Skip to main content

وَلَمَّا جَاۤءَهُمْ رَسُوْلٌ مِّنْ عِنْدِ اللّٰهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيْقٌ مِّنَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَۙ كِتٰبَ اللّٰهِ وَرَاۤءَ ظُهُوْرِهِمْ كَاَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَۖ  ( البقرة: ١٠١ )

وَلَمَّا
و هنگامي كه
جَآءَهُمْ
آمد (براي) آن‌ها
رَسُولٌ
پيامبري
مِّنْ
از
عِندِ
جانب
ٱللَّهِ
خداوند
مُصَدِّقٌ
تصديق كننده
لِّمَا
براي آن چه
مَعَهُمْ
با ايشان
نَبَذَ
دور افكندند
فَرِيقٌ
گروهي
مِّنَ
از
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أُوتُوا۟
به آن‌ها داده شد
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب (الهي)
كِتَٰبَ
كتاب
ٱللَّهِ
خداوند
وَرَآءَ
پشت سَر
ظُهُورِهِمْ
پشت‌هايشان
كَأَنَّهُمْ
مانند اين كه آن‌ها
لَا
نمي‌دانند
يَعْلَمُونَ
نمي‌دانند

Wa lammaa jaaa'ahum Rasoolum min 'indil laahi musaddiqul limaa ma'ahum nabaza fareequm minal lazeena ootul Kitaaba Kitaabal laahi waraaa'a zuhoorihim ka annahum laa ya'lamoon

و هنگامی‌که فرستاده‌ای از جانب الله به سوی‌شان آمد، که تصدیق‌کننده آنچه با خود داشتند است، گروهی از آنان که به آن‌ها کتاب داده شده بود، کتاب الله را پشت سرشان افکندند، گویی آنان نمی‌دانند.

توضیح

وَاتَّبَعُوْا مَا تَتْلُوا الشَّيٰطِيْنُ عَلٰى مُلْكِ سُلَيْمٰنَ ۚ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمٰنُ وَلٰكِنَّ الشَّيٰطِيْنَ كَفَرُوْا يُعَلِّمُوْنَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَآ اُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوْتَ وَمَارُوْتَ ۗ وَمَا يُعَلِّمٰنِ مِنْ اَحَدٍ حَتّٰى يَقُوْلَآ اِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَكْفُرْ ۗ فَيَتَعَلَّمُوْنَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُوْنَ بِهٖ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهٖ ۗ وَمَا هُمْ بِضَاۤرِّيْنَ بِهٖ مِنْ اَحَدٍ اِلَّا بِاِذْنِ اللّٰهِ ۗ وَيَتَعَلَّمُوْنَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ ۗ وَلَقَدْ عَلِمُوْا لَمَنِ اشْتَرٰىهُ مَا لَهٗ فِى الْاٰخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۗ وَلَبِئْسَ مَاشَرَوْا بِهٖٓ اَنْفُسَهُمْ ۗ لَوْ كَانُوْا يَعْلَمُوْنَ   ( البقرة: ١٠٢ )

