Skip to main content

وَمِنْهُمُ الَّذِيْنَ يُؤْذُوْنَ النَّبِيَّ وَيَقُوْلُوْنَ هُوَ اُذُنٌ ۗقُلْ اُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِيْنَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِيْنَ اٰمَنُوْا مِنْكُمْۗ وَالَّذِيْنَ يُؤْذُوْنَ رَسُوْلَ اللّٰهِ لَهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ   ( التوبة: ٦١ )

وَمِنْهُمُ
و از ایشان
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يُؤْذُونَ
آزار می دهند
ٱلنَّبِىَّ
پيامبر
وَيَقُولُونَ
و مي‌گويند
هُوَ
او
أُذُنٌۚ
گوش
قُلْ
بگو
أُذُنُ
سخن شنو
خَيْرٍ
خوب
لَّكُمْ
براي شما
يُؤْمِنُ
ايمان دارد
بِٱللَّهِ
به خداوند
وَيُؤْمِنُ
و باور دارد
لِلْمُؤْمِنِينَ
به مؤمنین
وَرَحْمَةٌ
و رحمتي
لِّلَّذِينَ
براي كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آوردند
مِنكُمْۚ
از شما
وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
يُؤْذُونَ
آزار می دهند
رَسُولَ
فرستاده
ٱللَّهِ
خداوند
لَهُمْ
به آنان
عَذَابٌ
عذابي
أَلِيمٌ
دردناك

Wa minhumul lazeena yu'zoonan nabiyya wa yaqooloona huwa uzun; qul uzunu khairil lakum yu'minu billaahi wa yu'minu lilmu mi neena wa rahmatul lillazeena aamanoo minkum; wallazeena yu'zoona Rasoolal laahi lahum 'azaabun aleem

و از آن‌ها (= منافقان) کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند، و می‌گویند: «گوش (و خوش باور) است». بگو: «برای شما گوش نیکی است، به الله ایمان دارد، و مؤمنان را تصدیق می‌کند، و رحمت است برای کسانی از شما که ایمان آورده‌اند». و کسانی‌که رسول الله را آزار می‌دهند، برایشان عذاب دردناکی است.

توضیح

يَحْلِفُوْنَ بِاللّٰهِ لَكُمْ لِيُرْضُوْكُمْ وَاللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗٓ اَحَقُّ اَنْ يُّرْضُوْهُ اِنْ كَانُوْا مُؤْمِنِيْنَ   ( التوبة: ٦٢ )

يَحْلِفُونَ
سوگند مي‌خورند
بِٱللَّهِ
به خداوند
لَكُمْ
براي شما
لِيُرْضُوكُمْ
تا راضی کنند شما را
وَٱللَّهُ
و خداوند
وَرَسُولُهُۥٓ
و رسولش
أَحَقُّ
سزاوارتر
أَن
که خشنود سازند او را
يُرْضُوهُ
که خشنود سازند او را
إِن
اگر
كَانُوا۟
بودند
مُؤْمِنِينَ
ايمان آورندگان

yahlifoona billaahi lakum liyurdookum wallaahu wa Rasooluhoo ahaqqu ai yurdoohu in kaanoo mu'mineen

(منافقان) برای شما به الله سوگند یاد می‌کنند، تا شما را خشنود سازند، در حالی‌که اگر ایمان داشتند، شایسته‌تر (این) است که الله و رسولش را خشنود سازند.

توضیح

اَلَمْ يَعْلَمُوْٓا اَنَّهٗ مَنْ يُّحَادِدِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ فَاَنَّ لَهٗ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيْهَاۗ ذٰلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيْمُ   ( التوبة: ٦٣ )

أَلَمْ
آیا ندانستند
يَعْلَمُوٓا۟
آیا ندانستند
أَنَّهُۥ
همانا آن
مَن
کسی که
يُحَادِدِ
دشمنی و مخالفت کند
ٱللَّهَ
خداوند
وَرَسُولَهُۥ
و پيامبرش
فَأَنَّ
پس اینکه
لَهُۥ
براي او
نَارَ
آتش
جَهَنَّمَ
جهنّم
خَٰلِدًا
جاويدان
فِيهَاۚ
در آن
ذَٰلِكَ
اين
ٱلْخِزْىُ
رسوایی
ٱلْعَظِيمُ
بزرگ

Alam ya'lamooo annahoo mai yuhaadidillaaha wa Rasoolahoo faanna lahoo Naara jahannama khaalidan feehaa; zaalikal khizyul 'Azeem

آیا نمی‌دانند، بی‌گمان هر کس با الله و رسولش مخالفت (و دشمنی) کند، پس مسلماً برای او آتش جهنم است، جاودانه در آن خواهد بود؟! این (همان) رسوایی بزرگ است.

