اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ لُوْطٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۚ ( الشعراء: ١٦١ )
അവരുടെ സഹോദരന് ലൂത്വ് അവരോടു ചോദിച്ച സന്ദര്ഭം: ''നിങ്ങള്ക്ക് ദൈവഭക്തരാവരുതോ?
اِنِّيْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِيْنٌ ۙ ( الشعراء: ١٦٢ )
''തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിങ്ങള്ക്കുള്ള വിശ്വസ്തനായ ദൈവദൂതനാണ്.
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوْنِ ۚ ( الشعراء: ١٦٣ )
''അതിനാല് നിങ്ങള് അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَمَآ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٦٤ )
''ഇതിന്റെ പേരില് ഞാന് നിങ്ങളോടൊരു പ്രതിഫലവും ചോദിക്കുന്നില്ല. എനിക്കുള്ള പ്രതിഫലം പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ വശമാണുള്ളത്.
اَتَأْتُوْنَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعٰلَمِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٦٥ )
''മാലോകരില് കാമശമനത്തിന് വേണ്ടി നിങ്ങള് പുരുഷന്മാരെ സമീപിക്കുകയാണോ?
وَتَذَرُوْنَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْۗ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عٰدُوْنَ ( الشعراء: ١٦٦ )
''നിങ്ങളുടെ നാഥന് നിങ്ങള്ക്കായി സൃഷ്ടിച്ചുതന്ന നിങ്ങളുടെ ഇണകളെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും? നിങ്ങള് പരിധിവിട്ട ജനംതന്നെ.''
قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ يٰلُوْطُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِيْنَ ( الشعراء: ١٦٧ )
അവര് പറഞ്ഞു: ''ലൂത്വേ, നീ ഇത് നിര്ത്തുന്നില്ലെങ്കില് ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെടുന്നവരില് നീയുമുണ്ടാകും.''
قَالَ ِانِّيْ لِعَمَلِكُمْ مِّنَ الْقَالِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٦٨ )
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ''ഞാന് നിങ്ങളുടെ ഇത്തരം ചെയ്തികളെ വെറുക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലാണ്.
رَبِّ نَجِّنِيْ وَاَهْلِيْ مِمَّا يَعْمَلُوْنَ ( الشعراء: ١٦٩ )
''എന്റെ നാഥാ! നീ എന്നെയും എന്റെ കുടുംബത്തെയും ഇവര് ഈ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതില്നിന്ന് രക്ഷിക്കേണമേ.''
فَنَجَّيْنٰهُ وَاَهْلَهٗٓ اَجْمَعِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٧٠ )
അവസാനം അദ്ദേഹത്തെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബത്തെയും നാം രക്ഷിച്ചു.