloon

و تو (هرگز) پیش از این (قرآن) هیچ کتابی را نمی‌خواندی، و با (دست) راست خود چیزی نمی‌نوشتی، اگر چنین بود، باطل گرایان به شک (و تردید) می‌افتادند.

توضیح

بَلْ هُوَ اٰيٰتٌۢ بَيِّنٰتٌ فِيْ صُدُوْرِ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَۗ وَمَا يَجْحَدُ بِاٰيٰتِنَآ اِلَّا الظّٰلِمُوْنَ  ( العنكبوت: ٤٩ )

بَلْ
بلكه
هُوَ
آن
ءَايَٰتٌۢ
آيات
بَيِّنَٰتٌ
روشني‌ها
فِى
در
صُدُورِ
سینه های
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أُوتُوا۟
به آن‌ها داده شد
ٱلْعِلْمَۚ
دانش
وَمَا
و انکار نمی کند
يَجْحَدُ
و انکار نمی کند
بِـَٔايَٰتِنَآ
آیات ما را
إِلَّا
مگر
ٱلظَّٰلِمُونَ
ستمگران

Bal huwa aayaatum baiyinaatun fee sudooril lazeena ootul 'ilm; wa maa yajhadu bi aayaatinaa illaz zaalimoon

بلکه آن (قرآن) آیات روشنی است که در سینۀ کسانی‌که دانش داده شده‌اند، جای دارد، و آیات ما را جز ستمکاران انکار نمی‌کنند.

توضیح

وَقَالُوْا لَوْلَآ اُنْزِلَ عَلَيْهِ اٰيٰتٌ مِّنْ رَّبِّهٖ ۗ قُلْ اِنَّمَا الْاٰيٰتُ عِنْدَ اللّٰهِ ۗوَاِنَّمَآ اَنَا۠ نَذِيْرٌ مُّبِيْنٌ  ( العنكبوت: ٥٠ )

وَقَالُوا۟
و گفتند
لَوْلَآ
چرانه
أُنزِلَ
نازل شد
عَلَيْهِ
بر او
ءَايَٰتٌ
آيات
مِّن
از
رَّبِّهِۦۖ
پروردگارش
قُلْ
بگو
إِنَّمَا
جز اين نيست كه
ٱلْءَايَٰتُ
معجزات
عِندَ
نزد
ٱللَّهِ
خداوند
وَإِنَّمَآ
و جز اين نيست كه
أَنَا۠
من
نَذِيرٌ
بیم دهنده
مُّبِينٌ
آشكار

Wa qaaloo law laaa unzila 'alaihi aayaatum mir Rabbihee qul innamal aayaatu 'indal laahi wa innamaaa ana nazeerum mubeen

و گفتند: «چرا نشانه‌هایی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده است؟!» (ای پیامبر!) بگو: «همانا نشانه‌ها (همه) نزد الله است (و به فرمان او نازل می‌شود) و من تنها هشداردهنده‌ای آشکار هستم».

توضیح