Skip to main content

وَلَا يُنْفِقُوْنَ نَفَقَةً صَغِيْرَةً وَّلَا كَبِيْرَةً وَّلَا يَقْطَعُوْنَ وَادِيًا اِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللّٰهُ اَحْسَنَ مَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ   ( التوبة: ١٢١ )

وَلَا
و انفاق نمی کنند
يُنفِقُونَ
و انفاق نمی کنند
نَفَقَةً
هزینه
صَغِيرَةً
کوچک
وَلَا
و نه
كَبِيرَةً
بزرگ
وَلَا
و قطع نمی کنند
يَقْطَعُونَ
و قطع نمی کنند
وَادِيًا
سرزمین
إِلَّا
مگر
كُتِبَ
مقرّر شد
لَهُمْ
به آنان
لِيَجْزِيَهُمُ
تا جزا دهد آنها را
ٱللَّهُ
خداوند
أَحْسَنَ
بهتر
مَا
آن چه
كَانُوا۟
انجام مي‌دادند
يَعْمَلُونَ
انجام مي‌دادند

Wa laa yunfiqoona nafa qatan sagheeratanw wa laa kabeeratanw wa laa yaqta'oona waadiyan illaa kutiba lahum liyajziyahumul laahu ahsana maa kaanoo ya'maloon

و هیچ مال کوچک یا بزرگی را (در راه الله) انفاق نمی‌کنند، و هیچ وادی (و سرزمینی) نمی‌پیمایند، مگر اینکه برای آن‌ها نوشته می‌شود، تا الله پاداش نیکوترین کردارشان را به آن‌ها بدهد.

توضیح

۞ وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُوْنَ لِيَنْفِرُوْا كَاۤفَّةًۗ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَاۤىِٕفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوْا فِى الدِّيْنِ وَلِيُنْذِرُوْا قَوْمَهُمْ اِذَا رَجَعُوْٓا اِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُوْنَ ࣖ   ( التوبة: ١٢٢ )

وَمَا
و نشاید
كَانَ
و نشاید
ٱلْمُؤْمِنُونَ
ايمان آورندگان
لِيَنفِرُوا۟
تا بیرون روند برای جهاد
كَآفَّةًۚ
همگی
فَلَوْلَا
پس چرا بیرون نرفت
نَفَرَ
پس چرا بیرون نرفت
مِن
از
كُلِّ
هر
فِرْقَةٍ
دسته
مِّنْهُمْ
از آن‌ها
طَآئِفَةٌ
گروهي
لِّيَتَفَقَّهُوا۟
تا فقیه شوند
فِى
در
ٱلدِّينِ
دین
وَلِيُنذِرُوا۟
و تا بیم دهند
قَوْمَهُمْ
قومشان
إِذَا
هنگامي كه
رَجَعُوٓا۟
برگشتند
إِلَيْهِمْ
به سوي آنان
لَعَلَّهُمْ
شايد (كه) آنان
يَحْذَرُونَ
حذر کنند

Wa maa kaanal mu'minoona liyanfiroo kaaaffah; falaw laa nafara min kulli firqatim minhum taaa'ifatul liyatafaqqahoo fiddeeni wa liyunziroo qawmahum izaa raja'ooo ilaihim la'allahum yahzaroon

و نباید که مؤمنان همگی (برای جهاد) کوچک کنند، پس چرا از هر گروهی از آنان، دسته‌ای کوچ نمی‌کنند، تا در دین دانش بیاموزند، و قوم خود را هشدار دهند، هنگامی‌که به سوی آن‌ها باز گشتند، باشد که آن‌ها بترسند.

توضیح

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا قَاتِلُوا الَّذِيْنَ يَلُوْنَكُمْ مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوْا فِيْكُمْ غِلْظَةًۗ وَاعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُتَّقِيْنَ   ( التوبة: ١٢٣ )

يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آوردند
قَٰتِلُوا۟
بجنگيد
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَلُونَكُم
مجاور شما و نزدیکتان هستند
مِّنَ
از
ٱلْكُفَّارِ
کافران
وَلْيَجِدُوا۟
و باید بیابند
فِيكُمْ
در شما
غِلْظَةًۚ
صلابت و درشتی
وَٱعْلَمُوٓا۟
و بدانيد
أَنَّ
كه
ٱللَّهَ
خداوند
مَعَ
همراه
ٱلْمُتَّقِينَ
پرهيزكاران

Yaaa aiyuhal lazeena aamanoo qaatilul lazeena yaloonakum minal kuffaari walyajidoo feekum ghilzah; wa'lamooo annal laaha ma'al muttaqeen

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! با کسانی‌که از کافران که نزدیک شمایند، جنگ کنید، و باید آن‌ها در شما شدت و درشتی بیابند، و بدانید که الله با پرهیزگاران است.

