اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ لُوْطٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۚ ( الشعراء: ١٦١ )
Iz qaala lahum akhoohum Lootun alaa tattaqoon
هنگامیکه برادرشان لوط به آنها گفت: «آیا (از الله) نمیترسید؟!
اِنِّيْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِيْنٌ ۙ ( الشعراء: ١٦٢ )
Innee lakum rasoolun ameen
بیگمان من برای شما پیامبری امین هستم.
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوْنِ ۚ ( الشعراء: ١٦٣ )
Fattaqul laaha wa atee'oon
پس از الله بترسید، و مرا اطاعت کنید.
وَمَآ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٦٤ )
Wa maaa as'alukum 'alaihi min ajrin in ajriya illaa 'alaa Rabbil 'aalameen
و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمیطلبم، مزد من تنها بر (عهدۀ) پروردگار جهانیان است.
اَتَأْتُوْنَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعٰلَمِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٦٥ )
Ataatoonaz zukraana minal 'aalameen
آیا در میان جهانیان شما به سراغ مردان میروید؟!
وَتَذَرُوْنَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْۗ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عٰدُوْنَ ( الشعراء: ١٦٦ )
Wa tazaroona maa khalaqa lakum Rabbukum min azwaajikum; bal antum qawmun 'aadoon
و همسرانیکه الله برای شما آفریده است؛ رها میکنید، بلکه شما قومی متجاوز هستید.
قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ يٰلُوْطُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِيْنَ ( الشعراء: ١٦٧ )
Qaloo la'il lam tantahi yaa Lootu latakoonanna minal mukhrajeen
گفتند: «ای لوط، اگر دست بر نداری، یقیناً از اخراج شدگان خواهی بود».
قَالَ ِانِّيْ لِعَمَلِكُمْ مِّنَ الْقَالِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٦٨ )
Qaala innee li'amalikum minal qaaleen
(لوط) گفت: «من دشمن سرسخت عمل شما هستم.
رَبِّ نَجِّنِيْ وَاَهْلِيْ مِمَّا يَعْمَلُوْنَ ( الشعراء: ١٦٩ )
Rabbi najjjinee wa ahlee mimmmaa ya'maloon
پروردگارا! من و خانواده ام را از (عاقبت) آنچه (اینها) انجام میدهند، نجات بده».
فَنَجَّيْنٰهُ وَاَهْلَهٗٓ اَجْمَعِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٧٠ )
Fanajjainaahu wa ahlahooo ajma'een
پس او و خانوادهاش را همگی نجات دادیم.