اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً ۗوَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِيْنَ ( الشعراء: ١٢١ )
Inna fee zaalika la Aayaah; wa maa kaana aksaruhum mu'mineen
بیگمان در این (ماجرا) نشانهای (روشن) است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيْزُ الرَّحِيْمُ ࣖ ( الشعراء: ١٢٢ )
Wa inna Rabbaka la huwal 'Azeezur Raheem
و بیتردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.
كَذَّبَتْ عَادُ ِۨالْمُرْسَلِيْنَ ۖ ( الشعراء: ١٢٣ )
Kazzabat 'Aadunil mursaleen
(قوم) عاد (نیز) پیامبران (الله) را تکذیب کردند.
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ هُوْدٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۚ ( الشعراء: ١٢٤ )
Iz qaala lahum akhoohum Hoodun alaa tattaqoon
هنگامیکه برادرشان هود به آنها گفت: «آیا (از الله) نمیترسید؟!»
اِنِّيْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِيْنٌ ۙ ( الشعراء: ١٢٥ )
Innee lakum Rasoolun ameen
به راستی من برای شما پیامبری امین هستم.
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوْنِ ۚ ( الشعراء: ١٢٦ )
Fattaqullaaha wa atee'oon
پس از الله بترسید، و مرا اطاعت کنید.
وَمَآ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٢٧ )
Wa maa as'alukum 'alaihi min ajrin in ajriya illaa 'alaa Rabbil 'aalameen
و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمیطلبم، مزد من تنها بر (عهدۀ) پرودگار جهانیان است.
اَتَبْنُوْنَ بِكُلِّ رِيْعٍ اٰيَةً تَعْبَثُوْنَ ۙ ( الشعراء: ١٢٨ )
Atabnoona bikulli ree'in aayatan ta'basoon
آیا بر هر مکان مرتفعی نشانهای (از روی هوا و هوس و) بیهوده میسازید؟!
وَتَتَّخِذُوْنَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُوْنَۚ ( الشعراء: ١٢٩ )
Wa tattakhizoona masaani'a la'allakum takhludoon
و قصرها (و قلعههای) محکم و استوار بنا میکنید، گویی که (در دنیا) جاودانه میمانید.
وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِيْنَۚ ( الشعراء: ١٣٠ )
Wa izaa batashtum batashtum jabbaareen
و چون (کسی را) کیفر دهید، همچون جباران کیفر میدهید.