Skip to main content

وَّجَعَلَنِيْ مُبٰرَكًا اَيْنَ مَا كُنْتُۖ وَاَوْصٰنِيْ بِالصَّلٰوةِ وَالزَّكٰوةِ مَا دُمْتُ حَيًّا ۖ  ( مريم: ٣١ )

wajaʿalanī
وَجَعَلَنِى
Dhe Ai më bëri mua
mubārakan
مُبَارَكًا
të bekuar
ayna
أَيْنَ
kudo
مَا
kuntu
كُنتُ
unë të jem
wa-awṣānī
وَأَوْصَٰنِى
dhe Ai më porositi mua
bil-ṣalati
بِٱلصَّلَوٰةِ
me namaz
wal-zakati
وَٱلزَّكَوٰةِ
dhe zeqat
مَا
për aq
dum'tu
دُمْتُ
sa të jem
ḥayyan
حَيًّا
gjallë.

Më ka bërë dobiprurës kudo që të jem dhe më ka porositur me namaz (falje) e zeqatë për sa të jemë gjallë

Tefsir

وَّبَرًّاۢ بِوَالِدَتِيْ وَلَمْ يَجْعَلْنِيْ جَبَّارًا شَقِيًّا   ( مريم: ٣٢ )

wabarran
وَبَرًّۢا
Dhe (të jem) i sjellshëm
biwālidatī
بِوَٰلِدَتِى
me nënën time
walam
وَلَمْ
dhe nuk
yajʿalnī
يَجْعَلْنِى
Ai më bëri mua
jabbāran
جَبَّارًا
kryelartë
shaqiyyan
شَقِيًّا
fatzi.

Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm

Tefsir

وَالسَّلٰمُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُّ وَيَوْمَ اَمُوْتُ وَيَوْمَ اُبْعَثُ حَيًّا   ( مريم: ٣٣ )

wal-salāmu
وَٱلسَّلَٰمُ
Dhe paqja (qoftë)
ʿalayya
عَلَىَّ
mbi mua
yawma
يَوْمَ
ditën kur
wulidttu
وُلِدتُّ
unë u linda
wayawma
وَيَوْمَ
dhe ditën kur
amūtu
أَمُوتُ
unë (do) të vdes
wayawma
وَيَوْمَ
dhe ditën kur
ub'ʿathu
أُبْعَثُ
unë (do) të ngritem
ḥayyan
حَيًّا
i gjallë".

Selami (shpëtim prej All-llahut) është me mua ditën kur u linda, ditën kur të vdes dhe ditën kur të dal (prej varrit) i gjallë!”

Tefsir

ذٰلِكَ عِيْسَى ابْنُ مَرْيَمَ ۚقَوْلَ الْحَقِّ الَّذِيْ فِيْهِ يَمْتَرُوْنَ   ( مريم: ٣٤ )

dhālika
ذَٰلِكَ
Ai (ishte)
ʿīsā
عِيسَى
Isai
ub'nu
ٱبْنُ
biri
maryama
مَرْيَمَۚ
i Merjemes
qawla
قَوْلَ
fjalë
l-ḥaqi
ٱلْحَقِّ
e së vërtetës
alladhī
ٱلَّذِى
(për) të cilën
fīhi
فِيهِ
rreth saj
yamtarūna
يَمْتَرُونَ
ata dyshojnë.

Kjo është (fjalë) e vërtetë, rreth Isait, birit të Merjemes në të cilin ata shkaktojnë dyshime

Tefsir

مَا كَانَ لِلّٰهِ اَنْ يَّتَّخِذَ مِنْ وَّلَدٍ سُبْحٰنَهٗ ۗاِذَا قَضٰٓى اَمْرًا فَاِنَّمَا يَقُوْلُ لَهٗ كُنْ فَيَكُوْنُ ۗ  ( مريم: ٣٥ )

مَا
Nuk
kāna
كَانَ
është
lillahi
لِلَّهِ
për Allahun
an
أَن
yattakhidha
يَتَّخِذَ
Ai të marrë
min
مِن
asnjë
waladin
وَلَدٍۖ
fëmijë.
sub'ḥānahu
سُبْحَٰنَهُۥٓۚ
Lartësuar qoftë Ai!
idhā
إِذَا
Kur
qaḍā
قَضَىٰٓ
Ai dekreton
amran
أَمْرًا
një çështje
fa-innamā
فَإِنَّمَا
atëherë vetëm
yaqūlu
يَقُولُ
Ai thotë
lahu
لَهُۥ
për të
kun
كُن
"Ji!
fayakūnu
فَيَكُونُ
e ajo menjëherë është".

