Skip to main content

وَاِذْ اَنْجَيْنٰكُمْ مِّنْ اٰلِ فِرْعَوْنَ يَسُوْمُوْنَكُمْ سُوْۤءَ الْعَذَابِۚ يُقَتِّلُوْنَ اَبْنَاۤءَكُمْ وَيَسْتَحْيُوْنَ نِسَاۤءَكُمْۗ وَفِيْ ذٰلِكُمْ بَلَاۤءٌ مِّنْ رَّبِّكُمْ عَظِيْمٌ ࣖ   ( الأعراف: ١٤١ )

وَإِذْ
و هنگامي كه
أَنجَيْنَٰكُم
نجات دادیم شما را
مِّنْ
از
ءَالِ
خاندان
فِرْعَوْنَ
فرعون
يَسُومُونَكُمْ
شکنجه می کنند شما را
سُوٓءَ
سخت
ٱلْعَذَابِۖ
كيفر
يُقَتِّلُونَ
با سختی می کشند
أَبْنَآءَكُمْ
پسرانتان را
وَيَسْتَحْيُونَ
و زنده مي‌گذارند
نِسَآءَكُمْۚ
زنانتان را
وَفِى
و در
ذَٰلِكُم
آن
بَلَآءٌ
آزمايشي
مِّن
از
رَّبِّكُمْ
پروردگارتان
عَظِيمٌ
بزرگ

Wa iz anjainaakum min Aali Fir'awna yasoomoo nakum sooo'al 'azaab, yuqattiloona abnaaa'akum wa yastahyoona nisaaa'akum; wa fee zaalikum balaaa'um mir Rabbikum 'azeem

و (به یاد آورید) زمانی را که شما را از (فرعون و) فرعونیان نجات دادیم، آن‌ها پیوسته شما را به بدترین صورت شکنجه می‌دادند، پسران‌تان را می‌کشتند و زنان‌تان را زنده نگه می‌داشتند، و در این، (برای) شما آزمایش بزرگی از جانب پروردگارتان بود.

توضیح

۞ وَوٰعَدْنَا مُوْسٰى ثَلٰثِيْنَ لَيْلَةً وَّاَتْمَمْنٰهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيْقَاتُ رَبِّهٖٓ اَرْبَعِيْنَ لَيْلَةً ۚوَقَالَ مُوْسٰى لِاَخِيْهِ هٰرُوْنَ اخْلُفْنِيْ فِيْ قَوْمِيْ وَاَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِيْلَ الْمُفْسِدِيْنَ  ( الأعراف: ١٤٢ )

وَوَٰعَدْنَا
و وعده گذاشتیم
مُوسَىٰ
موسي
ثَلَٰثِينَ
سی
لَيْلَةً
شب
وَأَتْمَمْنَٰهَا
و کامل کردیم آن را
بِعَشْرٍ
با ده
فَتَمَّ
پس تمام شد
مِيقَٰتُ
وقت قرار
رَبِّهِۦٓ
پروردگارش
أَرْبَعِينَ
چهل
لَيْلَةًۚ
شب
وَقَالَ
و گفت
مُوسَىٰ
موسي
لِأَخِيهِ
به برادرش
هَٰرُونَ
هارون
ٱخْلُفْنِى
جانشین من باش
فِى
در
قَوْمِى
قوم من
وَأَصْلِحْ
و اصلاح کن
وَلَا
و پیروی نکن
تَتَّبِعْ
و پیروی نکن
سَبِيلَ
راه
ٱلْمُفْسِدِينَ
مفسدان

Wa waa'adnaa Moosaa salaaseena lailatanw wa at mamnaahaa bi'ashrim fatamma meeqaatu Rabbihee arba'eena lailah; wa qaala Moosaa liakheehi Haaroonakh lufnee fee qawmee wa aslih wa laa tattabi' sabeelal mufsideen

و با موسی، سی شب وعده نهادیم، و آن را با ده شب (دیگر) کامل کردیم، پس میعاد پروردگارش (با او) چهل شب تمام شد. و موسی به برادرش هارون گفت: «جانشین من در میان قوم من باش، و (آن‌ها را) اصلاح کن، و از راه مفسدان پیروی نکن».

