وَتَذَرُوْنَ الْاٰخِرَةَۗ ( القيامة: ٢١ )
Wa tazaroonal Aakhirah
و آخرت را رها میکنید.
وُجُوْهٌ يَّوْمَىِٕذٍ نَّاضِرَةٌۙ ( القيامة: ٢٢ )
Wujoohuny yawma 'izin naadirah
آن روز چهرههایی تازه (و شاداب) است.
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ۚ ( القيامة: ٢٣ )
Ilaa rabbihaa naazirah
به سوی پروردگارش مینگرد.
وَوُجُوْهٌ يَّوْمَىِٕذٍۢ بَاسِرَةٌۙ ( القيامة: ٢٤ )
Wa wujoohuny yawma 'izim baasirah
و در آن روز چهرههایی عبوس (و درهم کشیده) است.
تَظُنُّ اَنْ يُّفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ۗ ( القيامة: ٢٥ )
Tazunnu any yuf'ala bihaa faaqirah
یقین دارد که آسیبی کمرشکن به او میرسد.
كَلَّآ اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ ( القيامة: ٢٦ )
Kallaaa izaa balaghatit taraaqee
آری، چون (جان) به گلوگاهش برسد.
وَقِيْلَ مَنْ ۜرَاقٍۙ ( القيامة: ٢٧ )
Wa qeela man raaq
و گفته شود: چه کسی است که افسون بخواند؟ (و او را نجات دهد).
وَّظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ ( القيامة: ٢٨ )
Wa zanna annahul firaaq
و یقین کند که زمان جدایی (از دنیا) است.
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ ( القيامة: ٢٩ )
Waltaffatis saaqu bissaaq
و ساقها(ی پایش) به هم بپیچد.
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَىِٕذِ ِۨالْمَسَاقُ ۗ ࣖ ( القيامة: ٣٠ )
Ilaa rabbika yawma'izinil masaaq
در آن روز راندن (و مسیر همه) به سوی پروردگارت خواهد بود.