Skip to main content

اِلَّا مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًاۢ بَعْدَ سُوْۤءٍ فَاِنِّيْ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   ( النمل: ١١ )

illā
إِلَّا
Përveç
man
مَن
atij që
ẓalama
ظَلَمَ
bën zullum
thumma
ثُمَّ
pastaj
baddala
بَدَّلَ
e zëvendëson
ḥus'nan
حُسْنًۢا
një të mirë
baʿda
بَعْدَ
pas
sūin
سُوٓءٍ
një të keqe
fa-innī
فَإِنِّى
e vërtet Unë (jam)
ghafūrun
غَفُورٌ
Falës
raḥīmun
رَّحِيمٌ
Mëshirues.

Përpos kush (nuk është i dërguar) bën mëkat (ai frikësohet) e që të keqen e zëvendëson me të mirën, atëherë s’ka dyshim se Unë jam ë fali shumë dhe jam mëshirues

Tefsir

وَاَدْخِلْ يَدَكَ فِيْ جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاۤءَ مِنْ غَيْرِ سُوْۤءٍۙ فِيْ تِسْعِ اٰيٰتٍ اِلٰى فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهٖۚ اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا فٰسِقِيْنَ   ( النمل: ١٢ )

wa-adkhil
وَأَدْخِلْ
Dhe fute
yadaka
يَدَكَ
dorën tënde
فِى
jaybika
جَيْبِكَ
gjirin tënd
takhruj
تَخْرُجْ
ajo do të dalë
bayḍāa
بَيْضَآءَ
e bardhë
min
مِنْ
pa
ghayri
غَيْرِ
asnjë
sūin
سُوٓءٍۖ
të keqe
فِى
ndër
tis'ʿi
تِسْعِ
nëntë
āyātin
ءَايَٰتٍ
prova
ilā
إِلَىٰ
tek
fir'ʿawna
فِرْعَوْنَ
faraoni
waqawmihi
وَقَوْمِهِۦٓۚ
dhe populli i tij.
innahum
إِنَّهُمْ
Vërtet ata
kānū
كَانُوا۟
ishin
qawman
قَوْمًا
një popull
fāsiqīna
فَٰسِقِينَ
të prishur".

Fute dorën tënde në xhepin tënd, e ajo do të dalë e bardhë pa kurrfarë të keqe, e këto janë ndër nëntë argument për të (vajtur) faraon dhe populli i tij, se me të vërtetë ata jaë popull i prishur

Tefsir

فَلَمَّا جَاۤءَتْهُمْ اٰيٰتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوْا هٰذَا سِحْرٌ مُّبِيْنٌ ۚ   ( النمل: ١٣ )

falammā
فَلَمَّا
E pasi që
jāathum
جَآءَتْهُمْ
u erdhën atyre
āyātunā
ءَايَٰتُنَا
provat tona
mub'ṣiratan
مُبْصِرَةً
të dukshme
qālū
قَالُوا۟
ata thanë
hādhā
هَٰذَا
"Kjo (është)
siḥ'run
سِحْرٌ
një magji
mubīnun
مُّبِينٌ
e kulluar!"

E kur u erdhën argumentet Tona të qarta, ata thanë: “Kjo pa dyshim është magji!”

Tefsir

وَجَحَدُوْا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَآ اَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَّعُلُوًّاۗ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِيْنَ ࣖ   ( النمل: ١٤ )

wajaḥadū
وَجَحَدُوا۟
Dhe ata mohuan
bihā
بِهَا
në to
wa-is'tayqanathā
وَٱسْتَيْقَنَتْهَآ
dhe ishin thellësisht të bindur në to
anfusuhum
أَنفُسُهُمْ
vetët e tyre
ẓul'man
ظُلْمًا
me padrejtësi
waʿuluwwan
وَعُلُوًّاۚ
dhe kryelartësi.
fa-unẓur
فَٱنظُرْ
Prandaj shiko
kayfa
كَيْفَ
si
kāna
كَانَ
ishte
ʿāqibatu
عَٰقِبَةُ
fundi
l-muf'sidīna
ٱلْمُفْسِدِينَ
i shkatërruesve!