توضیح

وَلَمَّا جَاۤءَ مُوْسٰى لِمِيْقَاتِنَا وَكَلَّمَهٗ رَبُّهٗۙ قَالَ رَبِّ اَرِنِيْٓ اَنْظُرْ اِلَيْكَۗ قَالَ لَنْ تَرٰىنِيْ وَلٰكِنِ انْظُرْ اِلَى الْجَبَلِ فَاِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهٗ فَسَوْفَ تَرٰىنِيْۚ فَلَمَّا تَجَلّٰى رَبُّهٗ لِلْجَبَلِ جَعَلَهٗ دَكًّا وَّخَرَّ مُوْسٰى صَعِقًاۚ فَلَمَّآ اَفَاقَ قَالَ سُبْحٰنَكَ تُبْتُ اِلَيْكَ وَاَنَا۠ اَوَّلُ الْمُؤْمِنِيْنَ  ( الأعراف: ١٤٣ )

وَلَمَّا
و هنگامي كه
جَآءَ
آمد
مُوسَىٰ
موسي
لِمِيقَٰتِنَا
به وعده گاه ما
وَكَلَّمَهُۥ
و سخن گفت با او
رَبُّهُۥ
پروردگارش
قَالَ
گفت
رَبِّ
پروردگار
أَرِنِىٓ
نشان ده به من
أَنظُرْ
نگاه کنم
إِلَيْكَۚ
به سوي تو
قَالَ
گفت
لَن
هرگز نخواهی دید مرا
تَرَىٰنِى
هرگز نخواهی دید مرا
وَلَٰكِنِ
ولي
ٱنظُرْ
بنگر
إِلَى
به
ٱلْجَبَلِ
کوه
فَإِنِ
پس اگر
ٱسْتَقَرَّ
قرار ماند
مَكَانَهُۥ
جایش
فَسَوْفَ
پس به زودي
تَرَىٰنِىۚ
می بینی مرا
فَلَمَّا
پس هنگامي كه
تَجَلَّىٰ
جلوه کرد
رَبُّهُۥ
پروردگارش
لِلْجَبَلِ
برکوه
جَعَلَهُۥ
قرار داد او را
دَكًّا
متلاشی
وَخَرَّ
و بر زمین افتاد
مُوسَىٰ
موسي
صَعِقًاۚ
بیهوش شده
فَلَمَّآ
پس هنگامي كه
أَفَاقَ
به هوش آمد
قَالَ
گفت
سُبْحَٰنَكَ
منزه هستي
تُبْتُ
توبه كردم
إِلَيْكَ
به سوي تو
وَأَنَا۠
و من
أَوَّلُ
نخستینن
ٱلْمُؤْمِنِينَ
مؤمنان

Wa lammaa jaaa'a Moosa limeeqaatinaa wa kallamahoo Rabbuhoo qaala Rabbi arineee anzur ilaik; qaala lan taraanee wa laakininzur ilal jabali fa inistaqarra makaanahoo faswfa taraanee; falammaa tajallaa Rabbuhoo liljabali ja'alahoo dakkanw wa kharra Moosaa sa'iqaa; falammaaa afaaqa qaala Subhaanaka tubtu ilaika wa ana awwalul mu'mineen

و هنگامی‌که موسی به میعاد ما آمد، و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: «پروردگارا! خودت را به من نشان بده، تا به تو بنگرم» فرمود: «(در دنیا) هرگز مرا نخواهی دید، و لیکن به کوه بنگر، پس اگر در جایش ثابت ماند، تو (نیز) مرا خواهی دید». پس چون پروردگارش بر (آن) کوه تجلی کرد، آن را متلاشی (و هموار) ساخت، و موسی بیهوش افتاد، پس هنگامی‌که به هوش آمد، عرض کرد: «تو پاک و منزهی، من به سوی تو بازگشتم (و توبه کردم) و من نخستین مؤمنانم».

توضیح

قَالَ يٰمُوْسٰٓى اِنِّى اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسٰلٰتِيْ وَبِكَلَامِيْ ۖفَخُذْ مَآ اٰتَيْتُكَ وَكُنْ مِّنَ الشّٰكِرِيْنَ  ( الأعراف: ١٤٤ )

قَالَ
گفت
يَٰمُوسَىٰٓ
موسي
إِنِّى
همانا من
ٱصْطَفَيْتُكَ
برگزیدم تو را
عَلَى
بر
ٱلنَّاسِ
مردم
بِرِسَٰلَٰتِى
به رسالتهای خویش
وَبِكَلَٰمِى
و به سخن گفتنم
فَخُذْ
پس بر گير
مَآ
آن چه
ءَاتَيْتُكَ
دادم به تو
وَكُن
و باش
مِّنَ
از
ٱلشَّٰكِرِينَ
شكر گزاران

Qaala yaa Moosaaa innis tafaituka 'alan naasi bi Risaalaatee wa bi kalaamee fakhuz maaa aataituka wa kum minash shaakireen

(الله) فرمود: «ای موسی! من تو را با پیام‌هایم و با سخن خود، بر مردم (برتری دادم و) برگزیدم، پس آنچه را به تو داده ام، بگیر، و از سپاس‌گزاران باش».

