اِنَّآ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰى قَوْمِهٖٓ اَنْ اَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ اَنْ يَّأْتِيَهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ ( نوح: ١ )
Innaaa arsalnaa Noohan ilaa qawmihee an anzir qawmaka min qabli any yaatiyahum 'azaabun aleem
بی‌گمان ما نوع را به سوی قومش فرستادیم، (و گفتیم): «قوم خود را پیش از آن که عذاب دردناک به سراغشان آید، هشدار ده (و بترسان).
قَالَ يٰقَوْمِ اِنِّيْ لَكُمْ نَذِيْرٌ مُّبِيْنٌۙ ( نوح: ٢ )
Qaala yaa qawmi innee lakum nazeerum mubeen
(نوح) گفت: «ای قوم! همانا من برای شما بیم‌دهندۀ آشکاری هستم.
اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَاتَّقُوْهُ وَاَطِيْعُوْنِۙ ( نوح: ٣ )
Ani'udul laaha watta qoohu wa atee'oon
که الله را پرستش کنید و از او بترسید، و مرا اطاعت کنید.
يَغْفِرْ لَكُمْ مِّنْ ذُنُوْبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ اِلٰٓى اَجَلٍ مُّسَمًّىۗ اِنَّ اَجَلَ اللّٰهِ اِذَا جَاۤءَ لَا يُؤَخَّرُۘ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ( نوح: ٤ )
Yaghfir lakum min zunoobikum wa yu'akhkhirkum ilaaa ajalim musammaa; innaa ajalal laahi izaa jaaa'a laa yu'akhkhar; law kuntum ta'lamoon
(پس اگر چنین کردید، الله) گناهان شما را می‌آمرزد، و شما را تا زمان معینی مهلت می‌دهد، زیرا هنگامی‌که اجل الهی فرا رسد تأخیر نخواهد داشت، اگر می‌دانید».
قَالَ رَبِّ اِنِّيْ دَعَوْتُ قَوْمِيْ لَيْلًا وَّنَهَارًاۙ ( نوح: ٥ )
Qaala rabbi innee da'awtu qawmee lailanw wa naharaa
و نوح (پس از نهصد و پنجاه سال نصیحت‌گری و دعوت) گفت: پروردگارا! به راستی که من قوم خود را شب و روز (به ایمان) دعوت کردم.
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَاۤءِيْٓ اِلَّا فِرَارًا ( نوح: ٦ )
Falam yazid hum du'aaa 'eee illaa firaaraa
اما دعوت من (در حق آنان چیزی) جز گریز نیفزود.
وَاِنِّيْ كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوْٓا اَصَابِعَهُمْ فِيْٓ اٰذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَاَصَرُّوْا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًاۚ ( نوح: ٧ )
Wa inee kullamaa da'awtuhum litaghfira lahum ja'alooo asaabi'ahum fee aazaanihim wastaghshaw siyaabahum wa asaarroo wastakbarus tikbaaraa
و من هرگاه آنها را دعوت کردم تا تو آنان را بیامرزی انگشتانشان را در گوش‌هایشان فرو کردند و لباس‌هایشان را (به خود) پیچیدند، و (در مخالفت) اصرار (و پافشاری) کردند و به شدت گردن کشی و تکبر نمودند.
ثُمَّ اِنِّيْ دَعَوْتُهُمْ جِهَارًاۙ ( نوح: ٨ )
Summa innee da'aw tuhum jihaara
سپس من آنها را با صدای بلند (و آشکار) دعوت کردم.
ثُمَّ اِنِّيْٓ اَعْلَنْتُ لَهُمْ وَاَسْرَرْتُ لَهُمْ اِسْرَارًاۙ ( نوح: ٩ )
Summaa inneee a'lantu lahum wa asrartu lahum israaraa
آنگاه به آشکار برایشان گفتم، و در نهان برای (هرکدام از) آنان بیان کردم.
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوْا رَبَّكُمْ اِنَّهٗ كَانَ غَفَّارًاۙ ( نوح: ١٠ )
Faqultus taghfiroo Rabakam innahoo kaana Ghaffaaraa
پس (به آنها) گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بخواهید، بی‌گمان او بسیار آمرزنده است.
| القرآن الكريم: | نوح |
|---|---|
| آیه سجده (سجدة): | - |
| سوره (latin): | Nuh |
| سوره شماره: | 71 |
| تعداد آیات: | 28 |
| کل کلمات: | 224 |
| Total Characters: | 999 |
| تعداد تعظیم: | 2 |
| نوع آن با توجه به محل نزول: | مکه |
| دستور وحی: | 71 |
| شروع از آیه: | 5419 |