ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۗ ( النازعات: ١١ )
A edhe pasi të jemi bërë eshtra të kalbur?”
قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۘ ( النازعات: ١٢ )
Ata thanë: “Atëherë, ai kthim do të jetë dëshpërues për ne!”
فَاِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌۙ ( النازعات: ١٣ )
Po ajo (ringjallja) nuk do të jetë tjetër pos një thirrje (klithje)
فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِۗ ( النازعات: ١٤ )
Dhe ja, ata mbi sipërfaqen e tokës
هَلْ اَتٰىكَ حَدِيْثُ مُوْسٰىۘ ( النازعات: ١٥ )
A të ka ardhur ty rrëfimi i Musait
اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًىۚ ( النازعات: ١٦ )
Kur Zoti i tij e pat thirrur në luginën e bekuar Tuva (rrënzë kodrës Turi Sina)
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰىۖ ( النازعات: ١٧ )
Shko te faraoni se vërtet ai e ka tepruar
فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰٓى اَنْ تَزَكّٰىۙ ( النازعات: ١٨ )
Dhe thuaj: “E ke ndër mend të pastrohesh?”
وَاَهْدِيَكَ اِلٰى رَبِّكَ فَتَخْشٰىۚ ( النازعات: ١٩ )
Unë të udhëzoi te Zoti yt e ti t’ia keshë frikën Atij
فَاَرٰىهُ الْاٰيَةَ الْكُبْرٰىۖ ( النازعات: ٢٠ )
Dhe ai ia tregoi mrekullinë e madhe