توضیح

يَحْذَرُ الْمُنٰفِقُوْنَ اَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُوْرَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِيْ قُلُوْبِهِمْۗ قُلِ اسْتَهْزِءُوْاۚ اِنَّ اللّٰهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُوْنَ   ( التوبة: ٦٤ )

يَحْذَرُ
می ترسد
ٱلْمُنَٰفِقُونَ
منافقان
أَن
كه
تُنَزَّلَ
نازل شود
عَلَيْهِمْ
بر آن ها
سُورَةٌ
سوره
تُنَبِّئُهُم
آگاه می سازد آن ها را
بِمَا
به آن چه
فِى
در
قُلُوبِهِمْۚ
قلبهایشان
قُلِ
بگو
ٱسْتَهْزِءُوٓا۟
مسخره کنید
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
مُخْرِجٌ
آشكار كننده
مَّا
آن چه
تَحْذَرُونَ
حذر دارید

Yahzarul munaafiqoona an tunaz zala 'alaihim Sooratun tunabbi 'uhum bimaa feequloobihim; qulistahzi'oo innal laaha mukhrijum maa tahzaroon

منافقان می‌ترسند که مبادا سوره‌ای بر (علیه) آنان نازل شود، و به آن‌ها از آنچه درون دل‌های شان (نهفته) است، آگاه سازد، بگو: «استهزا کنید، بی‌گمان الله، آنچه را که از آن می‌ترسید، آشکار می‌سازد».

توضیح

وَلَىِٕنْ سَاَلْتَهُمْ لَيَقُوْلُنَّ اِنَّمَا كُنَّا نَخُوْضُ وَنَلْعَبُۗ قُلْ اَبِاللّٰهِ وَاٰيٰتِهٖ وَرَسُوْلِهٖ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِءُوْنَ   ( التوبة: ٦٥ )

وَلَئِن
و البته اگر
سَأَلْتَهُمْ
سؤال کردی از آنها
لَيَقُولُنَّ
البته حتماً می گویند
إِنَّمَا
جز اين نيست كه
كُنَّا
شوخی می کنیم
نَخُوضُ
شوخی می کنیم
وَنَلْعَبُۚ
و بازی می کنیم
قُلْ
بگو
أَبِٱللَّهِ
آیا خدا
وَءَايَٰتِهِۦ
و آیاتش
وَرَسُولِهِۦ
و پيامبرش
كُنتُمْ
مسخره می کنید
تَسْتَهْزِءُونَ
مسخره می کنید

Wala'in sa altahum layaqoolunna innamaa kunnaa nakhoodu wa nal'ab; qul abillaahi wa 'Aayaatihee wa Rasoolihee kuntum tastahzi'oon

و (ای پیامبر!) اگر از آن‌ها بپرسی: («چرا چنین کرده‌اید؟»). گویند: «ما حرف می‌زدیم، (شوخی و) بازی می‌کردیم» بگو: «آیا الله و آیات او و پیامبرش را مسخره می‌کردید؟».

توضیح

لَا تَعْتَذِرُوْا قَدْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ اِيْمَانِكُمْ ۗ اِنْ نَّعْفُ عَنْ طَاۤىِٕفَةٍ مِّنْكُمْ نُعَذِّبْ طَاۤىِٕفَةً ۢ بِاَنَّهُمْ كَانُوْا مُجْرِمِيْنَ ࣖ  ( التوبة: ٦٦ )

لَا
عذر خواهی نکنید
تَعْتَذِرُوا۟
عذر خواهی نکنید
قَدْ
البته
كَفَرْتُم
کافر شدید
بَعْدَ
بعد
إِيمَٰنِكُمْۚ
ایمانتان
إِن
اگر
نَّعْفُ
عفو کنیم
عَن
از
طَآئِفَةٍ
گروهي
مِّنكُمْ
از شما
نُعَذِّبْ
عذاب می کنیم
طَآئِفَةًۢ
گروهي
بِأَنَّهُمْ
به آن كه آنان
كَانُوا۟
بودند
مُجْرِمِينَ
بزهکار

Laa ta'taziroo qad kafartum ba'da eemaanikum; in na'fu 'an taaa'ifatim minkum nu'az zib taaa'ifatam bi annahum kaanoo mujrimeen

عذر نیاورید، به راستی که شما پس از ایمان (آوردن) تان کافر شده‌اید، اگر گروهی از شما را (بخاطر توبه) ببخشیم، گروه دیگری را عذاب خواهیم کرد، زیرا که مجرم بودند.

