هَمَّازٍ مَّشَّاۤءٍۢ بِنَمِيْمٍۙ ( القلم: ١١ )
që është përgojues e ban fjalë ndër njerëz
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ اَثِيْمٍۙ ( القلم: ١٢ )
Shumë koprrac ndaj rrugës së mbarë, i pafrenueshëm, mëkatarë
عُتُلٍّۢ بَعْدَ ذٰلِكَ زَنِيْمٍۙ ( القلم: ١٣ )
që është shumë i vrazhdë, më në fund edhe kopil (nuk dihet baba)
اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَّبَنِيْنَۗ ( القلم: ١٤ )
(Mos e respekto) Vetëm pse ka pasuri e djem
اِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِ اٰيٰتُنَا قَالَ اَسَاطِيْرُ الْاَوَّلِيْنَۗ ( القلم: ١٥ )
Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotë: “Legjenda të të parëve!”
سَنَسِمُهٗ عَلَى الْخُرْطُوْمِ ( القلم: ١٦ )
Ne do ti dëmkosim atë në turi (në hundë)
اِنَّا بَلَوْنٰهُمْ كَمَا بَلَوْنَآ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِۚ اِذْ اَقْسَمُوْا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِيْنَۙ ( القلم: ١٧ )
Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarët e kopshtit. Kur u betuan se do të vjelin atë herët në agim
وَلَا يَسْتَثْنُوْنَ ( القلم: ١٨ )
E nuk thanë (kur u betuan): “Në dashtë All-llahu - inshaell -llahu!”
فَطَافَ عَلَيْهَا طَاۤىِٕفٌ مِّنْ رَّبِّكَ وَهُمْ نَاۤىِٕمُوْنَ ( القلم: ١٩ )
E, sa qenë ata fjetur, atë (kopshtin) e goditi një bela nga Zoti yt
فَاَصْبَحَتْ كَالصَّرِيْمِۙ ( القلم: ٢٠ )
Dhe ai gdhiu si të ishte i vjelë