ثُمَّ يُجْزٰىهُ الْجَزَاۤءَ الْاَوْفٰىۙ ( النجم: ٤١ )
Summa yujzaahul jazaaa 'al awfaa
سپس او به پاداشی تمام (و کافی) پاداش داده خواهد شد،
وَاَنَّ اِلٰى رَبِّكَ الْمُنْتَهٰىۙ ( النجم: ٤٢ )
Wa anna ilaa rabbikal muntahaa
و یقیناً بازگشت (همۀ امور) به سوی پروردگار توست.
وَاَنَّهٗ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰى ( النجم: ٤٣ )
Wa annahoo huwa adhaka wa abkaa
و اینکه او خنداند و گریاند.
وَاَنَّهٗ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْيَاۙ ( النجم: ٤٤ )
Wa annahoo huwa amaata wa ahyaa
و اینکه او میراند و زنده کرد.
وَاَنَّهٗ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰى ( النجم: ٤٥ )
Wa annahoo khalaqaz zawjainiz zakara wal unsaa
و اینکه او دو جفت نر و ماده آفرید.
مِنْ نُّطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰىۙ ( النجم: ٤٦ )
Min nutfatin izaa tumnaa
از نطفهای چون (در رحم) ریخته شود.
وَاَنَّ عَلَيْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰىۙ ( النجم: ٤٧ )
Wa anna 'alaihin nash atal ukhraa
و اینکه پدید آوردن بار دیگر بر (عهدۀ) او (= الله) است.
وَاَنَّهٗ هُوَ اَغْنٰى وَاَقْنٰىۙ ( النجم: ٤٨ )
Wa annahoo huwa aghnaa wa aqnaa
و اینکه اوست که بینیاز کرد و سرمایه بخشید.
وَاَنَّهٗ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰىۙ ( النجم: ٤٩ )
Wa annahoo huwa rabbush shi'raa
و اینکه اوست که پروردگار (ستاره) «شعری» است. [ستارۀ شعری در زمان جاهلیت پرستیده میشد بدین خاطر الله آن را ذکر نموده است. (تفسیر ابن کثیر و تفسیر سعدی).]
وَاَنَّهٗٓ اَهْلَكَ عَادًا ۨالْاُوْلٰىۙ ( النجم: ٥٠ )
Wa annahooo ahlak a 'Aadanil oolaa
و اینکه اوست که «عاد نخستین» را هلاک کرد.