Nuk i takoi (nuk ka nevojë) All-llahu të ketë ndonjë fëmijë, i pastër është Ai, kur dëshiron një send Ai vetëm i thotë atij: Bëhu!”. Ai menjëherë bëhet

Tefsir

وَاِنَّ اللّٰهَ رَبِّيْ وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوْهُ ۗهٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيْمٌ   ( مريم: ٣٦ )

wa-inna
وَإِنَّ
"Dhe vërtet
l-laha
ٱللَّهَ
Allahu
rabbī
رَبِّى
(është) Zoti im
warabbukum
وَرَبُّكُمْ
dhe Zoti juaj
fa-uʿ'budūhu
فَٱعْبُدُوهُۚ
prandaj adhurojeni Atë!
hādhā
هَٰذَا
Kjo (është)
ṣirāṭun
صِرَٰطٌ
një rrugë
mus'taqīmun
مُّسْتَقِيمٌ
e drejtë".

(Isai i tha popullit të vet) Dhe se All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj, pra adhuronie Atë, kjo është rrugë (fe) e drejtë

Tefsir

فَاخْتَلَفَ الْاَحْزَابُ مِنْۢ بَيْنِهِمْۚ فَوَيْلٌ لِّلَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْ مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيْمٍ   ( مريم: ٣٧ )

fa-ikh'talafa
فَٱخْتَلَفَ
Por u përçanë
l-aḥzābu
ٱلْأَحْزَابُ
palët
min
مِنۢ
nga
baynihim
بَيْنِهِمْۖ
mes tyre
fawaylun
فَوَيْلٌ
prandaj mjerë
lilladhīna
لِّلَّذِينَ
për ata të cilët
kafarū
كَفَرُوا۟
mohuan
min
مِن
nga
mashhadi
مَّشْهَدِ
pamja
yawmin
يَوْمٍ
e një dite
ʿaẓīmin
عَظِيمٍ
të madhe.

Po, grupet u kundërshtuan mes vete (rreth Isait). Të mjerët ata që nuk besuan se çka kanë për të parë ditën e madhe

Tefsir

اَسْمِعْ بِهِمْ وَاَبْصِرْۙ يَوْمَ يَأْتُوْنَنَا لٰكِنِ الظّٰلِمُوْنَ الْيَوْمَ فِيْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ   ( مريم: ٣٨ )

asmiʿ
أَسْمِعْ
Sa mirë do të dëgjojnë
bihim
بِهِمْ
ata
wa-abṣir
وَأَبْصِرْ
dhe sa mirë do të shohin
yawma
يَوْمَ
ditën kur
yatūnanā
يَأْتُونَنَاۖ
ata do të vijnë tek Ne
lākini
لَٰكِنِ
mirëpo
l-ẓālimūna
ٱلظَّٰلِمُونَ
zullumqarët
l-yawma
ٱلْيَوْمَ
sot
فِى
(janë) në
ḍalālin
ضَلَٰلٍ
një gabim
mubīnin
مُّبِينٍ
të qartë.

Ditën kur do të na paraqiten neve, sa mirë do të dëgjojnë edhe shohin (ose njerëzit do të dëgjojnë e shohin çka i gjen ata), por tash për tash (në këtë jetë) zullumqarët janë të humbur qartë

Tefsir

وَاَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ اِذْ قُضِيَ الْاَمْرُۘ وَهُمْ فِيْ غَفْلَةٍ وَّهُمْ لَا يُؤْمِنُوْنَ   ( مريم: ٣٩ )

wa-andhir'hum
وَأَنذِرْهُمْ
Dhe paralajmëroji ata
yawma
يَوْمَ
(për) ditën
l-ḥasrati
ٱلْحَسْرَةِ
e mërzisë
idh
إِذْ
kur
quḍiya
قُضِىَ
u vendos
l-amru
ٱلْأَمْرُ
çështja
wahum
وَهُمْ
e ata
فِى
(janë) në
ghaflatin
غَفْلَةٍ
shkujdesje
wahum
وَهُمْ
dhe ata
لَا
nuk
yu'minūna
يُؤْمِنُونَ
besojnë.

Ti tërhiqu atyre vërejtjen për ditën e dëshprimit, kur të marrë fund çështja (e përgjejgësisë e dikush në xhehet, dikush në zjarr), se ata (sot) janë të painformuar, dhe ata nuk janë duke besuar

Tefsir

اِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْاَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَاِلَيْنَا يُرْجَعُوْنَ ࣖ  ( مريم: ٤٠ )

innā
إِنَّا
Vërtet Ne
naḥnu
نَحْنُ
Ne
narithu
نَرِثُ
e trashëgojmë
l-arḍa
ٱلْأَرْضَ
tokën
waman
وَمَنْ
dhe këdo që
ʿalayhā
عَلَيْهَا
(është) mbi të
wa-ilaynā
وَإِلَيْنَا
dhe tek Ne
yur'jaʿūna
يُرْجَعُونَ
ata do të kthehen.

S’ka dyshim se Ne e trashëgojmë (na mbetet) tokën dhe çka ka në të, dhe të Ne do të jetë e ardhmja e tyre

Tefsir