Skip to main content

وَقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لِلَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُوْنَآ اِلَيْهِۗ وَاِذْ لَمْ يَهْتَدُوْا بِهٖ فَسَيَقُوْلُوْنَ هٰذَآ اِفْكٌ قَدِيْمٌ   ( الأحقاف: ١١ )

waqāla
وَقَالَ
Dhe (u) thanë
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
kafarū
كَفَرُوا۟
mohuan
lilladhīna
لِلَّذِينَ
atyre të cilët
āmanū
ءَامَنُوا۟
besuan
law
لَوْ
"Sikur
kāna
كَانَ
të ishte (Kur'ani)
khayran
خَيْرًا
një mirësi
مَّا
nuk
sabaqūnā
سَبَقُونَآ
ata do t'na paraprinin ne
ilayhi
إِلَيْهِۚ
tek ai.
wa-idh
وَإِذْ
E duke qenë se
lam
لَمْ
nuk
yahtadū
يَهْتَدُوا۟
ata udhëzohen
bihi
بِهِۦ
me të
fasayaqūlūna
فَسَيَقُولُونَ
ata do të thonë
hādhā
هَٰذَآ
"Ky (është)
if'kun
إِفْكٌ
një trillim
qadīmun
قَدِيمٌ
i lashtë!"

E ata që nuk besuan, atyre që besuani thanë: “Sikur të ishte ai (Kur’ani - feja) ndonjë e mirë, ata nuk do ta përqafonin para nesh!” E dersa nuk drejtohen me të (Kur’anin), ata do të thonë: “Ky është trillim i kahershëm”

Tefsir

وَمِنْ قَبْلِهٖ كِتٰبُ مُوْسٰٓى اِمَامًا وَّرَحْمَةً ۗوَهٰذَا كِتٰبٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنْذِرَ الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا ۖوَبُشْرٰى لِلْمُحْسِنِيْنَ  ( الأحقاف: ١٢ )

wamin
وَمِن
Dhe nga
qablihi
قَبْلِهِۦ
para tij
kitābu
كِتَٰبُ
(ishte) libri
mūsā
مُوسَىٰٓ
i Musait
imāman
إِمَامًا
udhëheqës
waraḥmatan
وَرَحْمَةًۚ
dhe mëshirë.
wahādhā
وَهَٰذَا
Dhe ky (është)
kitābun
كِتَٰبٌ
një Libër
muṣaddiqun
مُّصَدِّقٌ
vërtetues
lisānan
لِّسَانًا
(në) gjuhë
ʿarabiyyan
عَرَبِيًّا
arabe
liyundhira
لِّيُنذِرَ
që t'i paralajmërojë
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
ẓalamū
ظَلَمُوا۟
bënë zullum
wabush'rā
وَبُشْرَىٰ
dhe përgëzim
lil'muḥ'sinīna
لِلْمُحْسِنِينَ
për bamirësit.

E para tij ishte libri i Musait, prijës dhe mëshirë, e edhe ky është libër që vërteton (librin e Musait), është në gjuhën arabe për t’ia tërhequr vërejtjen atyre që nuk besuan, kurse myzhde për besimtarët

Tefsir

اِنَّ الَّذِيْنَ قَالُوْا رَبُّنَا اللّٰهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوْا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُوْنَۚ  ( الأحقاف: ١٣ )

inna
إِنَّ
Vërtet
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
qālū
قَالُوا۟
thanë
rabbunā
رَبُّنَا
"Zoti ynë (është)
l-lahu
ٱللَّهُ
Allahu"
thumma
ثُمَّ
pastaj
is'taqāmū
ٱسْتَقَٰمُوا۟
s'u tundën nga istikami
falā
فَلَا
atëherë nuk (ka)
khawfun
خَوْفٌ
frikë
ʿalayhim
عَلَيْهِمْ
për ta
walā
وَلَا
dhe as
hum
هُمْ
ata
yaḥzanūna
يَحْزَنُونَ
(do të) pikëllohen.

Ata që thanë: “All-llahu është Zoti ynë dhe qëndruan besnikrisht, për ta nuk ka frikë dhe ata nuk do të pikëllohen

Tefsir

اُولٰۤىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ خٰلِدِيْنَ فِيْهَاۚ جَزَاۤءً ۢبِمَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ   ( الأحقاف: ١٤ )

ulāika
أُو۟لَٰٓئِكَ
Të tillët (janë)
aṣḥābu
أَصْحَٰبُ
banorët
l-janati
ٱلْجَنَّةِ
e xhenetit
khālidīna
خَٰلِدِينَ
të gjithmonshëm
fīhā
فِيهَا
në të
jazāan
جَزَآءًۢ
(si) këmbim
bimā
بِمَا
për atë çfarë
kānū
كَانُوا۟
ata ishin
yaʿmalūna
يَعْمَلُونَ
duke punuar.

