Skip to main content

وَاِذْ قِيْلَ لَهُمُ اسْكُنُوْا هٰذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوْا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُوْلُوْا حِطَّةٌ وَّادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطِيْۤـٰٔتِكُمْۗ سَنَزِيْدُ الْمُحْسِنِيْنَ  ( الأعراف: ١٦١ )

wa-idh
وَإِذْ
Dhe kur
qīla
قِيلَ
iu tha
lahumu
لَهُمُ
atyre
us'kunū
ٱسْكُنُوا۟
"Banoni
hādhihi
هَٰذِهِ
(në) këtë
l-qaryata
ٱلْقَرْيَةَ
vend
wakulū
وَكُلُوا۟
dhe hani
min'hā
مِنْهَا
prej tij
ḥaythu
حَيْثُ
ngado që
shi'tum
شِئْتُمْ
ju dëshironi
waqūlū
وَقُولُوا۟
dhe thuani
ḥiṭṭatun
حِطَّةٌ
"Falje"
wa-ud'khulū
وَٱدْخُلُوا۟
dhe hyni
l-bāba
ٱلْبَابَ
(në) derë
sujjadan
سُجَّدًا
të përulur
naghfir
نَّغْفِرْ
Ne do t'ua falim
lakum
لَكُمْ
ju
khaṭīātikum
خَطِيٓـَٰٔتِكُمْۚ
mëkatet tuaja.
sanazīdu
سَنَزِيدُ
Ne do t'ua shtojmë
l-muḥ'sinīna
ٱلْمُحْسِنِينَ
bamirësve".

(përkujto edhe këtë) Kur atyre iu tha: “Banoni në këtë fshat (vendbanim) dhe hani nga (frutat e tij) kah të doni e thuani: “Falje” dhe në derë hyni të përulur, se Ne do t’ua shtojmë edhe më punëmirëve!”

Tefsir

فَبَدَّلَ الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِيْ قِيْلَ لَهُمْ فَاَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاۤءِ بِمَا كَانُوْا يَظْلِمُوْنَ ࣖ   ( الأعراف: ١٦٢ )

fabaddala
فَبَدَّلَ
Por ndryshuan
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
ẓalamū
ظَلَمُوا۟
bënë padrejtësi
min'hum
مِنْهُمْ
prej tyre
qawlan
قَوْلًا
një fjalë
ghayra
غَيْرَ
tjetër përveç
alladhī
ٱلَّذِى
asaj çfarë
qīla
قِيلَ
ishte thënë
lahum
لَهُمْ
për ta.
fa-arsalnā
فَأَرْسَلْنَا
Prandaj Ne dërguam
ʿalayhim
عَلَيْهِمْ
mbi ta
rij'zan
رِجْزًا
një dënim
mina
مِّنَ
nga
l-samāi
ٱلسَّمَآءِ
qielli
bimā
بِمَا
ngase
kānū
كَانُوا۟
ata ishin
yaẓlimūna
يَظْلِمُونَ
duke bërë padrejtësi.

E ata prej tyre q ishin mizorë ndrushuan fjalë tjetër nga ajo që iu kishte thënë, atëherë Ne zbritëm kundër tyre një dënim nga qielli për shkak se ishin zullumqarë

Tefsir

وَسْـَٔلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِيْ كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِۘ اِذْ يَعْدُوْنَ فِى السَّبْتِ اِذْ تَأْتِيْهِمْ حِيْتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَّيَوْمَ لَا يَسْبِتُوْنَۙ لَا تَأْتِيْهِمْ ۛ كَذٰلِكَ ۛنَبْلُوْهُمْ بِمَا كَانُوْا يَفْسُقُوْنَ  ( الأعراف: ١٦٣ )

wasalhum
وَسْـَٔلْهُمْ
Dhe pyeti ata
ʿani
عَنِ
për
l-qaryati
ٱلْقَرْيَةِ
qytetin
allatī
ٱلَّتِى
i cili
kānat
كَانَتْ
ishte
ḥāḍirata
حَاضِرَةَ
i vendosur (pranë)
l-baḥri
ٱلْبَحْرِ
detit
idh
إِذْ
kur
yaʿdūna
يَعْدُونَ
ata e shkelën (urdhrin)
فِى
l-sabti
ٱلسَّبْتِ
të shtunën
idh
إِذْ
kur
tatīhim
تَأْتِيهِمْ
vinin tek ta
ḥītānuhum
حِيتَانُهُمْ
peshqit e tyre
yawma
يَوْمَ
ditën
sabtihim
سَبْتِهِمْ
e së Shtunës së tyre
shurraʿan
شُرَّعًا
sheshazi
wayawma
وَيَوْمَ
dhe ditën (kur)
لَا
nuk
yasbitūna
يَسْبِتُونَۙ
e kishin të Shtunën
لَا
nuk
tatīhim
تَأْتِيهِمْۚ
vinin tek ta.
kadhālika
كَذَٰلِكَ
Kështu
nablūhum
نَبْلُوهُم
Ne i testojmë ata
bimā
بِمَا
ngase
kānū
كَانُوا۟
ata ishin
yafsuqūna
يَفْسُقُونَ
duke bërë mëkate.