وَٱتَّبَعُوا۟
و پيروي كردند
مَا
آن چه
تَتْلُوا۟
مي‌خواندند
ٱلشَّيَٰطِينُ
شياطين
عَلَىٰ
بر
مُلْكِ
پادشاهي
سُلَيْمَٰنَۖ
سليمان
وَمَا
و كفر نورزيد
كَفَرَ
و كفر نورزيد
سُلَيْمَٰنُ
سليمان
وَلَٰكِنَّ
و لكن
ٱلشَّيَٰطِينَ
شياطين
كَفَرُوا۟
كفر ورزيدند
يُعَلِّمُونَ
ياد مي‌دادند
ٱلنَّاسَ
مردم
ٱلسِّحْرَ
جادوگري
وَمَآ
و آن چه
أُنزِلَ
نازل شد
عَلَى
بر
ٱلْمَلَكَيْنِ
دو فرشته
بِبَابِلَ
در بابِل
هَٰرُوتَ
هاروت
وَمَٰرُوتَۚ
و ماروت
وَمَا
ياد نمي‌دادند
يُعَلِّمَانِ
ياد نمي‌دادند
مِنْ
از
أَحَدٍ
هيچ كس
حَتَّىٰ
تا اين كه
يَقُولَآ
مي‌گفتند
إِنَّمَا
جز اين نيست كه
نَحْنُ
ما
فِتْنَةٌ
آزمايش
فَلَا
پس كافر نشو
تَكْفُرْۖ
پس كافر نشو
فَيَتَعَلَّمُونَ
پس ياد مي‌گرفتند
مِنْهُمَا
از آن دو
مَا
آن چه
يُفَرِّقُونَ
جدايي مي‌انداختند
بِهِۦ
به آن
بَيْنَ
بين
ٱلْمَرْءِ
مرد
وَزَوْجِهِۦۚ
و همسرش
وَمَا
و نبودند
هُم
ايشان
بِضَآرِّينَ
زيان رسان
بِهِۦ
به آن
مِنْ
از
أَحَدٍ
هيچ كس
إِلَّا
مگر
بِإِذْنِ
به اذن
ٱللَّهِۚ
خداوند
وَيَتَعَلَّمُونَ
و ياد مي‌گرفتند
مَا
آن چه
يَضُرُّهُمْ
زيان مي‌زد به آنان
وَلَا
و سود نمي‌بخشيد آن‌ها را
يَنفَعُهُمْۚ
و سود نمي‌بخشيد آن‌ها را
وَلَقَدْ
و بي‌ترديد
عَلِمُوا۟
دانستند
لَمَنِ
قطعاً هر كس
ٱشْتَرَىٰهُ
بخرد آن را
مَا
نيست
لَهُۥ
براي او
فِى
در
ٱلْءَاخِرَةِ
آخرت
مِنْ
از
خَلَٰقٍۚ
بهره‌اي
وَلَبِئْسَ
و قطعاً چه بد بود
مَا
آن چه
شَرَوْا۟
فروختند
بِهِۦٓ
به آن
أَنفُسَهُمْۚ
خودشان را
لَوْ
اگر
كَانُوا۟
مي‌دانستند
يَعْلَمُونَ
مي‌دانستند

Wattaba'oo maa tatlush Shayaateenu 'alaa mulki Sulaimaana wa maa kafara Sulaimaanu wa laakinnash Shayattena kafaroo yu'al limoonan naasas sihra wa maaa unzila 'alal malakaini bi Baabila Haaroota wa Maaroot; wa maa yu'allimaani min ahadin hattaa yaqoolaaa innamaa nahnu fitnatun falaa takfur fayata'al lamoona minhumaa maa yufarriqoona bihee bainal mar'i wa zawjih; wa maa hum bidaaarreena bihee min ahadin illaa bi-iznillah; wa yata'allamoona maa yadurruhum wa laa yanfa'uhum; wa laqad 'alimoo lamanish taraahu maa lahoo fil Aakhirati min khalaaq; wa labi'sa maa sharaw biheee anfusahum; law kaanoo ya'lamoon

و از آنچه شیاطین در (عهد) فرمانروایی سلیمان (بر مردم) می‌خواندند پیروی کردند، و درحالیکه سلیمان (هرگز دست به سحر نیالود) و کافر نشد، و لیکن شیاطین کفر ورزیدند، به مردم سحر آموختند. و (نیز)از آنچه بر دو فرشته «هاروت» و «ماروت» در بابل نازل شده بود (پیروی کردند). و (آن دو فرشته) به هیچ کس چیزی یاد نمی‌دادند، مگر اینکه (از پیش به او) می‌گفتند: «ما وسیله آزمایشیم، پس کافر نشو» پس از آن دو (فرشته) چیزهایی می‌آموختند که به وسیلۀ آن، میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند، و حال آنکه بدون اجازه الله نمی‌توانند به وسیلۀ آن به کسی زیانی برسانند. و چیزی می‌آموختند که به آنان زیان می‌رسانید، و به آنان سودی نمی‌داد. و قطعاً می‌دانستند که هرکس خریدار آن باشد، در آخرت بهره‌ای نخواهد داشت. و چه بد و زشت است آنچه خود را به آن فروختند، اگر می‌دانستند!.