Të tillët janë banues të Xhennetit, aty do të jenë përgjithonë, atë e kanë shpërblim pë veprat që i bënë

Tefsir

وَوَصَّيْنَا الْاِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ اِحْسَانًا ۗحَمَلَتْهُ اُمُّهٗ كُرْهًا وَّوَضَعَتْهُ كُرْهًا ۗوَحَمْلُهٗ وَفِصٰلُهٗ ثَلٰثُوْنَ شَهْرًا ۗحَتّٰىٓ اِذَا بَلَغَ اَشُدَّهٗ وَبَلَغَ اَرْبَعِيْنَ سَنَةًۙ قَالَ رَبِّ اَوْزِعْنِيْٓ اَنْ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِيْٓ اَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلٰى وَالِدَيَّ وَاَنْ اَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضٰىهُ وَاَصْلِحْ لِيْ فِيْ ذُرِّيَّتِيْۗ اِنِّيْ تُبْتُ اِلَيْكَ وَاِنِّيْ مِنَ الْمُسْلِمِيْنَ   ( الأحقاف: ١٥ )

wawaṣṣaynā
وَوَصَّيْنَا
Dhe Ne e porositëm
l-insāna
ٱلْإِنسَٰنَ
njeriun
biwālidayhi
بِوَٰلِدَيْهِ
me prindërit e tij
iḥ'sānan
إِحْسَٰنًاۖ
(për) bamirësi.
ḥamalathu
حَمَلَتْهُ
E barti atë
ummuhu
أُمُّهُۥ
nëna e tij
kur'han
كُرْهًا
(me) mundim
wawaḍaʿathu
وَوَضَعَتْهُ
dhe e lindi atë
kur'han
كُرْهًاۖ
(me) mundim.
waḥamluhu
وَحَمْلُهُۥ
E bartja e tij
wafiṣāluhu
وَفِصَٰلُهُۥ
dhe gjidhënia e tij
thalāthūna
ثَلَٰثُونَ
(është) tridhjetë
shahran
شَهْرًاۚ
muaj
ḥattā
حَتَّىٰٓ
deri
idhā
إِذَا
kur
balagha
بَلَغَ
ai arrin
ashuddahu
أَشُدَّهُۥ
pjekurinë e tjj
wabalagha
وَبَلَغَ
dhe arrin
arbaʿīna
أَرْبَعِينَ
dyzet
sanatan
سَنَةً
vjet
qāla
قَالَ
thotë
rabbi
رَبِّ
"Zoti im!
awziʿ'nī
أَوْزِعْنِىٓ
Më fuqizo
an
أَنْ
që të
ashkura
أَشْكُرَ
falënderoj
niʿ'mataka
نِعْمَتَكَ
(për) begatinë Tënde
allatī
ٱلَّتِىٓ
(me) të cilën
anʿamta
أَنْعَمْتَ
Ti (më) begatove
ʿalayya
عَلَىَّ
mua
waʿalā
وَعَلَىٰ
dhe [mbi]
wālidayya
وَٰلِدَىَّ
prindërit e mi
wa-an
وَأَنْ
dhe që të
aʿmala
أَعْمَلَ
punoj
ṣāliḥan
صَٰلِحًا
vepër të mirë
tarḍāhu
تَرْضَىٰهُ
Ti e pëlqen atë
wa-aṣliḥ
وَأَصْلِحْ
dhe përmirësoji
لِى
për mua
فِى
mes
dhurriyyatī
ذُرِّيَّتِىٓۖ
pasardhësve të mi.
innī
إِنِّى
Vërtet unë
tub'tu
تُبْتُ
pendohem
ilayka
إِلَيْكَ
tek Ti
wa-innī
وَإِنِّى
dhe vërtet unë (jam)
mina
مِنَ
prej
l-mus'limīna
ٱلْمُسْلِمِينَ
muslimanëve".

