Skip to main content

۞ مُنِيْبِيْنَ اِلَيْهِ وَاتَّقُوْهُ وَاَقِيْمُوا الصَّلٰوةَ وَلَا تَكُوْنُوْا مِنَ الْمُشْرِكِيْنَۙ  ( الروم: ٣١ )

مُنِيبِينَ
توبه کنندگان، روکنندگان به خدا
إِلَيْهِ
به سوي او
وَٱتَّقُوهُ
و پرواکنید از او
وَأَقِيمُوا۟
و به پا داريد
ٱلصَّلَوٰةَ
نماز
وَلَا
و نباشيد
تَكُونُوا۟
و نباشيد
مِنَ
از
ٱلْمُشْرِكِينَ
مشركين

Muneebeena ilaihi wattaqoohu wa aqeemus Salaata wa laa takoonoo minal mushrikeen

به سوی او باز گردید، و از او بترسید، و نماز را بر پا دارید، و از مشرکان نباشید.

توضیح

مِنَ الَّذِيْنَ فَرَّقُوْا دِيْنَهُمْ وَكَانُوْا شِيَعًا ۗ كُلُّ حِزْبٍۢ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُوْنَ  ( الروم: ٣٢ )

مِنَ
از
ٱلَّذِينَ
كساني كه
فَرَّقُوا۟
فرقه فرقه کردند، پراکنده کردند
دِينَهُمْ
دینشان
وَكَانُوا۟
و بودند
شِيَعًاۖ
دسته ها
كُلُّ
هر
حِزْبٍۭ
فرقه
بِمَا
به آن چه
لَدَيْهِمْ
نزد آنان
فَرِحُونَ
شادمانان

Minal lazeena farraqoo deenahum wa kaanoo shiya'an kullu hizbim bimaa ladaihim farihoon

از کسانی‌که دین خود را پاره پاره کردند، و فرقه فرقه شدند، و هر گروهی به آنچه نزد خود دارند؛ خوشحالند.

توضیح

وَاِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُّنِيْبِيْنَ اِلَيْهِ ثُمَّ اِذَآ اَذَاقَهُمْ مِّنْهُ رَحْمَةً اِذَا فَرِيْقٌ مِّنْهُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُوْنَۙ  ( الروم: ٣٣ )

وَإِذَا
و هنگامي كه
مَسَّ
رسید
ٱلنَّاسَ
مردم
ضُرٌّ
ضرر، زیان
دَعَوْا۟
خواندند
رَبَّهُم
پروردگارشان
مُّنِيبِينَ
توبه کنندگان، روکنندگان به خدا
إِلَيْهِ
به سوي او
ثُمَّ
سپس
إِذَآ
هنگامي كه
أَذَاقَهُم
چشانید به آنها
مِّنْهُ
از او
رَحْمَةً
رحمت
إِذَا
ناگهان
فَرِيقٌ
گروهي
مِّنْهُم
از آن‌ها
بِرَبِّهِمْ
برای پروردگارشان
يُشْرِكُونَ
شریک قرار می دهند

Wa izaa massan naasa durrun da'aw Rabbahum muneebeena ilaihi summa izaaa azaqahum minhu rahmatan izaa fareequm minhum be Rabbihim yushrikoon

و هنگامی‌که (رنج و) زیانی به مردم برسد پروردگار‌شان را می‌خوانند، (و توبه‌کنان) به سوی او باز می‌گردند، سپس هنگامی‌که رحمتی از خودش به آنان بچشاند، ناگاه گروهی از آنان به پروردگارشان شرک می‌آورند.

توضیح

لِيَكْفُرُوْا بِمَآ اٰتَيْنٰهُمْۗ فَتَمَتَّعُوْاۗ فَسَوْفَ تَعْلَمُوْنَ  ( الروم: ٣٤ )

لِيَكْفُرُوا۟
تا انکار کنند
بِمَآ
آن چه را
ءَاتَيْنَٰهُمْۚ
دادیم به آنها
فَتَمَتَّعُوا۟
پس برخوردار شوید
فَسَوْفَ
پس به زودي
تَعْلَمُونَ
مي‌دانيد

Li yakfuroo bimaaa aatainaahum; fatamatta'oo fasawfa ta'lamoon

تا به آنچه که به آن‌ها داده‌ایم؛ کفران کنند، پس (از لذات دنیا) بهره بگیرید، که به زودی خواهید دانست.