توضیح

وَكَتَبْنَا لَهٗ فِى الْاَلْوَاحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً وَّتَفْصِيْلًا لِّكُلِّ شَيْءٍۚ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَّأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوْا بِاَحْسَنِهَا ۗسَاُورِيْكُمْ دَارَ الْفٰسِقِيْنَ  ( الأعراف: ١٤٥ )

وَكَتَبْنَا
و نوشتیم
لَهُۥ
براي او
فِى
در
ٱلْأَلْوَاحِ
صفحات نوشته شده
مِن
از
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
مَّوْعِظَةً
پند
وَتَفْصِيلًا
و شرح و بیان روشن
لِّكُلِّ
براي هر
شَىْءٍ
چيزي
فَخُذْهَا
پس بگیر آن را
بِقُوَّةٍ
با جديت
وَأْمُرْ
و امر کن
قَوْمَكَ
قوم خود
يَأْخُذُوا۟
بگیرند
بِأَحْسَنِهَاۚ
بهترین آن
سَأُو۟رِيكُمْ
به شما نشان خواهم داد
دَارَ
خانه
ٱلْفَٰسِقِينَ
نافرمانان

Wa katabnaa lahoo fil alwaahi minkulli shai'immaw 'izaanw wa tafseelal likulli shai'in fakhuzhaa biquwwatinw waamur qawmaka yaakhuzoo bi ahsanihaa; wa ooreekum daaral faasiqeen

و برای او در لوح‌ها هرگونه پند، و تفصیل و بیان هر چیز را نوشتیم، (و به موسی فرمودیم:) «پس آن را با نیرومندی (و جدیت) بگیر، و به قومت فرمان ده تا به نیکوترین آن، عمل کنند، و به زودی (جایگاه و) سرای نافرمانان را به شما نشان خواهم داد».

توضیح

سَاَصْرِفُ عَنْ اٰيٰتِيَ الَّذِيْنَ يَتَكَبَّرُوْنَ فِى الْاَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّۗ وَاِنْ يَّرَوْا كُلَّ اٰيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوْا بِهَاۚ وَاِنْ يَّرَوْا سَبِيْلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوْهُ سَبِيْلًاۚ وَاِنْ يَّرَوْا سَبِيْلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوْهُ سَبِيْلًاۗ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَا وَكَانُوْا عَنْهَا غٰفِلِيْنَ  ( الأعراف: ١٤٦ )

سَأَصْرِفُ
به زودی رویگردان می سازم
عَنْ
از
ءَايَٰتِىَ
آیاتم
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَتَكَبَّرُونَ
تکبر می ورزند
فِى
در
ٱلْأَرْضِ
زمين
بِغَيْرِ
به غير
ٱلْحَقِّ
حق
وَإِن
و اگر
يَرَوْا۟
ببینند
كُلَّ
همه
ءَايَةٍ
آیه
لَّا
ایمان نمی آورند
يُؤْمِنُوا۟
ایمان نمی آورند
بِهَا
به آن كه آنان
وَإِن
و اگر
يَرَوْا۟
ببینند
سَبِيلَ
راه
ٱلرُّشْدِ
هدایت
لَا
نمی گیرند آن را
يَتَّخِذُوهُ
نمی گیرند آن را
سَبِيلًا
راهي
وَإِن
و اگر
يَرَوْا۟
ببینند
سَبِيلَ
راه
ٱلْغَىِّ
گمراهی
يَتَّخِذُوهُ
قرار می دهند آن را
سَبِيلًاۚ
راه
ذَٰلِكَ
اين
بِأَنَّهُمْ
به آن سبب که آنان
كَذَّبُوا۟
نسبت دروغ دادند
بِـَٔايَٰتِنَا
به آيات ما
وَكَانُوا۟
از آن
عَنْهَا
از آن
غَٰفِلِينَ
غافلان

Sa asrifu 'an Aayaatiyal lazeena yatakabbaroona fil ardi bighairil haqq; wa iny-yaraw kulla Aayatil laa yu'minoo bihaa wa iny-yaraw sabeelar rushdi laa yattakhizoohu sabeelanw wa iny-yaraw sabeelal ghaiyi yatta khizoohu sabeelaa; zaalika bi annahum kazzaboo bi Aayaatinaa wa kaanoo 'anhaa ghaafileen

