يُّرْسِلِ السَّمَاۤءَ عَلَيْكُمْ مِّدْرَارًاۙ ( نوح: ١١ )
Yursilis samaaa'a 'alaikum midraaraa
تا از آسمان (باران) پی در پی بر شما بفرستد.
وَّيُمْدِدْكُمْ بِاَمْوَالٍ وَّبَنِيْنَ وَيَجْعَلْ لَّكُمْ جَنّٰتٍ وَّيَجْعَلْ لَّكُمْ اَنْهٰرًاۗ ( نوح: ١٢ )
Wa yumdidkum bi am waalinw wa baneena wa yaj'al lakum Jannaatinw wa yaj'al lakum anhaaraa
و شما را با اموال و فرزندان بسیار مدد کند، به شما باغهای (سرسبز) بدهد، و برای شما نهرهای (جاری) قرار دهد.
مَا لَكُمْ لَا تَرْجُوْنَ لِلّٰهِ وَقَارًاۚ ( نوح: ١٣ )
Maa lakum laa tarjoona lillaahi waqaaraa
شما را چه شده است که برای الله، عظمت (و شکوه) قایل نیستید؟!.
وَقَدْ خَلَقَكُمْ اَطْوَارًا ( نوح: ١٤ )
Wa qad khalaqakum at waaraa
در حالیکه شما را در مراحل گوناگون آفرید. (از نطفه سپس خون لخته شده، آنگاه تکهای گوشت، تا اینکه انسان کامل شد).
اَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللّٰهُ سَبْعَ سَمٰوٰتٍ طِبَاقًاۙ ( نوح: ١٥ )
Alam taraw kaifa khalaqal laahu sab'a samaawaatin tibaaqaa
آیا نمیبینید چگونه الله هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید؟
وَّجَعَلَ الْقَمَرَ فِيْهِنَّ نُوْرًا وَّجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ( نوح: ١٦ )
Wa ja'alal qamara feehinna nooranw wa ja'alash shamsa siraajaa
و ماه را در میان آسمانها مایۀ روشنایی قرار داد، و خورشید را چراغ (فروزانی) گردانید.
وَاللّٰهُ اَنْۢبَتَكُمْ مِّنَ الْاَرْضِ نَبَاتًاۙ ( نوح: ١٧ )
Wallaahu ambatakum minal ardi nabaataa
و الله شما را همچون گیاه و نباتی از زمین رویانید.
ثُمَّ يُعِيْدُكُمْ فِيْهَا وَيُخْرِجُكُمْ اِخْرَاجًا ( نوح: ١٨ )
Summa yu'eedukum feehaa wa ukhrijukum ikhraajaa
سپس شما را به آن (زمین) باز میگرداند، و بار دیگر شما را بیرون میآورد.
وَاللّٰهُ جَعَلَ لَكُمُ الْاَرْضَ بِسَاطًاۙ ( نوح: ١٩ )
Wallaahu ja'ala lakumul arda bisaataa
و الله زمین را برای شما گسترده ساخت.
لِّتَسْلُكُوْا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ࣖ ( نوح: ٢٠ )
Litaslukoo minhaa subulan fijaajaa
تا از راههای پهناور آن (به سوی مقصد خود) رفت و آمد کنید».