Dhe, edhe pse bindshëm të besueshëm në to (se shin nga Zoti), i mohuan në mënyrë të padrejtë e me mendjmadhësi, pra shikoje se çfarë ishte fundi i shkatërrimtarëve

Tefsir

وَلَقَدْ اٰتَيْنَا دَاوٗدَ وَسُلَيْمٰنَ عِلْمًاۗ وَقَالَا الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِيْ فَضَّلَنَا عَلٰى كَثِيْرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِيْنَ   ( النمل: ١٥ )

walaqad
وَلَقَدْ
Dhe sigurisht
ātaynā
ءَاتَيْنَا
Ne i dhamë
dāwūda
دَاوُۥدَ
Davudit
wasulaymāna
وَسُلَيْمَٰنَ
dhe Sulejmanit
ʿil'man
عِلْمًاۖ
dije
waqālā
وَقَالَا
dhe ata dy thanë
l-ḥamdu
ٱلْحَمْدُ
"Falënderimi (është)
lillahi
لِلَّهِ
për Allahun
alladhī
ٱلَّذِى
i Cili
faḍḍalanā
فَضَّلَنَا
na dalloi ne
ʿalā
عَلَىٰ
ndaj
kathīrin
كَثِيرٍ
shumicës
min
مِّنْ
prej
ʿibādihi
عِبَادِهِ
robërve të Tij
l-mu'minīna
ٱلْمُؤْمِنِينَ
besimtarë".

Ne i patëm dhënë Davudit dhe Sulejmanit dituri, e ata të d thanë: “I falënderohemi vetëm All-llahut që na dalloi (me të mira) mbi shumë robër të Tij besimtarë”

Tefsir

وَوَرِثَ سُلَيْمٰنُ دَاوٗدَ وَقَالَ يٰٓاَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَاُوْتِيْنَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍۗ اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِيْنُ   ( النمل: ١٦ )

wawaritha
وَوَرِثَ
Dhe e trashëgoi
sulaymānu
سُلَيْمَٰنُ
Sulejmani
dāwūda
دَاوُۥدَۖ
Davudin
waqāla
وَقَالَ
dhe tha
yāayyuhā
يَٰٓأَيُّهَا
"O ju
l-nāsu
ٱلنَّاسُ
njerëz!
ʿullim'nā
عُلِّمْنَا
Ne na u mësua
manṭiqa
مَنطِقَ
të folurit
l-ṭayri
ٱلطَّيْرِ
e shpendëve
waūtīnā
وَأُوتِينَا
dhe na është dhënë
min
مِن
nga
kulli
كُلِّ
çdo
shayin
شَىْءٍۖ
gjë.
inna
إِنَّ
Vërtet
hādhā
هَٰذَا
kjo
lahuwa
لَهُوَ
njëmend është
l-faḍlu
ٱلْفَضْلُ
mirësia
l-mubīnu
ٱلْمُبِينُ
e qartë".

E Sulejmani e trashëgoi Davudin dhe tha: “O njerëz, ne kuptojmë gjuhën e shpendëve e na shtë dhuruar nga gjithçka, e, vërtet ky është shpërblim i qartë”

Tefsir

وَحُشِرَ لِسُلَيْمٰنَ جُنُوْدُهٗ مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ وَالطَّيْرِ فَهُمْ يُوْزَعُوْنَ   ( النمل: ١٧ )

waḥushira
وَحُشِرَ
Dhe u tubuan
lisulaymāna
لِسُلَيْمَٰنَ
për Sulejmanin
junūduhu
جُنُودُهُۥ
ushtritë e tij
mina
مِنَ
prej
l-jini
ٱلْجِنِّ
xhinëve
wal-insi
وَٱلْإِنسِ
dhe njerëzve
wal-ṭayri
وَٱلطَّيْرِ
dhe shpendëve
fahum
فَهُمْ
e ata
yūzaʿūna
يُوزَعُونَ
shpërndaheshin.