بزودی کسانی را که به نا حق در روی زمین تکبر می‌ورزند، از آیات خود بازمی‌دارم، و اگر هر (معجزه و) نشانه‌ای را ببینند، به آن ایمان نمی‌آورند، و اگر راه هدایت را ببینند، آن را در پیش نمی‌گیرند، و اگر راه گمراهی را ببینند، آن را بر می‌گزینند، این بدان (خاطر) است که آیات ما را تکذیب کردند و از آن غافل بودند.

توضیح

وَالَّذِيْنَ كَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَا وَلِقَاۤءِ الْاٰخِرَةِ حَبِطَتْ اَعْمَالُهُمْۗ هَلْ يُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ ࣖ  ( الأعراف: ١٤٧ )

وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
كَذَّبُوا۟
نسبت دروغ دادند
بِـَٔايَٰتِنَا
به آيات ما
وَلِقَآءِ
و دیدار
ٱلْءَاخِرَةِ
آخرت
حَبِطَتْ
تباه شد
أَعْمَٰلُهُمْۚ
اعمالشان
هَلْ
آیا
يُجْزَوْنَ
جزا داده می شوند
إِلَّا
مگر
مَا
آن چه
كَانُوا۟
عمل می کردند
يَعْمَلُونَ
عمل می کردند

Wallazeena kazzaboo bi Aayaatinaa wa liqaaa'il Aakhirati habitat 'amaaluhum; hal yujzawna illaa maa kaanoo ya'maloon

و کسانی‌که آیات ما، و دیدار آخرت را تکذیب کردند، اعمال‌شان تباه (و نابود) شد، آیا جز آنچه را عمل می‌کردند، کیفر داده می‌شوند؟!

توضیح

وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوْسٰى مِنْۢ بَعْدِهٖ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهٗ خُوَارٌۗ اَلَمْ يَرَوْا اَنَّهٗ لَا يُكَلِّمُهُمْ وَلَا يَهْدِيْهِمْ سَبِيْلًاۘ اِتَّخَذُوْهُ وَكَانُوْا ظٰلِمِيْنَ  ( الأعراف: ١٤٨ )

وَٱتَّخَذَ
و گرفت
قَوْمُ
قوم
مُوسَىٰ
موسي
مِنۢ
از
بَعْدِهِۦ
بعد او
مِنْ
از
حُلِيِّهِمْ
زیورها
عِجْلًا
گوساله
جَسَدًا
مجسمه
لَّهُۥ
براي او
خُوَارٌۚ
صدای گاو
أَلَمْ
آیا
يَرَوْا۟
ندیدند
أَنَّهُۥ
همانا آن
لَا
سخن نمی گوید با آنها
يُكَلِّمُهُمْ
سخن نمی گوید با آنها
وَلَا
و هدایت نمی کند
يَهْدِيهِمْ
و هدایت نمی کند
سَبِيلًاۘ
راه
ٱتَّخَذُوهُ
گرفتند آن را
وَكَانُوا۟
و بودند
ظَٰلِمِينَ
ظالمان

Wattakhaza qawmu Moosaa mim ba'dihee min huliyyihim 'ijlan jasadal lahoo khuwaar; alam yaraw annahoo laa yukallimuhum wa laa yahdeehim sabeelaa; ittakha zoohu wa kaanoo zaalimeen

و قوم موسی بعد از (رفتن) او (به میعادگاه) از زیورهای‌شان گوساله‌ای ساختند، جسد بی جانی که صدای گوساله داشت، آیا نمی‌دیدند که با آن‌ها سخن نمی‌گوید، و به راهی هدایت‌شان نمی‌کند؟! آن را (به پرستش) گرفتند و ستمکار بودند.