توضیح

وَلَوْ اَنَّهُمْ اٰمَنُوْا وَاتَّقَوْا لَمَثُوْبَةٌ مِّنْ عِنْدِ اللّٰهِ خَيْرٌ ۗ لَوْ كَانُوْا يَعْلَمُوْنَ ࣖ  ( البقرة: ١٠٣ )

وَلَوْ
و اگر
أَنَّهُمْ
همانا ايشان
ءَامَنُوا۟
ايمان آورند
وَٱتَّقَوْا۟
و پرهيزكاري كنند
لَمَثُوبَةٌ
قطعاً پاداش
مِّنْ
از
عِندِ
جانب
ٱللَّهِ
خداوند
خَيْرٌۖ
بهتر
لَّوْ
اگر
كَانُوا۟
مي‌دانستند
يَعْلَمُونَ
مي‌دانستند

Wa law annahum aamanoo wattaqaw lamasoobatum min 'indillaahi khairun law kaanoo ya'lamoon

و اگر آن‌ها ایمان می‌آوردند، و پرهیزگاری می‌کردند، همانا پاداشی از نزد الله بهتر بود، اگر می‌دانستند!.

توضیح

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَقُوْلُوْا رَاعِنَا وَقُوْلُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوْا وَلِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابٌ اَلِيْمٌ  ( البقرة: ١٠٤ )

يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آورده‌ايد
لَا
نگوييد
تَقُولُوا۟
نگوييد
رَٰعِنَا
رعايت كن ما را
وَقُولُوا۟
و بگوييد
ٱنظُرْنَا
نگاه كن ما را
وَٱسْمَعُوا۟ۗ
و بشنويد
وَلِلْكَٰفِرِينَ
و براي كافران
عَذَابٌ
عذابي
أَلِيمٌ
دردناك

Yaaa ayyuhal lazeena aamanoo laa taqooloo raa'inaa wa qoolun zurnaa wasma'oo; wa lilkaafireena 'azaabun aleem

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید (در گفتگو با پیامبر صلی الله علیه وسلم) نگویید: «راعنا» (یعنی رعایتمان کن) بلکه بگویید: «اُنْظُرْنا» (یعنی: به ما بنگر، ملاحظه ما کن، زیرا که کلمه اول دو معنی دارد که معنای دیگر آن، یعنی: حماقت، و یهود هدف‌شان این معنی بود). و بشنوید، و برای کافران عذاب دردناکی است.

توضیح

مَا يَوَدُّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْ اَهْلِ الْكِتٰبِ وَلَا الْمُشْرِكِيْنَ اَنْ يُّنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِّنْ خَيْرٍ مِّنْ رَّبِّكُمْ ۗ وَاللّٰهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهٖ مَنْ يَّشَاۤءُ ۗ وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيْمِ   ( البقرة: ١٠٥ )

مَّا
دوست نمي‌دارند
يَوَدُّ
دوست نمي‌دارند
ٱلَّذِينَ
كساني كه
كَفَرُوا۟
كفر ورزيدند
مِنْ
از
أَهْلِ
اهل
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
وَلَا
و نه
ٱلْمُشْرِكِينَ
مشركين
أَن
كه
يُنَزَّلَ
نازل شود
عَلَيْكُم
بر شما
مِّنْ
از
خَيْرٍ
خيري
مِّن
از جانب
رَّبِّكُمْۗ
پرورگارتان
وَٱللَّهُ
و خداوند
يَخْتَصُّ
اختصاص مي دهد
بِرَحْمَتِهِۦ
به رحمت خودش
مَن
هر كس
يَشَآءُۚ
بخواهد
وَٱللَّهُ
و خداوند
ذُو
صاحب
ٱلْفَضْلِ
فضل
ٱلْعَظِيمِ
بزرگ

Maa yawaddul lazeena kafaroo min ahlil kitaabi wa lal mushrikeena ai-yunazzala 'alaikum min khairim mir Rabbikum; wallaahu yakhtassu birahmatihee mai-yashaaa; wallaahu zul fadlil'azeem

کافران از اهل کتاب و مشرکان دوست ندارند که از جانب پروردگارتان خیر و برکتی بر شما نازل گردد، در حالی‌که الله رحمت خود را به هر کس بخواهد اختصاص می‌دهد، و الله دارای فضل بزرگ است.