توضیح

وَاِذَا مَآ اُنْزِلَتْ سُوْرَةٌ فَمِنْهُمْ مَّنْ يَّقُوْلُ اَيُّكُمْ زَادَتْهُ هٰذِهٖٓ اِيْمَانًاۚ فَاَمَّا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا فَزَادَتْهُمْ اِيْمَانًا وَّهُمْ يَسْتَبْشِرُوْنَ  ( التوبة: ١٢٤ )

وَإِذَا
و هنگامي كه
مَآ
ما زایده برای تأکید
أُنزِلَتْ
نازل گردید
سُورَةٌ
سوره
فَمِنْهُم
پس بعضي از آنان
مَّن
کسی که
يَقُولُ
می گوید
أَيُّكُمْ
کدامیک از شما
زَادَتْهُ
افزود او را
هَٰذِهِۦٓ
اين
إِيمَٰنًاۚ
ایمان
فَأَمَّا
پس امّا
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آوردند
فَزَادَتْهُمْ
پس افزود آنها را
إِيمَٰنًا
ايمان
وَهُمْ
و ايشان
يَسْتَبْشِرُونَ
شادي مي‌كنند

Wa izaa maaa unzilat Sooratun faminhum mai yaqoolu aiyukum zaadat hu haazihee eemaanaa; fa ammal lazeena aamanoo fazaadat hum eemaananw wa hum yastabshiroon

و هنگامی‌که سوره‌ای نازل شود، پس بعضی از آن‌ها (به دیگری) می‌گوید: «این سوره، ایمان کدام یک از شما را افزود؟!» (به آن‌ها بگو:) اما کسانی‌که ایمان آورده‌اند، پس به ایمان‌شان افزوده، و آن‌ها شادمانی می‌کنند.

توضیح

وَاَمَّا الَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا اِلٰى رِجْسِهِمْ وَمَاتُوْا وَهُمْ كٰفِرُوْنَ   ( التوبة: ١٢٥ )

وَأَمَّا
و امّا
ٱلَّذِينَ
كساني كه
فِى
در
قُلُوبِهِم
دلهايشان
مَّرَضٌ
بيماري
فَزَادَتْهُمْ
پس افزود آنها را
رِجْسًا
پلیدی
إِلَىٰ
بر
رِجْسِهِمْ
پلیدیشان
وَمَاتُوا۟
و مُردند
وَهُمْ
و ايشان
كَٰفِرُونَ
کافران

Wa ammal lazeena fee quloobihim maradun fazaadat hum rijsan ilaa rijsihim wa maatoo wa hum kaafiroon

و اما کسانی‌که در دل‌های شان بیماری است، پس پلیدی به پلیدی‌شان افزوده، و در حالی‌که کافر بودند؛ مردند.

توضیح

اَوَلَا يَرَوْنَ اَنَّهُمْ يُفْتَنُوْنَ فِيْ كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً اَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لَا يَتُوْبُوْنَ وَلَا هُمْ يَذَّكَّرُوْنَ   ( التوبة: ١٢٦ )

أَوَلَا
آیا نمی بینند
يَرَوْنَ
آیا نمی بینند
أَنَّهُمْ
اینکه آنها
يُفْتَنُونَ
آزمایش می گردند
فِى
در
كُلِّ
هر
عَامٍ
سال
مَّرَّةً
یک مرتبه
أَوْ
يا
مَرَّتَيْنِ
دوبار
ثُمَّ
سپس
لَا
نيست
يَتُوبُونَ
توبه نمی کنند
وَلَا
و نه
هُمْ
ايشان
يَذَّكَّرُونَ
متذکر می شوند

Awalaa yarawna annahum yuftanoona fee kulli 'aamim marratan aw marrataini summa laa yatooboona wa laa hum yazzakkkaroon

آیا آن‌ها نمی‌بینند که در هر سال، یک یا دوبار آزمایش می‌شوند؟! باز توبه نمی‌کنند، و نه آن‌ها پند می‌گیرند.