توضیح

اَلْمُنٰفِقُوْنَ وَالْمُنٰفِقٰتُ بَعْضُهُمْ مِّنْۢ بَعْضٍۘ يَأْمُرُوْنَ بِالْمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوْفِ وَيَقْبِضُوْنَ اَيْدِيَهُمْۗ نَسُوا اللّٰهَ فَنَسِيَهُمْ ۗ اِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ هُمُ الْفٰسِقُوْنَ   ( التوبة: ٦٧ )

ٱلْمُنَٰفِقُونَ
مردان منافق
وَٱلْمُنَٰفِقَٰتُ
و زنان منافق
بَعْضُهُم
بعضي از ايشان
مِّنۢ
از
بَعْضٍۚ
ديگري
يَأْمُرُونَ
فرمان مي‌دهند
بِٱلْمُنكَرِ
به بدی
وَيَنْهَوْنَ
و باز مي‌دارند
عَنِ
از
ٱلْمَعْرُوفِ
نیکو
وَيَقْبِضُونَ
و می بندند
أَيْدِيَهُمْۚ
دستانشان
نَسُوا۟
فراموش کردند
ٱللَّهَ
خداوند
فَنَسِيَهُمْۗ
پس فراموش کرد آنها را
إِنَّ
همانا
ٱلْمُنَٰفِقِينَ
منافقان
هُمُ
ايشان
ٱلْفَٰسِقُونَ
نافرمانان

Almunaafiqoona wal munaafiqaatu ba'duhum mim ba'd; yaamuroona bilmunkari wa yanhawna 'anil ma'roofi wa yaqbidoona aidiyahum; nasul laaha fanasiyahum; innal munaafiqeena humul faasiqoon

مردان منافق و زنان منافق، همه (همانند هم و) از یک گروه‌اند، به کارهای زشت فرمان می‌دهند، و از نیکی‌ها باز می‌دارند، و دست‌هایشان را (از بخشش) می‌بندند، الله را فراموش کردند، پس الله (نیز) آن‌ها را فراموش کرد، بی‌گمان منافقان همان فاسقان هستند.

توضیح

وَعَدَ اللّٰهُ الْمُنٰفِقِيْنَ وَالْمُنٰفِقٰتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خٰلِدِيْنَ فِيْهَاۗ هِيَ حَسْبُهُمْ ۚوَلَعَنَهُمُ اللّٰهُ ۚوَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيْمٌۙ  ( التوبة: ٦٨ )

وَعَدَ
وعده داد
ٱللَّهُ
خداوند
ٱلْمُنَٰفِقِينَ
مردان منافق
وَٱلْمُنَٰفِقَٰتِ
و زنان منافق
وَٱلْكُفَّارَ
و کافران
نَارَ
آتش
جَهَنَّمَ
جهنّم
خَٰلِدِينَ
جاويدان
فِيهَاۚ
در آن
هِىَ
آن
حَسْبُهُمْۚ
بس است ایشان را
وَلَعَنَهُمُ
و دور کرد از رحمت آنها را
ٱللَّهُۖ
خداوند
وَلَهُمْ
و براي ايشان
عَذَابٌ
عذابي
مُّقِيمٌ
پایدار

Wa'adal laahul munafiqeena wal munaafiqaati wal kuffaara naara jahannnamma khaalideena feehaa; hiya hasbuhum; wa la'annahumul laahu wa lahum 'azaabum muqeem

الله به مردان منافق و زنان منافق و کفار، وعدۀ آتش جهنم داده است، جاودانه در آن خواهند ماند، همان برای آن‌ها کافی است، و الله آن‌ها را لعنت کرده است، و برای آن‌ها عذاب همیشگی است.

توضیح

كَالَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِكُمْ كَانُوْٓا اَشَدَّ مِنْكُمْ قُوَّةً وَّاَكْثَرَ اَمْوَالًا وَّاَوْلَادًاۗ فَاسْتَمْتَعُوْا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِكُمْ بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِيْ خَاضُوْاۗ اُولٰۤىِٕكَ حَبِطَتْ اَعْمَالُهُمْ فِى الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةِ ۚوَاُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْخٰسِرُوْنَ   ( التوبة: ٦٩ )

كَٱلَّذِينَ
مانند كساني كه
مِن
از
قَبْلِكُمْ
قبل شما
كَانُوٓا۟
بودند
أَشَدَّ
شديدتر
مِنكُمْ
از شما
قُوَّةً
نیرو
وَأَكْثَرَ
و بیشتر
أَمْوَٰلًا
اموالشان
وَأَوْلَٰدًا
و فرزندان
فَٱسْتَمْتَعُوا۟
پس بهره یافتند
بِخَلَٰقِهِمْ
نصیب آنها
فَٱسْتَمْتَعْتُم
پس سود جستید
بِخَلَٰقِكُمْ
بهره خودتان
كَمَا
همان گونه كه
ٱسْتَمْتَعَ
بهره جویی کرد
ٱلَّذِينَ
كساني كه
مِن
از
قَبْلِكُم
قبل شما
بِخَلَٰقِهِمْ
نصیب آنها
وَخُضْتُمْ
و در باطل فرو رفتید
كَٱلَّذِى
مانند كسي كه
خَاضُوٓا۟ۚ
در باطل فرو رفتند
أُو۟لَٰٓئِكَ
آنان
حَبِطَتْ
تباه مي‌شود
أَعْمَٰلُهُمْ
كردارهايشان
فِى
در
ٱلدُّنْيَا
دنيا
وَٱلْءَاخِرَةِۖ
و آخرت
وَأُو۟لَٰٓئِكَ
و آنان
هُمُ
ايشان
ٱلْخَٰسِرُونَ
زيان‌كاران

