فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ ( القيامة: ٣١ )
E ai as nuk vërtetoi atë që duhej, as nuk u falë
وَلٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ ( القيامة: ٣٢ )
Por përgënjeshtroi dhe ktheu shpinën
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِهٖ يَتَمَطّٰىۗ ( القيامة: ٣٣ )
Dhe shkonte te familja e tij me fodullëk
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ ( القيامة: ٣٤ )
Të është afruar ty e keqja e t’u afroftë! (ose i mjeri ti i mjeri)
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۗ ( القيامة: ٣٥ )
Edhe nje herë t’u afrua ty e keqja; t’u afroftë
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُّتْرَكَ سُدًىۗ ( القيامة: ٣٦ )
A mos mendon njeriu se do të lihet duke mos zënë asgjë (pa kurrfarë përgjegjësie)
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّنْ مَّنِيٍّ يُّمْنٰى ( القيامة: ٣٧ )
A nuk ka qenë ai në një pikë ujë që derdhet
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ ( القيامة: ٣٨ )
E pastaj u bë gjak i trashë, e Ai e krijoi dhe e përsosi
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۗ ( القيامة: ٣٩ )
Dhe prej tij Ai i bëri dy lloje: mashkullin dhe femrën
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقٰدِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُّحْيِ َۧ الْمَوْتٰى ࣖ ( القيامة: ٤٠ )
A nuk është Ai (Zot) i fuqishëm që i ngjall të vdekurit