Ne e urdhëruam njeriun t’u bëjëmirë prindërve të vet, ngase nëna e vet me mundim e barti dhe me vështirësi e lndi, e bartja e tij dhe gjidhënia e tij zgjat tridjetë muaj (e ai vazhdon të jetojë) derisa të arrijë pjekurinë e vet dhe kur t’i mbush dyzet vjet ai thotë: “Zoti im, më inspiro mua që të falënderoj për të mirën tënde që ma dhurove mua dhe prindërve të mij, që të bëj vepra të mira që i pëlqen Ti dhe m’i bën të mirë pasardhësit e mij, unë pendohem te Ti dhe unë jam me myslimanët

Tefsir

اُولٰۤىِٕكَ الَّذِيْنَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ اَحْسَنَ مَا عَمِلُوْا وَنَتَجَاوَزُ عَنْ سَيِّاٰتِهِمْ فِيْٓ اَصْحٰبِ الْجَنَّةِۗ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِيْ كَانُوْا يُوْعَدُوْنَ   ( الأحقاف: ١٦ )

ulāika
أُو۟لَٰٓئِكَ
Të tillët (janë)
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
nataqabbalu
نَتَقَبَّلُ
Ne e pranojmë
ʿanhum
عَنْهُمْ
prej tyre
aḥsana
أَحْسَنَ
më të mirën
مَا
e asaj çfarë
ʿamilū
عَمِلُوا۟
ata punuan
wanatajāwazu
وَنَتَجَاوَزُ
dhe kapërcejmë
ʿan
عَن
nga
sayyiātihim
سَيِّـَٔاتِهِمْ
të këqijat e tyre
فِىٓ
në mesin e
aṣḥābi
أَصْحَٰبِ
banorëve
l-janati
ٱلْجَنَّةِۖ
të xhenetit.
waʿda
وَعْدَ
Premtim
l-ṣid'qi
ٱلصِّدْقِ
i sinqertë
alladhī
ٱلَّذِى
(me) të cilin
kānū
كَانُوا۟
ata janë
yūʿadūna
يُوعَدُونَ
premtuar.

Të tillët jan ata që Ne ua pranojmë në mënyrë më të mirë atë që punuan, ua kapërcejmë të këqijat e tyre duke rradhitur me banuesit e Xhennetit. (Ky është) Premtim i vërtetë që u është premtuar

Tefsir

وَالَّذِيْ قَالَ لِوَالِدَيْهِ اُفٍّ لَّكُمَآ اَتَعِدَانِنِيْٓ اَنْ اُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُوْنُ مِنْ قَبْلِيْۚ وَهُمَا يَسْتَغِيْثٰنِ اللّٰهَ وَيْلَكَ اٰمِنْ ۖاِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّۚ فَيَقُوْلُ مَا هٰذَآ اِلَّآ اَسَاطِيْرُ الْاَوَّلِيْنَ   ( الأحقاف: ١٧ )

wa-alladhī
وَٱلَّذِى
Kurse ai i cili
qāla
قَالَ
(u) tha
liwālidayhi
لِوَٰلِدَيْهِ
prindërve të tij
uffin
أُفٍّ
"Uh
lakumā
لَّكُمَآ
për ju dy!
ataʿidāninī
أَتَعِدَانِنِىٓ
A ju dy më premtoni mua
an
أَنْ
se
ukh'raja
أُخْرَجَ
unë do të nxirem
waqad
وَقَدْ
ndërkohë që
khalati
خَلَتِ
kanë kaluar
l-qurūnu
ٱلْقُرُونُ
brezat
min
مِن
nga
qablī
قَبْلِى
para meje?!"
wahumā
وَهُمَا
E ata dy
yastaghīthāni
يَسْتَغِيثَانِ
i përgjërohen
l-laha
ٱللَّهَ
Allahut
waylaka
وَيْلَكَ
"I mjeri ti!
āmin
ءَامِنْ
Beso!
inna
إِنَّ
Vërtet
waʿda
وَعْدَ
premtimi
l-lahi
ٱللَّهِ
i Allahut
ḥaqqun
حَقٌّ
(është) i vërtetë"
fayaqūlu
فَيَقُولُ
e ai thotë
مَا
"Nuk (është)
hādhā
هَٰذَآ
kjo
illā
إِلَّآ
përveçse
asāṭīru
أَسَٰطِيرُ
mitet
l-awalīna
ٱلْأَوَّلِينَ
e të parëve".

E ai që prindërve të vet u thotë: “Oh, përr ju!, a më premtoni mua se do të ringjallem, kur sa e sa gjenerata kanë kluar para meje (e nuk u ringjallën)?” E ata të dy e lusin All-llahun ta udhëzojë (duke i thënë atij) “I mjeri ti, beso, se premtimi i All-llahut është i saktë!” po ai thotë: “Kjo nuk është tjetër vetëm se legjendë e të lashtëve!”