E Sulejmanit ishte tubuar ushtria e vet që përbëhej nga exhinët, nga njerëzit dhe nga shpendët dhe ata mbanin rendin

Tefsir

حَتّٰىٓ اِذَآ اَتَوْا عَلٰى وَادِ النَّمْلِۙ قَالَتْ نَمْلَةٌ يّٰٓاَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوْا مَسٰكِنَكُمْۚ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمٰنُ وَجُنُوْدُهٗۙ وَهُمْ لَا يَشْعُرُوْنَ   ( النمل: ١٨ )

ḥattā
حَتَّىٰٓ
Deri
idhā
إِذَآ
kur
ataw
أَتَوْا۟
ata erdhën
ʿalā
عَلَىٰ
pranë
wādi
وَادِ
luginës
l-namli
ٱلنَّمْلِ
së milingonave
qālat
قَالَتْ
tha
namlatun
نَمْلَةٌ
një milingonë
yāayyuhā
يَٰٓأَيُّهَا
"O ju
l-namlu
ٱلنَّمْلُ
milingona
ud'khulū
ٱدْخُلُوا۟
hyni
masākinakum
مَسَٰكِنَكُمْ
në vendbanimet tuaja
لَا
të mos
yaḥṭimannakum
يَحْطِمَنَّكُمْ
ju copëtojë ju
sulaymānu
سُلَيْمَٰنُ
Sulejmani
wajunūduhu
وَجُنُودُهُۥ
dhe ushtritë e tij
wahum
وَهُمْ
ndërkohë që ata
لَا
nuk
yashʿurūna
يَشْعُرُونَ
e ndjejnë".

Deri atëherë kur ariitën mbi luginën e buburrecave, një buburrëc tha: “O ju buburreca, hyni në vendet tuaja që të mos u coptojë Sulejmani dhe ushtria e tij duke mos ju vërejtur”

Tefsir

فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّنْ قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ اَوْزِعْنِيْٓ اَنْ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِيْٓ اَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلٰى وَالِدَيَّ وَاَنْ اَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضٰىهُ وَاَدْخِلْنِيْ بِرَحْمَتِكَ فِيْ عِبَادِكَ الصّٰلِحِيْنَ   ( النمل: ١٩ )

fatabassama
فَتَبَسَّمَ
Atëherë ai buzëqeshi
ḍāḥikan
ضَاحِكًا
duke qeshur
min
مِّن
nga
qawlihā
قَوْلِهَا
fjalët e saj
waqāla
وَقَالَ
dhe tha
rabbi
رَبِّ
"Zoti im!
awziʿ'nī
أَوْزِعْنِىٓ
Më mundëso
an
أَنْ
ashkura
أَشْكُرَ
të falënderoj
niʿ'mataka
نِعْمَتَكَ
begatinë Tënde
allatī
ٱلَّتِىٓ
(me) të cilën
anʿamta
أَنْعَمْتَ
Ti më begatove
ʿalayya
عَلَىَّ
mua
waʿalā
وَعَلَىٰ
dhe për
wālidayya
وَٰلِدَىَّ
dy prindërit e mi
wa-an
وَأَنْ
dhe që
aʿmala
أَعْمَلَ
të punoj
ṣāliḥan
صَٰلِحًا
vepër të mirë
tarḍāhu
تَرْضَىٰهُ
Ti e pëlqen atë
wa-adkhil'nī
وَأَدْخِلْنِى
dhe më fut mua
biraḥmatika
بِرَحْمَتِكَ
me mëshirën Tënde
فِى
në mesin e
ʿibādika
عِبَادِكَ
robërve Tu
l-ṣāliḥīna
ٱلصَّٰلِحِينَ
të mirë!"

E ai (Sulejmani) buzëqeshi i gëzuar prej fjalës së tij dhe tha: “Zoti im, më mudnëso që të falënderoj të mirat Tuaja që m’i dhurove mua dhe prindërve të mi dhe ëq të bëj vepra të mira që Ti i pëlqen, e me mëshirën tënde më shtie në mesin e robërve Tuaj të mirë!”

Tefsir

وَتَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَآ اَرَى الْهُدْهُدَۖ اَمْ كَانَ مِنَ الْغَاۤىِٕبِيْنَ   ( النمل: ٢٠ )

watafaqqada
وَتَفَقَّدَ
Dhe ai vëzhgoi
l-ṭayra
ٱلطَّيْرَ
shpendët
faqāla
فَقَالَ
e tha
مَا
"Çfarë (është)
liya
لِىَ
me mua
لَآ
nuk
arā
أَرَى
shoh
l-hud'huda
ٱلْهُدْهُدَ
pupëzën
am
أَمْ
apo
kāna
كَانَ
ajo është
mina
مِنَ
prej
l-ghāibīna
ٱلْغَآئِبِينَ
të munguarve".

Dhe vështroi shpendët e tha: “ç’është kjo që nuk e shoh pupëzën? Jo, ajo nuk qenka këtu!”

Tefsir