توضیح

۞ مَا نَنْسَخْ مِنْ اٰيَةٍ اَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَآ اَوْ مِثْلِهَا ۗ اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ  ( البقرة: ١٠٦ )

مَا
آن چه
نَنسَخْ
نسخ ‌كنيم
مِنْ
از
ءَايَةٍ
آيه‌اي
أَوْ
يا
نُنسِهَا
از يادها بِبَريم آن را
نَأْتِ
مي‌آوريم
بِخَيْرٍ
به بهتر
مِّنْهَآ
از آن
أَوْ
يا
مِثْلِهَآۗ
مثل آن
أَلَمْ
آيا نمي‌دانستي
تَعْلَمْ
آيا نمي‌دانستي
أَنَّ
كه
ٱللَّهَ
خداوند
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Maa nansakh min aayatin aw nunsihaa na-ti bikhairim minhaaa aw mislihaaa; alam ta'lam annal laaha 'alaa kulli shai'in qadeer

هر آیه‌ای را نسخ کنیم، یا (از دل مردم بزدائیم) و فراموشش گردانیم، بهتر از آن یا همانند آن را می‌آوریم، آیا نمی‌دانی که الله بر هر چیز تواناست؟

توضیح

اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ لَهٗ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۗ وَمَا لَكُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ مِنْ وَّلِيٍّ وَّلَا نَصِيْرٍ   ( البقرة: ١٠٧ )

أَلَمْ
آيا نمي‌دانستي
تَعْلَمْ
آيا نمي‌دانستي
أَنَّ
كه
ٱللَّهَ
خداوند
لَهُۥ
براي او
مُلْكُ
فرمانروايي
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
آسمان‌ها
وَٱلْأَرْضِۗ
و زمين
وَمَا
و نيست
لَكُم
براي شما
مِّن
از
دُونِ
غير
ٱللَّهِ
خداوند
مِن
از
وَلِىٍّ
سرپرست
وَلَا
و نه
نَصِيرٍ
ياري كننده‌اي

Alam ta'lam annallaaha lahoo mulkus samaawaati wal ard; wa maa lakum min doonil laahi minw waliyyinw wa laa naseer

آیا نمی‌دانی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین، از آن الله است، و جز الله سرپرست و یاوری برای شما نیست.

توضیح

اَمْ تُرِيْدُوْنَ اَنْ تَسْـَٔلُوْا رَسُوْلَكُمْ كَمَا سُىِٕلَ مُوْسٰى مِنْ قَبْلُ ۗوَمَنْ يَّتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْاِيْمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاۤءَ السَّبِيْلِ  ( البقرة: ١٠٨ )

أَمْ
آيا
تُرِيدُونَ
مي‌خواهيد
أَن
كه
تَسْـَٔلُوا۟
درخواست كنيد
رَسُولَكُمْ
پيامبرتان
كَمَا
همان گونه كه
سُئِلَ
درخواست شد
مُوسَىٰ
موسي
مِن
از
قَبْلُۗ
قبل
وَمَن
و هر كس
يَتَبَدَّلِ
جايگزين كند
ٱلْكُفْرَ
كفر
بِٱلْإِيمَٰنِ
با ايمان
فَقَدْ
پس بي‌ترديد
ضَلَّ
گم كرده است
سَوَآءَ
راست
ٱلسَّبِيلِ
راه

Am tureedoona an tas'aloo Rasoolakum kamaa su'ila Moosa min qabl; wa mai yatabaddalil kufra bil eemaani faqad dalla sawaaa'as sabeel

آیا می‌خواهید از پیامبر خود، (همان چیزی را) در خواست کنید که پیش از این از موسی خواسته شد؟ و کسی‌که کفر را به (جای) ایمان برگزیند، مسلماً راه راست را گم کرده است.