توضیح

وَلَمَّا سُقِطَ فِيْٓ اَيْدِيْهِمْ وَرَاَوْا اَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوْاۙ قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ يَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَيَغْفِرْ لَنَا لَنَكُوْنَنَّ مِنَ الْخٰسِرِيْنَ  ( الأعراف: ١٤٩ )

وَلَمَّا
و هنگامي كه
سُقِطَ
البته اگر
فِىٓ
افتاد
أَيْدِيهِمْ
در
وَرَأَوْا۟
دست‌هايشان
أَنَّهُمْ
و دیدند
قَدْ
همانا ايشان
ضَلُّوا۟
البته
قَالُوا۟
گمراه شده اند
لَئِن
گفتند
لَّمْ
رحم نکرد به ما
يَرْحَمْنَا
رحم نکرد به ما
رَبُّنَا
پروردگار ما
وَيَغْفِرْ
ونیامرزد-در اصل لم یغفر بوده-
لَنَا
ما را
لَنَكُونَنَّ
بی گمان خواهیم شد
مِنَ
از
ٱلْخَٰسِرِينَ
زيانكاران

Wa lammaa suqita feee aideehim wa ra aw annahum qad dalloo qaaloo la'il lam yarhamnaa Rabbunaa wa yaghfir lanaa lanakoonanna minal khaasireen

و چون پشیمان شدند، و دیدند که به راستی گمراه شده‌اند، گفتند: «اگر پروردگار مان به ما رحم نکند و ما را نیامرزد، مسلّماً از زیان‌کاران خواهیم بود».

توضیح

وَلَمَّا رَجَعَ مُوْسٰٓى اِلٰى قَوْمِهٖ غَضْبَانَ اَسِفًاۙ قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُوْنِيْ مِنْۢ بَعْدِيْۚ اَعَجِلْتُمْ اَمْرَ رَبِّكُمْۚ وَاَلْقَى الْاَلْوَاحَ وَاَخَذَ بِرَأْسِ اَخِيْهِ يَجُرُّهٗٓ اِلَيْهِ ۗقَالَ ابْنَ اُمَّ اِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُوْنِيْ وَكَادُوْا يَقْتُلُوْنَنِيْۖ فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْاَعْدَاۤءَ وَلَا تَجْعَلْنِيْ مَعَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ  ( الأعراف: ١٥٠ )

وَلَمَّا
و هنگامي كه
رَجَعَ
بازگشت
مُوسَىٰٓ
موسي
إِلَىٰ
به سوی
قَوْمِهِۦ
قومش
غَضْبَٰنَ
خشمگین
أَسِفًا
اندوهگین
قَالَ
گفت
بِئْسَمَا
بد است چيزي كه
خَلَفْتُمُونِى
جانشین من شدید
مِنۢ
از
بَعْدِىٓۖ
بعد من
أَعَجِلْتُمْ
آیا عجله کردید
أَمْرَ
فرمان
رَبِّكُمْۖ
پروردگارتان
وَأَلْقَى
و افکند
ٱلْأَلْوَاحَ
صفحات نوشته شده
وَأَخَذَ
و گرفت
بِرَأْسِ
سر
أَخِيهِ
برادرش
يَجُرُّهُۥٓ
می کشید آن را
إِلَيْهِۚ
به سوی او
قَالَ
گفت
ٱبْنَ
پسر
أُمَّ
مادر
إِنَّ
همانا
ٱلْقَوْمَ
گروه
ٱسْتَضْعَفُونِى
ضعیف نگه داشتند مرا
وَكَادُوا۟
و نزدیک بود
يَقْتُلُونَنِى
بکشند مرا
فَلَا
پس سرکوفت نزن
تُشْمِتْ
پس سرکوفت نزن
بِىَ
مرا
ٱلْأَعْدَآءَ
دشمنان
وَلَا
و قرار نده
تَجْعَلْنِى
و قرار نده
مَعَ
همراه
ٱلْقَوْمِ
گروه
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Wa lammaa raja'a Moosaaa ilaa qawmihee ghadbaana asifan qaala bi'samaa khalaftumoonee mim ba'dee a-'ajiltum amra Rabbikum wa alqal alwaaha wa akhaza biraasi akheehi yajurruhoo ilaih; qaalab na umma innal qawmas tad'afoonee wa kadoo yaqtu loonanee; falaa tushmit biyal a'daaa'a wa laa taj'alnee ma'al qawmiz zaalimeen

و چون موسی خشمگین و اندوهناک به سوی قومش بازگشت، گفت: «پس از من، چه بد جانشینانی برایم بودید، آیا از حکم پروردگارتان پیشی گرفتید؟!». و لوح‌ها را انداخت، و سر برادر خود را گرفت و به سوی خود کشید، (هارون) گفت: «ای پسر مادرم! به راستی این قوم مرا (در تنگا قرار دادند و) ناتوان کردند، و نزدیک بود مرا بکشند، پس با (اهانت) من (کاری نکن که) دشمنان مرا شماتت کنند، و مرا با گروه ستمکاران قرار مده».

توضیح