Skip to main content
bismillah

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِيْٓ اَنْزَلَ عَلٰى عَبْدِهِ الْكِتٰبَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَّهٗ عِوَجًا ۜ  ( الكهف: ١ )

ٱلْحَمْدُ
ستايش
لِلَّهِ
براي خداوند
ٱلَّذِىٓ
كسي كه
أَنزَلَ
نازل كرد
عَلَىٰ
بر
عَبْدِهِ
بندہ خود
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب
وَلَمْ
و قرار نداد
يَجْعَل
و قرار نداد
لَّهُۥ
براي او
عِوَجَاۜ
انحراف، کجی

Alhamdu lillaahil lazeee anzala 'alaa 'abdihil kitaaba wa lam yaj'al lahoo 'iwajaa

حمد و سپاس مخصوص الله است که بر بنده‌اش (محمد) کتاب (قرآن) را نازل کرد، و هیچ گونه کجی و انحرافی در آن قرار نداد.

توضیح

قَيِّمًا لِّيُنْذِرَ بَأْسًا شَدِيْدًا مِّنْ لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِيْنَ الَّذِيْنَ يَعْمَلُوْنَ الصّٰلِحٰتِ اَنَّ لَهُمْ اَجْرًا حَسَنًاۙ   ( الكهف: ٢ )

قَيِّمًا
معتدل، راست و درست
لِّيُنذِرَ
تا بیم دهد
بَأْسًا
عذاب
شَدِيدًا
سخت
مِّن
از
لَّدُنْهُ
جانبش
وَيُبَشِّرَ
و مژده می دهد
ٱلْمُؤْمِنِينَ
مؤمنان
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَعْمَلُونَ
انجام مي‌دهند
ٱلصَّٰلِحَٰتِ
كارهاي شايسته
أَنَّ
كه
لَهُمْ
برای آنان
أَجْرًا
پاداشي
حَسَنًا
نيكو

Qaiyimal liyunzira baasan shadeedam mil ladunhu wa yubashshiral mu'mineenal lazeena ya'maloonas saalihaati anna lahum ajran hasanaa

در حالی‌که ثابت و مستقیم (و نگاهبان کتاب‌های آسمانی) است، تا (بدکاران را) از عذاب سخت او بیم دهد، و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می‌دهند، مژده دهد که پاداش نیکویی برای آن‌هاست.

توضیح

مَّاكِثِيْنَ فِيْهِ اَبَدًاۙ   ( الكهف: ٣ )

مَّٰكِثِينَ
ماندگاران
فِيهِ
در آن
أَبَدًا
برای ابد

Maakiseena feehi abadaa

(همان بهشتی) که جاودانه در آن خواهند ماند.

توضیح

وَّيُنْذِرَ الَّذِيْنَ قَالُوا اتَّخَذَ اللّٰهُ وَلَدًاۖ   ( الكهف: ٤ )

وَيُنذِرَ
و هشدار می دهد
ٱلَّذِينَ
كساني كه
قَالُوا۟
گفتند
ٱتَّخَذَ
گرفته است
ٱللَّهُ
خداوند
وَلَدًا
فرزند

Wa yunziral lazeena qaalut takhazal laahu waladaa

و (نیز) کسانی‌که گفتند: الله فرزندی (برای خود) برگزیده است، بیم دهد.

توضیح

مَّا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ وَّلَا لِاٰبَاۤىِٕهِمْۗ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ اَفْوَاهِهِمْۗ اِنْ يَّقُوْلُوْنَ اِلَّا كَذِبًا  ( الكهف: ٥ )

مَّا
نیست
لَهُم
برای آنها
بِهِۦ
به آن
مِنْ
از
عِلْمٍ
آگاهی
وَلَا
و نه
لِءَابَآئِهِمْۚ
برای پدرانشان
كَبُرَتْ
بزرگ است
كَلِمَةً
سخن
تَخْرُجُ
بیرون می آید
مِنْ
از
أَفْوَٰهِهِمْۚ
دهانها
إِن
نمی گویند
يَقُولُونَ
نمی گویند
إِلَّا
مگر
كَذِبًا
دروغ

Maa lahum bihee min 'ilminw wa laa li aabaaa'ihim; kaburat kalimatan takhruju min afwaahihim; iny yaqooloona illaa kazibaa

نه ای‌شان به این سخن علم و آگاهی دارند و نه پدران‌شان، سخن بزرگی از دهان‌شان بیرون می‌شود! آنان جز دروغ نمی‌گویند.