توضیح

وَدَّ كَثِيْرٌ مِّنْ اَهْلِ الْكِتٰبِ لَوْ يَرُدُّوْنَكُمْ مِّنْۢ بَعْدِ اِيْمَانِكُمْ كُفَّارًاۚ حَسَدًا مِّنْ عِنْدِ اَنْفُسِهِمْ مِّنْۢ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۚ فَاعْفُوْا وَاصْفَحُوْا حَتّٰى يَأْتِيَ اللّٰهُ بِاَمْرِهٖ ۗ اِنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ   ( البقرة: ١٠٩ )

وَدَّ
آرزو داشتند
كَثِيرٌ
بسياري
مِّنْ
از
أَهْلِ
اهل
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
لَوْ
اگر
يَرُدُّونَكُم
برگردانند شما را
مِّنۢ
از
بَعْدِ
بعد
إِيمَٰنِكُمْ
ايمانتان
كُفَّارًا
(به عقيده) كافران
حَسَدًا
(به سبب) حسد
مِّنْ
از
عِندِ
جانب
أَنفُسِهِم
خودشان
مِّنۢ
از
بَعْدِ
بعد
مَا
آن كه
تَبَيَّنَ
آشكار شد
لَهُمُ
براي ايشان
ٱلْحَقُّۖ
حق
فَٱعْفُوا۟
پس ببخشيد
وَٱصْفَحُوا۟
و درگذريد
حَتَّىٰ
تا اين كه
يَأْتِىَ
بياورد
ٱللَّهُ
خداوند
بِأَمْرِهِۦٓۗ
فرمانش را
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Wadda kaseerum min ahlil kitaabi law yaruddoo nakum mim ba'di eemaanikum kuffaaran hasadam min 'indi anfusihim mim ba'di maa tabaiyana lahumul haqqu fa'foo washfahoo hattaa yaa tiyallaahu bi amrih; innal laaha 'alaa kulli shai'in qadeer

بسیاری از اهل کتاب، از روی حسدی که در وجودشان است، آرزو دارند که شما را بعد از ایمان‌تان به حال کفر باز گردانند، پس از اینکه حق برای آن‌ها روشن شده است، پس شما عفو کنید و در گذرید، تا الله فرمان خویش را (برای جهاد با آن‌ها) صادر نماید، همانا الله بر هر چیزی تواناست.

توضیح

وَاَقِيْمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ ۗ وَمَا تُقَدِّمُوْا لِاَنْفُسِكُمْ مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوْهُ عِنْدَ اللّٰهِ ۗ اِنَّ اللّٰهَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ بَصِيْرٌ  ( البقرة: ١١٠ )

وَأَقِيمُوا۟
و به پا داريد
ٱلصَّلَوٰةَ
نماز
وَءَاتُوا۟
و بدهيد
ٱلزَّكَوٰةَۚ
زكات
وَمَا
و آن چه
تُقَدِّمُوا۟
پيشاپيش فرستاده‌ايد
لِأَنفُسِكُم
براي خودتان
مِّنْ
از
خَيْرٍ
كار خير
تَجِدُوهُ
مي‌يابيد آن را
عِندَ
نزد
ٱللَّهِۗ
خداوند
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
بِمَا
به آن چه
تَعْمَلُونَ
انجام مي‌دهيد
بَصِيرٌ
بينا

Wa aqeemus salaata wa aatuz zakaah; wa maa tuqaddimoo li anfusikum min khairin tajidoohu 'indal laah; innal laaha bimaa ta'maloona baseer

و نماز را بر پا دارید و زکات را ادا کنید، و هر کار نیکی را که برای خود از پیش می‌فرستید، آن را نزد الله خواهید یافت، یقیناً الله به آنچه می‌کنید بینا است.

توضیح