قَالَ نَكِّرُوْا لَهَا عَرْشَهَا نَنْظُرْ اَتَهْتَدِيْٓ اَمْ تَكُوْنُ مِنَ الَّذِيْنَ لَا يَهْتَدُوْنَ ( النمل: ٤١ )
സുലൈമാന് പറഞ്ഞു: ''നിങ്ങള് അവളുടെ സിംഹാസനം അവള്ക്കു തിരിച്ചറിയാനാവാത്തവിധം രൂപമാറ്റം വരുത്തുക. നമുക്കു നോക്കാമല്ലോ, അവള് വസ്തുത മനസ്സിലാക്കുമോ; അതല്ല നേര്വഴി കണ്ടെത്താത്തവരില് പെട്ടവളാകുമോയെന്ന്.''
فَلَمَّا جَاۤءَتْ قِيْلَ اَهٰكَذَا عَرْشُكِۗ قَالَتْ كَاَنَّهٗ هُوَۚ وَاُوْتِيْنَا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِيْنَ ( النمل: ٤٢ )
അങ്ങനെ രാജ്ഞി വന്നപ്പോള് അവരോട് ചോദിച്ചു: ''നിങ്ങളുടെ സിംഹാസനം ഇതുപോലെത്തന്നെയാണോ?'' അവര് പറഞ്ഞു: ''ഇത് അതുപോലെത്തന്നെയാണല്ലോ. ഇതിനുമുമ്പുതന്നെ ഞങ്ങള്ക്കു വിവരം കിട്ടിയിരുന്നു. ഞങ്ങള് മുസ്ലിംകളാവുകയും ചെയ്തിരുന്നു.''
وَصَدَّهَا مَا كَانَتْ تَّعْبُدُ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۗاِنَّهَا كَانَتْ مِنْ قَوْمٍ كٰفِرِيْنَ ( النمل: ٤٣ )
അല്ലാഹുവെവിട്ട് അവര് പൂജിച്ചിരുന്ന വസ്തുക്കളാണ് മുസ്ലിമാകുന്നതില്നിന്ന് അവരെ തടഞ്ഞിരുന്നത്. തീര്ച്ചയായും അവര് സത്യനിഷേധികളായ ജനമായിരുന്നു.
قِيْلَ لَهَا ادْخُلِى الصَّرْحَۚ فَلَمَّا رَاَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَّكَشَفَتْ عَنْ سَاقَيْهَاۗ قَالَ اِنَّهٗ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّنْ قَوَارِيْرَ ەۗ قَالَتْ رَبِّ اِنِّيْ ظَلَمْتُ نَفْسِيْ وَاَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمٰنَ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ࣖ ( النمل: ٤٤ )
അവളോടു പറഞ്ഞു: ''കൊട്ടാരത്തില് പ്രവേശിക്കുക.'' എന്നാല് അവളതു കണ്ടപ്പോള് തെളിനീര് തടാകമാണെന്നു തോന്നി. തന്റെ കണങ്കാലില്നിന്ന് പുടവ പൊക്കുകയും ചെയ്തു. സുലൈമാന് പറഞ്ഞു: ''ഇത് തിളങ്ങുന്ന സ്ഫടിക കൊട്ടാരമാണ്.'' അവള് പറഞ്ഞു: ''എന്റെ നാഥാ, ഞാന് എന്നോടുതന്നെ അന്യായം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഞാനിതാ സുലൈമാനോടൊപ്പം പ്രപഞ്ചനാഥനായ അല്ലാഹുവിന് പൂര്ണമായും വിധേയയായിരിക്കുന്നു.''
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَآ اِلٰى ثَمُوْدَ اَخَاهُمْ صٰلِحًا اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ فَاِذَا هُمْ فَرِيْقٰنِ يَخْتَصِمُوْنَ ( النمل: ٤٥ )
സമൂദ് സമുദായത്തിലേക്ക് നാം അവരുടെ സഹോദരന് സ്വാലിഹിനെ അയച്ചു. 'നിങ്ങള് അല്ലാഹുവിനുമാത്രം വഴിപ്പെടുക' എന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിലൂടെ നല്കിയ സന്ദേശം. അതോടെ അവര് പരസ്പരം കയര്ക്കുന്ന രണ്ട് കക്ഷികളായിപിരിഞ്ഞു.
قَالَ يٰقَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُوْنَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِۚ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُوْنَ اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ ( النمل: ٤٦ )
സ്വാലിഹ് പറഞ്ഞു: ''എന്റെ ജനമേ; നിങ്ങളെന്തിനു നന്മക്ക് മുമ്പേ തിന്മക്കുവേണ്ടി തിടുക്കം കൂട്ടുന്നു? നിങ്ങള്ക്ക് അല്ലാഹുവോട് മാപ്പിരന്നുകൂടേ? അങ്ങനെ ചെയ്താല് നിങ്ങള്ക്ക് കാരുണ്യം കിട്ടിയേക്കാം.''
قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَّعَكَۗ قَالَ طٰۤىِٕرُكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُوْنَ ( النمل: ٤٧ )
അവര് പറഞ്ഞു: ''ഞങ്ങള് നിന്നെയും നിന്നോടൊപ്പമുള്ളവരെയും ദുശ്ശകുനമായാണ് കാണുന്നത്.'' സ്വാലിഹ് പറഞ്ഞു: ''നിങ്ങളുടെ ഭാഗ്യ നിര്ഭാഗ്യങ്ങള് അല്ലാഹുവിന്റെ അടുത്താണ്. പക്ഷേ, നിങ്ങള് പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജനതയാണ്.''
وَكَانَ فِى الْمَدِيْنَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُّفْسِدُوْنَ فِى الْاَرْضِ وَلَا يُصْلِحُوْنَ ( النمل: ٤٨ )
ആ പട്ടണത്തില് ഒമ്പതു പേരുണ്ടായിരുന്നു. അവര് നാട്ടില് കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുന്നവരായിരുന്നു. സംസ്കരണം നിര്വഹിക്കാത്തവരും.
قَالُوْا تَقَاسَمُوْا بِاللّٰهِ لَنُبَيِّتَنَّهٗ وَاَهْلَهٗ ثُمَّ لَنَقُوْلَنَّ لِوَلِيِّهٖ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ اَهْلِهٖ وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ ( النمل: ٤٩ )
അവരന്യോന്യം പറഞ്ഞു: ''നിങ്ങള് ദൈവത്തിന്റെ പേരില് സത്യം ചെയ്യുക, 'സ്വാലിഹിനെയും കുടുംബത്തെയും നാം രാത്രി കൊന്നുകളയു'മെന്ന്. എന്നിട്ട് അവന്റെ അവകാശിയോട് തന്റെ ആള്ക്കാരുടെ നാശത്തിന് ഞങ്ങള് സാക്ഷികളായിട്ടില്ലെന്നു ബോധിപ്പിക്കണം. തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് സത്യം പറയുന്നവരാണെന്നും.''
وَمَكَرُوْا مَكْرًا وَّمَكَرْنَا مَكْرًا وَّهُمْ لَا يَشْعُرُوْنَ ( النمل: ٥٠ )
അവര് ഒരു തന്ത്രം പ്രയോഗിച്ചു. നാമും ഒരു തന്ത്രം പ്രയോഗിച്ചു. അവരത് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.