توضیح

فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلٰٓى اٰثَارِهِمْ اِنْ لَّمْ يُؤْمِنُوْا بِهٰذَا الْحَدِيْثِ اَسَفًا  ( الكهف: ٦ )

فَلَعَلَّكَ
پس شاید تو
بَٰخِعٌ
هلاک کننده
نَّفْسَكَ
خودت
عَلَىٰٓ
بر
ءَاثَٰرِهِمْ
پیگیری(کار) آنها
إِن
اگر
لَّمْ
ایمان نیاورند
يُؤْمِنُوا۟
ایمان نیاورند
بِهَٰذَا
به اين
ٱلْحَدِيثِ
گفتار
أَسَفًا
خشم و اندوه

Fala'allaka baakhi'un nafsaka 'alaaa aasaarihim illam yu;minoo bihaazal hadeesi asafaa

پس گویی می‌خواهی در پی ایشان خود را از غم و اندوه هلاک سازی، اگر به این سخن (قرآن) ایمان نیاورند.

توضیح

اِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْاَرْضِ زِيْنَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ اَيُّهُمْ اَحْسَنُ عَمَلًا  ( الكهف: ٧ )

إِنَّا
همانا ما
جَعَلْنَا
قرار داديم
مَا
آن چه
عَلَى
بر
ٱلْأَرْضِ
زمين
زِينَةً
زینت
لَّهَا
برای آن
لِنَبْلُوَهُمْ
تا بیازماییم
أَيُّهُمْ
كدام يك از آنان
أَحْسَنُ
نيكوتر
عَمَلًا
کار

Innaa ja'alnaa ma 'alal ardi zeenatal lahaa linabluwahum ayyuhum ahsanu 'amalaa

ما آنچه که روی زمین است، زینت آن قرار داده‌ایم، تا آن‌ها را بیازماییم که کدام یک‌شان عمل بهتر می‌کنند.

توضیح

وَاِنَّا لَجَاعِلُوْنَ مَا عَلَيْهَا صَعِيْدًا جُرُزًاۗ   ( الكهف: ٨ )

وَإِنَّا
و همانا ما
لَجَٰعِلُونَ
قرار دهندگان
مَا
آن چه
عَلَيْهَا
بر آن
صَعِيدًا
خاكي
جُرُزًا
بایر، بی آب و علف

Wa innaa lajaa 'iloona maa 'alaihaa sa'aeedan juruzaa

و ما (سرانجام) آنچه که روی زمین است، (صاف می‌کنیم) به خاکی هموار و بی‌گیاه (بیابانی خشک) تبدیل می‌کنیم.

توضیح

اَمْ حَسِبْتَ اَنَّ اَصْحٰبَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيْمِ كَانُوْا مِنْ اٰيٰتِنَا عَجَبًا  ( الكهف: ٩ )

أَمْ
يا
حَسِبْتَ
پنداشتی
أَنَّ
كه
أَصْحَٰبَ
اصحاب
ٱلْكَهْفِ
کهف
وَٱلرَّقِيمِ
و رقیم
كَانُوا۟
بودند
مِنْ
از
ءَايَٰتِنَا
آيات ما
عَجَبًا
عجیب

Am hasibta anna Ashaabal Kahfi war Raqeemi kaanoo min Aayaatinaa 'ajabaa

آیا گمان کردی که اصحاب کهف (= غار) و رقیم (= نوشته) از جملۀ نشانه‌های شگفت انگیز ما بوده‌اند؟!

توضیح

اِذْ اَوَى الْفِتْيَةُ اِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوْا رَبَّنَآ اٰتِنَا مِنْ لَّدُنْكَ رَحْمَةً وَّهَيِّئْ لَنَا مِنْ اَمْرِنَا رَشَدًا  ( الكهف: ١٠ )

إِذْ
هنگامي كه
أَوَى
پناه برد
ٱلْفِتْيَةُ
جوانان
إِلَى
به
ٱلْكَهْفِ
غار
فَقَالُوا۟
پس گفتند
رَبَّنَآ
پروردگار ما
ءَاتِنَا
عطا كن به ما
مِن
از
لَّدُنكَ
نزد تو
رَحْمَةً
رحمت
وَهَيِّئْ
و فراهم کن
لَنَا
براي ما
مِنْ
از
أَمْرِنَا
كارمان
رَشَدًا
رشد، هدایت

Iz awal fityatu ilal Kahfi faqaaloo Rabbanaaa aatinaa mil ladunka rahmatanw wa haiyi' lanaa min amrinaa rashadaa

(بیاد آور) آنگاه که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خود رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برایمان ما فراهم ساز».

توضیح
اطلاعات قرآن :
كهف
القرآن الكريم:الكهف
آیه سجده (سجدة):-
سوره (latin):Al-Kahf
سوره شماره:18
تعداد آیات:110
کل کلمات:1570
Total Characters:6360
تعداد تعظیم:12
نوع آن با توجه به محل نزول:مکه
دستور وحی:69
شروع از آیه:2140