Tefsir

اُولٰۤىِٕكَ الَّذِيْنَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِيْٓ اُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِّنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ ۗاِنَّهُمْ كَانُوْا خٰسِرِيْنَ  ( الأحقاف: ١٨ )

ulāika
أُو۟لَٰٓئِكَ
Të tillët (janë)
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
ḥaqqa
حَقَّ
u përligj
ʿalayhimu
عَلَيْهِمُ
kundër tyre
l-qawlu
ٱلْقَوْلُ
fjala
فِىٓ
në mesin e
umamin
أُمَمٍ
popujve
qad
قَدْ
tashmë
khalat
خَلَتْ
kanë kaluar
min
مِن
nga
qablihim
قَبْلِهِم
para tyre
mina
مِّنَ
prej
l-jini
ٱلْجِنِّ
xhinëve
wal-insi
وَٱلْإِنسِۖ
dhe njerëzve
innahum
إِنَّهُمْ
vërtet ata
kānū
كَانُوا۟
ishin
khāsirīna
خَٰسِرِينَ
të humbur.

Ata janë të tillë, kundër të cilëve a marrë fund vendimi (të jenë banues të zjarrit) si në popujt nga exhinët dhe njerëzit që kaluan para tyre, sepse ata ishin të humbur

Tefsir

وَلِكُلٍّ دَرَجٰتٌ مِّمَّا عَمِلُوْاۚ وَلِيُوَفِّيَهُمْ اَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُوْنَ   ( الأحقاف: ١٩ )

walikullin
وَلِكُلٍّ
E për secilin (ka)
darajātun
دَرَجَٰتٌ
shkalla
mimmā
مِّمَّا
sipas asaj çfarë
ʿamilū
عَمِلُوا۟ۖ
ata punuan
waliyuwaffiyahum
وَلِيُوَفِّيَهُمْ
dhe që Ne t'ua përmbushim atyre
aʿmālahum
أَعْمَٰلَهُمْ
veprat e tyre
wahum
وَهُمْ
e atyre
لَا
nuk
yuẓ'lamūna
يُظْلَمُونَ
u bëhet zullum.

E, secilit sipas veprave që i takon shkalla, e shpërblimi për veprat e tyre do t’u plotësohet e nuk u bëhet padrejtë

Tefsir

وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا عَلَى النَّارِۗ اَذْهَبْتُمْ طَيِّبٰتِكُمْ فِيْ حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُمْ بِهَاۚ فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُوْنِ بِمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُوْنَ فِى الْاَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَفْسُقُوْنَ ࣖ   ( الأحقاف: ٢٠ )

wayawma
وَيَوْمَ
E ditën kur
yuʿ'raḍu
يُعْرَضُ
paraqiten
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
kafarū
كَفَرُوا۟
mohuan
ʿalā
عَلَى
para
l-nāri
ٱلنَّارِ
zjarrit
adhhabtum
أَذْهَبْتُمْ
"Ju i harxhuat
ṭayyibātikum
طَيِّبَٰتِكُمْ
të mirat tuaja
فِى
ḥayātikumu
حَيَاتِكُمُ
jetën tuaj
l-dun'yā
ٱلدُّنْيَا
të kësaj bote
wa-is'tamtaʿtum
وَٱسْتَمْتَعْتُم
dhe u kënaqët
bihā
بِهَا
me to
fal-yawma
فَٱلْيَوْمَ
prandaj sot
tuj'zawna
تُجْزَوْنَ
(do të) kompensoheni
ʿadhāba
عَذَابَ
(me) dënimin
l-hūni
ٱلْهُونِ
e nënçmimit
bimā
بِمَا
për shkak të asaj çfarë
kuntum
كُنتُمْ
ju ishit
tastakbirūna
تَسْتَكْبِرُونَ
shfaqnit mendjemadhësi
فِى
l-arḍi
ٱلْأَرْضِ
tokë
bighayri
بِغَيْرِ
pa
l-ḥaqi
ٱلْحَقِّ
të drejtë
wabimā
وَبِمَا
dhe për shkak të asaj çfarë
kuntum
كُنتُمْ
ju ishit
tafsuqūna
تَفْسُقُونَ
bënit ligësi".

E në ditën kur ata që nuk besuan paraqiten pranë zjarrit (e u thonë): ju i shfryëzuat të mirat në jetën e dynjasë dhe i përjetuat ato, e sot, për shkak se keni bërë mendjemadhësi në tokë pa të drejtë dhe për shkak se nuk respektuan urdhërat e Zotit, do të shpërbleheni me dënim nënçmues

Tefsir