Dhe pyeti ti (Muhammed) për fshatin që ishte në breg të detit e ata e shkelën rendi e të shtunës (që e kishin të ndaluar gjuajtjen e peshqve), kur në të shtunën e tyre peshqit u vinin sheshazi mbi ujë, e në ditën që nuk festonin nuk u vinin. Ja, kështu i sprovuam ata ngase ishin mëkatarë

Tefsir

وَاِذْ قَالَتْ اُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُوْنَ قَوْمًاۙ ۨاللّٰهُ مُهْلِكُهُمْ اَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيْدًاۗ قَالُوْا مَعْذِرَةً اِلٰى رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُوْنَ  ( الأعراف: ١٦٤ )

wa-idh
وَإِذْ
Dhe kur
qālat
قَالَتْ
tha
ummatun
أُمَّةٌ
një bashkësi
min'hum
مِّنْهُمْ
prej tyre
lima
لِمَ
"Përse
taʿiẓūna
تَعِظُونَ
ju e këshilloni
qawman
قَوْمًاۙ
një popull
l-lahu
ٱللَّهُ
Allahu
muh'likuhum
مُهْلِكُهُمْ
(është) shkatërruesi i tyre
aw
أَوْ
apo
muʿadhibuhum
مُعَذِّبُهُمْ
dënuesi i tyre
ʿadhāban
عَذَابًا
(me) një dënim
shadīdan
شَدِيدًاۖ
të ashpër".
qālū
قَالُوا۟
Ata thanë
maʿdhiratan
مَعْذِرَةً
"Arsyetim
ilā
إِلَىٰ
tek
rabbikum
رَبِّكُمْ
Zoti juaj
walaʿallahum
وَلَعَلَّهُمْ
dhe ashtu që ata
yattaqūna
يَتَّقُونَ
(të) druhen".

Dhe kur një grup prej tyre thanë: “Përse këshilloni një popull që All-llahu do ta shkatërrojë ose dënojë me një dënim të ashpër?” Thanë (këshilluesit): “Arsyetimi para Zotit tuaj dhe me shpresë që t’ju largohen gabimeve”

Tefsir

فَلَمَّا نَسُوْا مَا ذُكِّرُوْا بِهٖٓ اَنْجَيْنَا الَّذِيْنَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوْۤءِ وَاَخَذْنَا الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا بِعَذَابٍۢ بَـِٔيْسٍۢ بِمَا كَانُوْا يَفْسُقُوْنَ  ( الأعراف: ١٦٥ )

falammā
فَلَمَّا
E kur
nasū
نَسُوا۟
ata harruan
مَا
atë çfarë
dhukkirū
ذُكِّرُوا۟
u përkujtuan
bihi
بِهِۦٓ
me të
anjaynā
أَنجَيْنَا
Ne i shpëtuam
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
yanhawna
يَنْهَوْنَ
ndalonin
ʿani
عَنِ
nga
l-sūi
ٱلسُّوٓءِ
e keqja
wa-akhadhnā
وَأَخَذْنَا
dhe i kapëm
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
ẓalamū
ظَلَمُوا۟
bënë padrejtësi
biʿadhābin
بِعَذَابٍۭ
me një dënim
baīsin
بَـِٔيسٍۭ
të mjerë
bimā
بِمَا
ngase
kānū
كَانُوا۟
ata ishin
yafsuqūna
يَفْسُقُونَ
duke bërë mëkate.

