فَكَذَّبَ وَعَصٰىۖ ( النازعات: ٢١ )
Po ai e përgënjeshtroi dhe e kundërshtoi
ثُمَّ اَدْبَرَ يَسْعٰىۖ ( النازعات: ٢٢ )
Pastaj u kthye prapa dhe iku me të shpejtë
فَحَشَرَ فَنَادٰىۖ ( النازعات: ٢٣ )
I tuboi (të gjithë të vetët) dhe u mbajti fjalim
فَقَالَ اَنَا۠ رَبُّكُمُ الْاَعْلٰىۖ ( النازعات: ٢٤ )
E u tha: “Unë jam zoti juaj më i lartë!”
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰىۗ ( النازعات: ٢٥ )
Atëherë tmerrshëm e dënoi atë, për këtë të fundit dhe për atë të parën
اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ يَّخْشٰى ۗ ࣖ ( النازعات: ٢٦ )
Në këtë ndëshkim ka përvojë mësimi për atë që frikësohet
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَاۤءُ ۚ بَنٰىهَاۗ ( النازعات: ٢٧ )
A është më i rëndë rëndë krijimi juaj apo ai i qiellit? E Ai e ngriti atë
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَاۙ ( النازعات: ٢٨ )
Ngriti kuoën e tij dhe e përsosi atë
وَاَغْطَشَ لَيْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَاۖ ( النازعات: ٢٩ )
Natën ia errësoi e ditën ia ndriçoi
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَاۗ ( النازعات: ٣٠ )
E pastaj tokën e sheshoi