فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوْنِۚ ( الشعراء: ١٣١ )
Fattaqul laaha wa atee'oon
پس از الله بترسید و مرا اطاعت کنید.
وَاتَّقُوا الَّذِيْٓ اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُوْنَ ۚ ( الشعراء: ١٣٢ )
Wattaqul lazeee amad dakum bimaa ta'lamoon
و از کسی بترسید که شما را به آنچه میدانید مدد کرده است.
اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَّبَنِيْنَۙ ( الشعراء: ١٣٣ )
Amaddakum bi an'aa minw wa baneen
شما را به چهارپایان و فرزندان مدد (و یاری) فرموده است.
وَجَنّٰتٍ وَّعُيُوْنٍۚ ( الشعراء: ١٣٤ )
Wa jannaatinw wa 'uyoon
و (همچنین به) باغها و چشمهها.
اِنِّيْٓ اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيْمٍ ۗ ( الشعراء: ١٣٥ )
Innee akhaafu 'alaikum 'azaaba Yawmin 'azeem
همانا من از عذاب روزی بزرگ بر شما میترسم!»
قَالُوْا سَوَاۤءٌ عَلَيْنَآ اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِّنَ الْوَاعِظِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٣٦ )
Qaaloo sawaaa'un 'alainaaa awa 'azta am lam takum minal waa'izeen
گفتند: «برای ما یکسان است، چه ما را پند دهی یا پند ندهی.
اِنْ هٰذَآ اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّلِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٣٧ )
In haazaaa illaa khuluqul awwaleen
این جز (همان) روش پیشینیان نیست.
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِيْنَ ۚ ( الشعراء: ١٣٨ )
Wa maa nahnu bimu 'azzabeen
و ما (هرگز) عذاب نخواهیم شد».
فَكَذَّبُوْهُ فَاَهْلَكْنٰهُمْۗ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً ۗوَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِيْنَ ( الشعراء: ١٣٩ )
Fakazzaboohu fa ahlaknaahum; inna fee zaalika la aayah; wa maa kaana aksaruhum mu'mineen
پس او (= هود) را تکذیب کردند، در نتیجه ما آنها را هلاک کردیم، بیگمان در این (ماجرا) نشانهای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيْزُ الرَّحِيْمُ ࣖ ( الشعراء: ١٤٠ )
Wa inna Rabbaka la huwal 'Azeezur Raheem
و بیتردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.