E kur braktisën atë për të cilën ishin këshilluar, Ne i shpëtuam ata që pengonin nga të këqiat, ndërsa ata që kundërshtuan i kapëm me një dënim të fortë, ngase ishin të shfrenuar

Tefsir

فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَّا نُهُوْا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُوْنُوْا قِرَدَةً خَاسِـِٕيْنَ  ( الأعراف: ١٦٦ )

falammā
فَلَمَّا
E kur
ʿataw
عَتَوْا۟
ata tejkaluan kufijtë
ʿan
عَن
lidhur me
مَّا
atë çfarë
nuhū
نُهُوا۟
u ndaluan
ʿanhu
عَنْهُ
nga ajo
qul'nā
قُلْنَا
Ne (u) thamë
lahum
لَهُمْ
atyre
kūnū
كُونُوا۟
"Jini
qiradatan
قِرَدَةً
majmunë
khāsiīna
خَٰسِـِٔينَ
të përbuzur".

E kur ata tejkaluan me arogancë të hapët, nga ajo që ishin të ndaluar, Ne i shndërruam në majmunë të përbuzur

Tefsir

وَاِذْ تَاَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِ مَنْ يَّسُوْمُهُمْ سُوْۤءَ الْعَذَابِۗ اِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيْعُ الْعِقَابِۖ وَاِنَّهٗ لَغَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ  ( الأعراف: ١٦٧ )

wa-idh
وَإِذْ
Dhe kur
ta-adhana
تَأَذَّنَ
deklaroi
rabbuka
رَبُّكَ
Zoti yt
layabʿathanna
لَيَبْعَثَنَّ
sigurisht Ai do të dërgojë
ʿalayhim
عَلَيْهِمْ
mbi ta
ilā
إِلَىٰ
deri
yawmi
يَوْمِ
(në) ditën
l-qiyāmati
ٱلْقِيَٰمَةِ
e Kijametit
man
مَن
atë që
yasūmuhum
يَسُومُهُمْ
(do t'ua) shkaktojë atyre
sūa
سُوٓءَ
të keqin
l-ʿadhābi
ٱلْعَذَابِۗ
dënim.
inna
إِنَّ
Vërtet
rabbaka
رَبَّكَ
Zoti yt
lasarīʿu
لَسَرِيعُ
(është) sigurisht i shpejtë
l-ʿiqābi
ٱلْعِقَابِۖ
(në) ndëshkim
wa-innahu
وَإِنَّهُۥ
dhe vërtet Ai
laghafūrun
لَغَفُورٌ
(është) sigurisht Falës i madh
raḥīmun
رَّحِيمٌ
Mëshirues.

Përkujto (o i dërguar) kur Zoti Yt shpalli qartas se mbi ta do të vë, deri në ditën e kijametit, sundimin e ndinjë që ka për t’ua shijuar atyre mundimin më të shëmtuar. Vërtet Zoti yt ndërmerr shpejt dënimin, Ai edhe falë e mëshiron shumë

Tefsir

وَقَطَّعْنٰهُمْ فِى الْاَرْضِ اُمَمًاۚ مِنْهُمُ الصّٰلِحُوْنَ وَمِنْهُمْ دُوْنَ ذٰلِكَ ۖوَبَلَوْنٰهُمْ بِالْحَسَنٰتِ وَالسَّيِّاٰتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُوْنَ  ( الأعراف: ١٦٨ )

waqaṭṭaʿnāhum
وَقَطَّعْنَٰهُمْ
Dhe Ne i ndamë ata
فِى
l-arḍi
ٱلْأَرْضِ
tokë
umaman
أُمَمًاۖ
(si) popuj.
min'humu
مِّنْهُمُ
Prej tyre
l-ṣāliḥūna
ٱلصَّٰلِحُونَ
(ka) të mirë
wamin'hum
وَمِنْهُمْ
dhe prej tyre
dūna
دُونَ
(ka) tjerë pos
dhālika
ذَٰلِكَۖ
asaj.
wabalawnāhum
وَبَلَوْنَٰهُم
Dhe Ne i testuam ata
bil-ḥasanāti
بِٱلْحَسَنَٰتِ
me të mira
wal-sayiāti
وَٱلسَّيِّـَٔاتِ
dhe të këqija
laʿallahum
لَعَلَّهُمْ
ashtu që ata
yarjiʿūna
يَرْجِعُونَ
(të) kthehen.