توضیح

اَمْ اَنْزَلْنَا عَلَيْهِمْ سُلْطٰنًا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوْا بِهٖ يُشْرِكُوْنَ   ( الروم: ٣٥ )

أَمْ
یا مگر
أَنزَلْنَا
نازل كرديم
عَلَيْهِمْ
برای آنها
سُلْطَٰنًا
حجت ،دلیل
فَهُوَ
پس آن
يَتَكَلَّمُ
حرف می زند، سخن می گوید
بِمَا
به آن چه
كَانُوا۟
برای آن شریک قرار می دادند
بِهِۦ
برای آن شریک قرار می دادند
يُشْرِكُونَ
برای آن شریک قرار می دادند

Am anzalnaa 'alaihim sultaanan fahuwa yatakallamu bimaa kaanoo bihee yushrikoon

آیا دلیل محکمی بر آن‌ها نازل کردیم، پس آن (دلیل) از چیزی‌که با الله شریک می‌سازند، سخن می‌گوید؟!

توضیح

وَاِذَآ اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوْا بِهَاۗ وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ ۢبِمَا قَدَّمَتْ اَيْدِيْهِمْ اِذَا هُمْ يَقْنَطُوْنَ  ( الروم: ٣٦ )

وَإِذَآ
و هنگامي كه
أَذَقْنَا
چشاندیم
ٱلنَّاسَ
مردم
رَحْمَةً
رحمت
فَرِحُوا۟
شاد شدند
بِهَاۖ
به آن
وَإِن
و اگر
تُصِبْهُمْ
برسد به ايشان
سَيِّئَةٌۢ
بدي
بِمَا
به آن چه
قَدَّمَتْ
پيش فرستاده است
أَيْدِيهِمْ
دست‌هايشان
إِذَا
ناگهان
هُمْ
ايشان
يَقْنَطُونَ
نا امید می شوند

Wa izaaa azaqnan naasa rahmatan farihoo bihaa wa in tusibhum sayyi'atum bimaa qaddamat aydeehim izaa hum yaqnatoon

و هنگامی‌که رحمتی به مردم بچشانیم به آن خوشحال می‌شوند، و اگر به خاطر اعمالی‌که انجام داده‌اند؛ رنج و مصیبتی به آن‌ها برسد، ناگهان مأیوس می‌شوند.

توضیح

اَوَلَمْ يَرَوْا اَنَّ اللّٰهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَّشَاۤءُ وَيَقْدِرُۗ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيٰتٍ لِّقَوْمٍ يُّؤْمِنُوْنَ  ( الروم: ٣٧ )

أَوَلَمْ
آیا ندیدند
يَرَوْا۟
آیا ندیدند
أَنَّ
كه
ٱللَّهَ
خداوند
يَبْسُطُ
گسترش می دهد
ٱلرِّزْقَ
روزی
لِمَن
برای کسانی که
يَشَآءُ
می خواهد
وَيَقْدِرُۚ
و تنگ و محدود می کند
إِنَّ
همانا
فِى
در
ذَٰلِكَ
اين
لَءَايَٰتٍ
قطعاً نشانه‌هايي
لِّقَوْمٍ
براي گروهي
يُؤْمِنُونَ
ايمان مي‌آورند

Awalam yaraw annal laaha yabsutur rizqa limai yashaaa'u wa yaqdir; inna fee zaalika la Aayaatil liqawminy yu'minoon

آیا ندیدند که الله روزی را برای هر کس که بخواهد فراخ می‌گرداند، و (یا) تنگ می‌گیرد؟! بی‌گمان در این (گشایش و تنگی) نشانه‌هایی است برای گروهی که ایمان می‌آورند.

توضیح

فَاٰتِ ذَا الْقُرْبٰى حَقَّهٗ وَالْمِسْكِيْنَ وَابْنَ السَّبِيْلِۗ ذٰلِكَ خَيْرٌ لِّلَّذِيْنَ يُرِيْدُوْنَ وَجْهَ اللّٰهِ ۖوَاُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْمُفْلِحُوْنَ  ( الروم: ٣٨ )

فَـَٔاتِ
پس بده
ذَا
صاحب
ٱلْقُرْبَىٰ
خويشاوندي
حَقَّهُۥ
حق او
وَٱلْمِسْكِينَ
و تنگدست
وَٱبْنَ
و در راه مانده
ٱلسَّبِيلِۚ
و در راه مانده
ذَٰلِكَ
اين
خَيْرٌ
بهتر
لِّلَّذِينَ
براي كساني كه
يُرِيدُونَ
مي‌خواهند
وَجْهَ
رضای خدا
ٱللَّهِۖ
رضای خدا
وَأُو۟لَٰٓئِكَ
و آنان
هُمُ
ايشان
ٱلْمُفْلِحُونَ
رستگاران

Fa aati zal qurbaa haqqahoo walmiskeena wabnassabeel; zaalika khairul lil lazeena yureedoona Wajhal laahi wa ulaaa'ika humul muflihoon

پس حقِ خویشاوندان و مسکینان و در راه ماندگان را بده، این برای کسانی‌که رضا و روی الله را می‌طلبند؛ بهتر است، و اینانند که رستگارند.