توضیح

وَاِذَا مَآ اُنْزِلَتْ سُوْرَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ اِلٰى بَعْضٍۗ هَلْ يَرٰىكُمْ مِّنْ اَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوْاۗ صَرَفَ اللّٰهُ قُلُوْبَهُمْ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُوْنَ   ( التوبة: ١٢٧ )

وَإِذَا
و هنگامي كه
مَآ
ما زایده برای تأکید
أُنزِلَتْ
نازل گردید
سُورَةٌ
سوره
نَّظَرَ
نگاه می کند
بَعْضُهُمْ
بعضي از ايشان
إِلَىٰ
به سوی
بَعْضٍ
بعضي ديگر
هَلْ
آيا
يَرَىٰكُم
می بیند شما را
مِّنْ
از
أَحَدٍ
کسی
ثُمَّ
سپس
ٱنصَرَفُوا۟ۚ
منصرف شدند
صَرَفَ
برگردانید
ٱللَّهُ
خداوند
قُلُوبَهُم
دلهایشان
بِأَنَّهُمْ
به آن كه آنان
قَوْمٌ
قومی
لَّا
نمی فهمند
يَفْقَهُونَ
نمی فهمند

Wa izaa maaa unzilat Sooratun nazara ba'duhum ilaa ba'din hal yaraakum min ahadin summman sarafoo; sarafal laahu quloobahum bi annahum qawmul laa yafqahoon

و هنگامی‌که سوره‌ای نازل شود، بعضی از آن‌ها به بعضی دیگر نگاه می‌کنند (گویند:) «آیا کسی شما را می‌بیند؟!» سپس باز می‌گردند، الله دل‌های آن‌ها را از (از حق) باز گردانید، زیرا که آن‌ها گروهی‌اند که نمی‌فهمند.

توضیح

لَقَدْ جَاۤءَكُمْ رَسُوْلٌ مِّنْ اَنْفُسِكُمْ عَزِيْزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيْصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِيْنَ رَءُوْفٌ رَّحِيْمٌ   ( التوبة: ١٢٨ )

لَقَدْ
بي‌ترديد
جَآءَكُمْ
آمد برای شما
رَسُولٌ
پيامبري
مِّنْ
از
أَنفُسِكُمْ
خودتان
عَزِيزٌ
دشوار
عَلَيْهِ
بر او
مَا
آن چه
عَنِتُّمْ
به مشقّت افتادید
حَرِيصٌ
علاقه مند
عَلَيْكُم
بر شما
بِٱلْمُؤْمِنِينَ
با مؤمنان
رَءُوفٌ
دلسوز
رَّحِيمٌ
مهربان

Laqad jaaa'akum Rasoolum min anfusikum 'azeezun 'alaihi maa 'anittum hareesun 'alaikum bilmu'mineena ra'oofur raheem

یقیناً پیامبری از (میان) خودتان به سوی‌تان آمد که رنج‌های شما بر او دشوار (و گران) است، و بر (هدایت) شما سخت اصرار دارد، و (نسبت) به مؤمنان رؤوف (و) مهربان است.

توضیح

فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللّٰهُ لَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۗ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ ࣖ  ( التوبة: ١٢٩ )

فَإِن
پس اگر
تَوَلَّوْا۟
برگشتند
فَقُلْ
پس بگو
حَسْبِىَ
مرا بس است
ٱللَّهُ
خداوند
لَآ
نيست
إِلَٰهَ
معبودي
إِلَّا
مگر
هُوَۖ
او
عَلَيْهِ
بر او
تَوَكَّلْتُۖ
توکل کردم
وَهُوَ
و او
رَبُّ
پروردگار
ٱلْعَرْشِ
عرش
ٱلْعَظِيمِ
بزرگ

Fa in tawallaw faqul lhasbiyal laahu laaa ilaaha illaa Huwa 'alaihi tawakkkaltu wa Huwa Rabbul 'Arshil 'Azeem

پس اگر روی بر گردانند، بگو: «الله برای من کافی است، هیچ معبودی (به حق) جز او نیست، بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش عظیم است».

توضیح