Kallazeena min qablikum kaanoo ashadda minkum quwwatanw wa aksara amwaalanw wa awlaadan fastamta'oo bikhalaaqihim fastamta'tum bikhalaaqikum kamas tamta'al lazeena min qablikum bikhalaa qihim wa khudtum kallazee khaadooo; ulaaa'ika habitat a'maaluhum fid dunyaa wal Aakhirati wa ulaaa'ika humul khaasiroon

(شما منافقان) همانند کسانی‌که پیش از شما بودند، (هستید، بلکه) آن‌ها از شما نیرومندتر، و اموال و فرزندان‌شان بیشتر بود، آن‌ها از نصیب خود بهره‌مند شدند، پس شما نیز از نصیب خود بهره‌مند شده‌اید، همچنان‌که کسانی‌که پیش از شما بوده‌اند، از نصیب خویش بهره‌مند شده بودند، و شما (در سخنان ناپسند) فرو رفتید، همان گونه که آن‌ها فرو رفتند؛ آنان اعمال‌شان در دنیا و آخرت نابود شد، و آنان همان زیانکارانند.

توضیح

اَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَاُ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوْحٍ وَّعَادٍ وَّثَمُوْدَ ەۙ وَقَوْمِ اِبْرٰهِيْمَ وَاَصْحٰبِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكٰتِۗ اَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنٰتِۚ فَمَا كَانَ اللّٰهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلٰكِنْ كَانُوْٓا اَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُوْنَ  ( التوبة: ٧٠ )

أَلَمْ
آیا نیامد ایشان را
يَأْتِهِمْ
آیا نیامد ایشان را
نَبَأُ
خبر مهم
ٱلَّذِينَ
كساني كه
مِن
از
قَبْلِهِمْ
قبل ايشان
قَوْمِ
قوم من
نُوحٍ
نوح
وَعَادٍ
و عاد
وَثَمُودَ
و ثمود
وَقَوْمِ
و قوم
إِبْرَٰهِيمَ
ابراهيم
وَأَصْحَٰبِ
و اهل
مَدْيَنَ
مدین
وَٱلْمُؤْتَفِكَٰتِۚ
شهرهای زیر و رو شده
أَتَتْهُمْ
آوردند برای آنها
رُسُلُهُم
پیامبرانشان
بِٱلْبَيِّنَٰتِۖ
حجت های روشن
فَمَا
پس خدا بر آن نبود
كَانَ
پس خدا بر آن نبود
ٱللَّهُ
پس خدا بر آن نبود
لِيَظْلِمَهُمْ
تا ستم کند
وَلَٰكِن
بلکه
كَانُوٓا۟
به خودشان ستم می کردند
أَنفُسَهُمْ
به خودشان ستم می کردند
يَظْلِمُونَ
به خودشان ستم می کردند

Alam yaatihim naba ul lazeena min qablihim qawmi Noohinw wa 'Aadinw wa Samooda wa qawmi Ibraaheema wa ashaabi adyana walmu'tafikaat; atathum Rusuluhum bilbaiyinaati famaa kaanal laahu liyazlimahum wa laakin kaanooo anfusahum yazlimoon

آیا خبر کسانی‌که پیش از آن‌ها بودند، (چون) قوم نوح، و عاد و ثمود، و قوم ابراهیم، و اصحاب مدین (= قوم شعیب) و شهرهای زیر و رو شده [ مرا از اهل مؤتفکات قوم لوط است که شهرشان به نام «سدوم» بود. ائتکاف یعنی زیر و روشدن، به طرزی که در ابتدا از آسمان سنگباران گشتند سپس شهرشان به بالا برده شد و از همانجا به پایین افکنده شد.] (قوم لوط) به آن‌ها نرسیده است، که پیامبران‌شان با دلایل روشن به (سوی) آن‌ها آمدند، (ولی نپذیرفتند) پس الله (با هلاک‌شان) به آن‌ها ستم نکرد، و لیکن خودشان بر خویشتن ستم می‌کردند.

توضیح