توضیح

وَمَآ اٰتَيْتُمْ مِّنْ رِّبًا لِّيَرْبُوَا۠ فِيْٓ اَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا يَرْبُوْا عِنْدَ اللّٰهِ ۚوَمَآ اٰتَيْتُمْ مِّنْ زَكٰوةٍ تُرِيْدُوْنَ وَجْهَ اللّٰهِ فَاُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْمُضْعِفُوْنَ  ( الروم: ٣٩ )

وَمَآ
و آن چه
ءَاتَيْتُم
داديد
مِّن
از
رِّبًا
ربا
لِّيَرْبُوَا۟
تا فزونی یابد
فِىٓ
در
أَمْوَٰلِ
اموال
ٱلنَّاسِ
مردم
فَلَا
افزایش نمی یابد
يَرْبُوا۟
افزایش نمی یابد
عِندَ
نزد
ٱللَّهِۖ
خداوند
وَمَآ
و آن چه
ءَاتَيْتُم
داديد
مِّن
از
زَكَوٰةٍ
زکات
تُرِيدُونَ
مي‌خواهيد
وَجْهَ
رضای خدا
ٱللَّهِ
رضای خدا
فَأُو۟لَٰٓئِكَ
پس آنان
هُمُ
ايشان
ٱلْمُضْعِفُونَ
مضاعف کنندگان، فزونی گیرندگان

Wa maaa aataitum mir ribal li yarbuwa feee amwaalin naasi falaa yarboo 'indal laahi wa maaa aataitum min zaakaatin tureedoona wajhal laahi fa ulaaa'ika humul mud'ifoon

و آنچه (به قصد) ربا می‌دهید تا در اموال مردم فزونی یابد، نزد الله فزونی نخواهد یافت، و آنچه را (به عنوان) زکات می‌پردازید که تنها وجه الله را می‌طلبید (برکت و فزونی می‌یابد) پس (کسانی‌که چنین کنند) اینان فزونی یافتگانند.

توضیح

اَللّٰهُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيْتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيْكُمْۗ هَلْ مِنْ شُرَكَاۤىِٕكُمْ مَّنْ يَّفْعَلُ مِنْ ذٰلِكُمْ مِّنْ شَيْءٍۗ سُبْحٰنَهٗ وَتَعٰلٰى عَمَّا يُشْرِكُوْنَ ࣖ  ( الروم: ٤٠ )

ٱللَّهُ
خداوند
ٱلَّذِى
كسي كه
خَلَقَكُمْ
آفريد شما را
ثُمَّ
سپس
رَزَقَكُمْ
روزی داد به شما
ثُمَّ
سپس
يُمِيتُكُمْ
شما را مي‌ميراند
ثُمَّ
سپس
يُحْيِيكُمْۖ
زنده می کند شما را
هَلْ
آيا
مِن
از
شُرَكَآئِكُم
شریکانتان
مَّن
کسی که
يَفْعَلُ
انجام دهد
مِن
از
ذَٰلِكُم
آن
مِّن
از
شَىْءٍۚ
چيزي
سُبْحَٰنَهُۥ
منزه است او
وَتَعَٰلَىٰ
و برتر است
عَمَّا
از آن چه
يُشْرِكُونَ
شریک قرار می دهند

Allaahul lazee khalaqa kum summa razaqakm summa yumeetukum summa yuhyeekum hal min shurakaaa'ikum mai yaf'alu min zaalikum min shai'; Sub haanahoo wa Ta'aalaa 'ammaa yushrikoon

الله همان کسی است که شما را آفرید، آنگاه به شما روزی داد، پس شما را می‌میراند، آنگاه شما را زنده می‌کند، آیا هیچ یک از شریکان‌تان می‌توانند چیزی از این (کار‌ها) انجام دهند؟! او منزه و برتر است از آنچه شریک او قرار می‌دهند.

توضیح