وَاِذَا السَّمَاۤءُ كُشِطَتْۖ ( التكوير: ١١ )
ആകാശത്തിന്റെ ആവരണം അഴിച്ചുമാറ്റുമ്പോള്.
وَاِذَا الْجَحِيْمُ سُعِّرَتْۖ ( التكوير: ١٢ )
നരകത്തീ ആളിക്കത്തുമ്പോള്.
وَاِذَا الْجَنَّةُ اُزْلِفَتْۖ ( التكوير: ١٣ )
സ്വര്ഗം അരികെ കൊണ്ടുവരുമ്പോള്.
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّآ اَحْضَرَتْۗ ( التكوير: ١٤ )
അന്ന് ഓരോരുത്തനും താന് എന്തുമായാണ് എത്തിയതെന്നറിയും.
فَلَآ اُقْسِمُ بِالْخُنَّسِۙ ( التكوير: ١٥ )
പിന്വാങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങള് സാക്ഷി.
الْجَوَارِ الْكُنَّسِۙ ( التكوير: ١٦ )
അവ മുന്നോട്ടു സഞ്ചരിക്കുന്നവയും പിന്നീട് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നവയുമത്രെ.
وَالَّيْلِ اِذَا عَسْعَسَۙ ( التكوير: ١٧ )
വിടപറയുന്ന രാവ് സാക്ഷി.
وَالصُّبْحِ اِذَا تَنَفَّسَۙ ( التكوير: ١٨ )
വിടര്ന്നുവരുന്ന പ്രഭാതം സാക്ഷി.
اِنَّهٗ لَقَوْلُ رَسُوْلٍ كَرِيْمٍۙ ( التكوير: ١٩ )
ഉറപ്പായും ഇത് ആദരണീയനായ ഒരു ദൂതന്റെ വചനം തന്നെ.
ذِيْ قُوَّةٍ عِنْدَ ذِى الْعَرْشِ مَكِيْنٍۙ ( التكوير: ٢٠ )
പ്രബലനും സിംഹാസനത്തിന്റെ ഉടമയുടെ അടുത്ത് ഉന്നത സ്ഥാനമുള്ളവനുമാണദ്ദേഹം.