Ne i shpërndajmë ata në grupe nëpër tokë; prej tyre ka të mirë, por edhejo të tillë. Ne i provuam me të mira e me të këqia, në mënyrë që të tërhiqen nga e keqja

Tefsir

فَخَلَفَ مِنْۢ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَّرِثُوا الْكِتٰبَ يَأْخُذُوْنَ عَرَضَ هٰذَا الْاَدْنٰى وَيَقُوْلُوْنَ سَيُغْفَرُ لَنَاۚ وَاِنْ يَّأْتِهِمْ عَرَضٌ مِّثْلُهٗ يَأْخُذُوْهُۗ اَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِّيْثَاقُ الْكِتٰبِ اَنْ لَّا يَقُوْلُوْا عَلَى اللّٰهِ اِلَّا الْحَقَّ وَدَرَسُوْا مَا فِيْهِۗ وَالدَّارُ الْاٰخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِيْنَ يَتَّقُوْنَۗ اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ  ( الأعراف: ١٦٩ )

fakhalafa
فَخَلَفَ
Dhe pasuan
min
مِنۢ
nga
baʿdihim
بَعْدِهِمْ
pas tyre
khalfun
خَلْفٌ
disa pasardhës
warithū
وَرِثُوا۟
(që) trashëguan
l-kitāba
ٱلْكِتَٰبَ
Librin
yakhudhūna
يَأْخُذُونَ
duke marrë
ʿaraḍa
عَرَضَ
të mira
hādhā
هَٰذَا
të kësaj
l-adnā
ٱلْأَدْنَىٰ
(jete) më të ulët
wayaqūlūna
وَيَقُولُونَ
e duke thënë
sayugh'faru
سَيُغْفَرُ
"Do t'na falet
lanā
لَنَا
ne".
wa-in
وَإِن
E nëse
yatihim
يَأْتِهِمْ
vijnë tek ta
ʿaraḍun
عَرَضٌ
të mira
mith'luhu
مِّثْلُهُۥ
të ngjashme me të
yakhudhūhu
يَأْخُذُوهُۚ
ata e marrin atë.
alam
أَلَمْ
A nuk
yu'khadh
يُؤْخَذْ
është marrë
ʿalayhim
عَلَيْهِم
mbi ta
mīthāqu
مِّيثَٰقُ
zotimi
l-kitābi
ٱلْكِتَٰبِ
i Librit
an
أَن
që të
لَّا
mos
yaqūlū
يَقُولُوا۟
ata thonë
ʿalā
عَلَى
për
l-lahi
ٱللَّهِ
Allahun
illā
إِلَّا
përveç
l-ḥaqa
ٱلْحَقَّ
të vërtetën
wadarasū
وَدَرَسُوا۟
ndërkohë që ata kanë studiuar
مَا
atë çfarë
fīhi
فِيهِۗ
(është) në të?
wal-dāru
وَٱلدَّارُ
E shtëpia
l-ākhiratu
ٱلْءَاخِرَةُ
e jetës së fundit
khayrun
خَيْرٌ
(është) më e mirë
lilladhīna
لِّلَّذِينَ
për ata të cilët
yattaqūna
يَتَّقُونَۗ
(i) druhen (Allahut).
afalā
أَفَلَا
A nuk
taʿqilūna
تَعْقِلُونَ
perceptoni?

e pas tyre erdhi brezi që trashëgoi librin. Këta merrnin mjete të pavlerë të kësaj bote (lakmues që nuk dallonin të mrën a të keqen) e thonin: “Do të na falje”, e merrnin atë përsëri. A nuk është marrë prej tyre zotimi në librin (Tevratin) se nuk do të thonë ndaj All-llahut tjetër pos të vërtetës dhe ata e dinim mirë se çka në të (libër). Po, a nuk po kuptoni se bota tjetër është më e mirë (se ajo çka merrnit ju) për ata që ruhen

Tefsir

وَالَّذِيْنَ يُمَسِّكُوْنَ بِالْكِتٰبِ وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَۗ اِنَّا لَا نُضِيْعُ اَجْرَ الْمُصْلِحِيْنَ  ( الأعراف: ١٧٠ )

wa-alladhīna
وَٱلَّذِينَ
E ata të cilët
yumassikūna
يُمَسِّكُونَ
e rrokin
bil-kitābi
بِٱلْكِتَٰبِ
Librin
wa-aqāmū
وَأَقَامُوا۟
dhe e drejtojnë
l-ṣalata
ٱلصَّلَوٰةَ
namazin
innā
إِنَّا
vërtet Ne
لَا
nuk
nuḍīʿu
نُضِيعُ
humbim
ajra
أَجْرَ
shpërblimin
l-muṣ'liḥīna
ٱلْمُصْلِحِينَ
e përmirësuesve.

Po atyre që i përmbahen librit dhe falin namazn, Ne nuk u humbin shpërblimin të të mirëve

Tefsir